วารสารจิตวิทยา

การตรวจสอบคุณภาพเบื้องต้นของมาตรวัดความละอายและความรู้สึกผิดสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี (ฉบับภาษาไทย)

ภุมเรศ ภูผา, ดลดาว วงศ์ธีระธรณ์ — Fri, 07 Mar 2025 00:00:00 +0700

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบคุณภาพเบื้องต้นของมาตรวัดความละอายและความรู้สึกผิดสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี (ฉบับภาษาไทย) มาตรวัดนี้พัฒนามาจากมาตรวัดต้นฉบับ The State Shame and Guilt Scale (SSGS) ของ Marschall และคณะ (1994) ประกอบด้วย 2 องค์ประกอบ ได้แก่ ความละอาย และ ความรู้สึกผิด กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยนักศึกษาระดับปริญญาตรีของมหาวิทยาลัยบูรพา ปีการศึกษา 2566 จำนวน 540 คน อายุเฉลี่ย 19.10 ปี (SD = 1.22 ช่วงอายุระหว่าง 18 ถึง 23 ปี) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ มาตรวัดความละอายและความรู้สึกผิด มาตรวัดความสุขเชิงอัตวิสัย ผลการวิจัยพบว่า มาตรวัดความละอายและความรู้สึกผิดสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี (ฉบับภาษาไทย) จำนวน 10 ข้อ มีค่าความเที่ยงแบบสอดคล้องภายในของมาตรวัดทั้งฉบับเท่ากับ .89 และมีค่าความเที่ยงแบบสอดคล้องภายในแยกตามรายด้านเท่ากับ .86 และ .88 ตามลำดับ ผลการตรวจสอบความตรงตามเกณฑ์สัมพันธ์กับมาตรวัดความสุขเชิงอัตวิสัย พบว่ามาตรวัดนี้ทั้งฉบับมีความสัมพันธ์เชิงเส้นตรงทางลบกับมาตรวัดความสุขเชิงอัตวิสัย (r เท่ากับ -.356, p < .01) ผลการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน พบว่า แบบจำลองมาตรวัดความละอายและความรู้สึกผิดสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (Chi-square = 0.42, df =3, p = 0.936, GFI = 1.00, AGFI = 0.99, RMR = 0.0144, RMSEA = 0.018) ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่ามาตรวัดนี้เหมาะสมสำหรับการประเมินความละอายและความรู้สึกผิดสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรีได้ และสามารถนำไปใช้ในการดูแลเชิงจิตวิทยาเพื่อการลดความละอายและความรู้สึกผิดรวมถึงสร้างเสริมความสุขเชิงอัตวิสัยในนักศึกษาระดับปริญญาตรีอย่างเหมาะสม

การเห็นคุณค่าในตนเองและวิธีการเผชิญความเครียดที่ส่งผลต่อความเครียดในการเรียนของนิสิต คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตบางเขน

Fri, 07 Mar 2025 00:00:00 +0700

บทคัดย่อ

ปัจจุบันสังคมไทยให้ความสำคัญกับการศึกษาเป็นอย่างมาก ซึ่งนำไปสู่การพัฒนาอย่างต่อเนื่องทางการศึกษา นิสิตถือเป็นวัยที่ต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงในชีวิตมากมาย รวมถึงการเปลี่ยนแปลงในด้านการเรียน ก่อให้นิสิตเกิดความเครียดในการเรียน การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการทำนายความเครียดในการเรียน ด้วยการเห็นคุณค่าในตนเองและวิธีการเผชิญความเครียด กลุ่มตัวอย่าง คือ นิสิตคณะสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตบางเขน จำนวน 208 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามการเห็นคุณค่าในตนเอง แบบสอบถามวิธีการเผชิญความเครียด และแบบสอบถามความเครียดในการเรียน มีค่าความเชื่อมั่นอยู่ระหว่าง .82 - .93 ผลวิจัยพบว่า การเห็นคุณค่าในตนเองเป็นตัวทำนายเชิงลบต่อความเครียดในการเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (ค่า β = -.464, p < .001) การเผชิญความเครียดแบบมุ่งแก้ไขปัญหา และแบบมุ่งแก้ไขอารมณ์ไม่สามารถเป็นตัวทำนายต่อความเครียดในการเรียน จากผลการศึกษาในครั้งนี้ สามารถนำมาประยุกต์ใช้เป็นข้อมูล เพื่อเสนอแนะแนวทางในการแก้ปัญหาลดความเครียดในการเรียนของนิสิตระดับปริญญาตรีได้ต่อไป

อิทธิพลของความคาดหวังเชิงประจักษ์ทางสังคม ความคาดหวังเชิงบรรทัดฐานทางสังคมและ เจตคติต่อการแต่งงานที่มีต่อเจตนาที่จะแต่งงานของนักศึกษาปริญญาตรี

Fri, 07 Mar 2025 00:00:00 +0700

บทคัดย่อ

การแต่งงานถือเป็นหนึ่งในเหตุการณ์สำคัญของชีวิตที่ได้รับความสนใจในด้านสังคมและวัฒนธรรมทั่วโลก การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลของความคาดหวังเชิงประจักษ์ทางสังคม ความคาดหวังเชิงบรรทัดฐานทางสังคม และเจตคติต่อการแต่งงานที่มีต่อเจตนาที่จะแต่งงานของนักศึกษาระดับปริญญาตรี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ศึกษาครั้งนี้เป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรีที่กำลังศึกษาในมหาวิทยาลัยที่ตั้งอยู่ในประเทศไทย จำนวน 216 คน ด้วยวิธีการสุ่มโดยบังเอิญ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย การเก็บรวบรวมโดยใช้แบบสอบถาม จำนวน 5 ตอน ได้แก่ แบบสอบถามปัจจัยส่วนบุคคล แบบสอบถามเจตคติต่อการแต่งงาน แบบสอบถามความคาดหวังเชิงประจักษ์ทางสังคม แบบสอบถามความคาดหวังเชิงบรรทัดฐานทางสังคม และแบบสอบถามเจตนาที่จะแต่งงาน โดยค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาครอนบาคของแบบสอบถาม มีค่าระหว่าง 0.81 -0.88 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ สถิติที่ใช้คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการวิเคราะห์การถดถอย ผลการวิจัยพบว่าอิทธิพลของเจตคติต่อการแต่งงาน (β = 0.872 , p < .001) สามารถมีอำนาจในการทำนายเจตนา ที่จะแต่งงานของนักศึกษาปริญญาตรีได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .001 ในขณะที่ความคาดหวังเชิงประจักษ์ทางสังคมและความคาดหวังเชิงบรรทัดฐานทางสังคมไม่ได้แสดงนัยสำคัญทางสถิติแต่อย่างใด ผลการวิจัยนี้สามารถนำไปใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานในการพัฒนานโยบายหรือแนวทางการส่งเสริมความเข้าใจเกี่ยวกับการแต่งงานในกลุ่มนักศึกษาระดับปริญญาตรีโดยมุ่งเน้นไปที่การสร้างเจตคติที่ดีต่อการแต่งงาน

กระบวนการให้คำปรึกษาด้านจิตสังคมในผู้ต้องหา : คลินิกจิตสังคมในระบบศาลยุติธรรม

ทิพากร วงศ์คำปัน — Fri, 07 Mar 2025 00:00:00 +0700

บทคัดย่อ

คลินิกจิตสังคม ในระบบศาลยุติธรรม เป็นหน่วยงานที่จัดตั้งขึ้น เพื่อจัดกระบวนการให้คำปรึกษาด้านจิตสังคม ซึ่งเป็นกระบวนการช่วยเหลือ ให้บุคคลได้สำรวจตนเอง จนเกิดความเข้าใจตนเอง และการลงมือปฏิบัติสู่การพัฒนาตนเองได้อย่างเหมาะสมโดยผ่าน แนวคิดรูปแบบการปรับเปลี่ยนความคิดและพฤติกรรม (และ การสัมภาษณ์เพื่อสร้างแรงจูงใจ ให้แก่ผู้ต้องหาหรือจำเลย ในคดีที่เกี่ยวข้องกับยาเสพติด คดีความรุนแรงในครอบครัว และ คดีอาญาที่มีโทษไม่ร้ายแรงทำให้ผู้ต้องหาหรือจำเลยได้รับการปล่อยตัวชั่วคราว ได้มีแนวทางการดำเนินชีวิตที่ถูกต้องเหมาะสม การให้ความช่วยเหลือผู้ต้องหาหรือจำเลย ครอบคลุมช่วงวิกฤติของชีวิต ในหลาย ๆ ด้าน เช่น ปัญหาครอบครัว ปัญหาทางการทำงาน ปัญหาที่เกิดจากความคิดความรู้สึกที่ลดคุณค่าในตนเอง การกล่าวโทษตนเอง เป็นต้น เนื่องจากประสบการณ์ และ ความคิดของผู้ต้องหาหรือจำเลยต่อสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอาจจะยังไม่สามารถจัดการหรือแก้ปัญหาให้กับตนเองได้อย่างเหมาะสมดังนั้นผู้ต้องหาหรือจำเลยจึงต้องได้รับกระบวนการให้คำปรึกษาด้านจิตสังคม การให้คำแนะนำจาก นักจิตวิทยา หรือ นักสังคมสงเคราะห์ และ ผู้ให้คำปรึกษา ที่สามารถสร้างความไว้วางใจ และ ให้คำแนะนำให้ผู้ต้องหาหรือจำเลยเชื่อมั่นว่าจะสามารถช่วยเหลือตนในการแก้ปัญหาได้ แต่การให้คำปรึกษาที่ดีและมีประสิทธิภาพนั้นจำเป็นจะต้องอาศัยหลักการทางจิตวิทยาในการให้การปรึกษารวมถึงทักษะในการให้คำปรึกษาอื่นร่วมด้วยจะช่วยให้ผู้ให้คำปรึกษา สามารถพูดคุย ติดตาม เรื่องราวจากผู้ต้องหาหรือจำเลย ส่งผลให้ ผู้ต้องหาหรือจำเลยเกิดความรู้สึกผ่อนคลาย มีทัศนคติที่ดี และสามารถมองเห็นแนวทางในการรับมือกับปัญหาที่จะเกิดขึ้น และตัดสินใจแก้ปัญหาของตนเองได้ ซึ่งนับว่ากระบวนการให้คำปรึกษาด้านจิตสังคมในครั้งนั้นบรรลุเป้าหมาย