การบริหารจัดการการท่องเที่ยวและการบริการ อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการบริหารจัดการการท่องเที่ยวและการบริการ อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ โดยใช้กระบวนวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) โดยการทบทวนหลักแนวความคิด ทฤษฎี และวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับการบริหารจัดการการท่องเที่ยวและการบริการส่วนท้องถิ่น อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ใช้วิธีการสัมภาษณ์ระดับลึก (in-dept interview) ผู้บริหาร ผู้นำชุมชน เกี่ยวกับการบริหารจัดการการท่องเที่ยวและการบริการ ทางด้านเศรษฐกิจ ด้านการเมือง ด้านสังคมและวัฒนธรรม โดยใช้หลักการบริหาร ปัจจัยนำเข้า (Input) คือ ทรัพยากรการบริหาร (Resources Management) อันได้แก่ 7M’s ประกอบด้วย คน (Man) เงิน (Money) วัตถุดิบ (Material) วิธีการ/ จัดการ (Method/ Management) เครื่องจักรกล (Machine) การตลาด (Market) ขวัญและกำลังใจ (Morale) ซึ่งทรัพยากรเหล่านี้จะเพิ่มขึ้นไม่สิ้นสุดตราบเท่าที่ระบบอุตสาหกรรมการผลิต การจัดจำหน่ายและการบริการยังคงพัฒนาและก้าวไปอย่างไม่หยุดยั้ง ผลการศึกษาพบว่าผู้บริหาร ผู้นำชุมชนและองค์การปกครองส่วนท้องถิ่น มีความเห็นว่าควรเน้นการสร้างเอกลักษณ์ตราสินค้าของแหล่งท่องเที่ยวจุดหมายปลายทาง (Destination Branding) เพื่อการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ของชุมชนอย่างยั่งยืน อย่างไรก็ตามยังพบข้อจำกัดบางประการในกระบวนการบริหารจัดการ ได้แก่ ทัศนคติของคนท้องถิ่นและข้อจำกัดทางด้านพื้นที่