ความสัมพันธ์ระหว่างสุขภาวะ คุณภาพชีวิต และประสิทธิภาพในการทำงานของบุคลากรการบิน ท่าอากาศยานดอนเมือง

บทคัดย่อ

 งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สำรวจข้อมูลส่วนบุคคล 2) สำรวจสุขภาวะ 3) สำรวจคุณภาพชีวิต 4) สำรวจประสิทธิภาพการทำงานของบุคลากร ท่าอากาศยานดอนเมือง และ 5) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสุขภาวะ คุณภาพชีวิต และประสิทธิภาพการทำงานของบุคลากร ท่าอากาศยานดอนเมือง วิธีวิจัย: การวิจัยเชิงปริมาณใช้วิธีการสำรวจ เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสอบถาม กลุ่มตัวอย่างบุคลากรท่าอากาศยานดอนเมือง 400 คน สถิติที่ใช้ คือ สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การแจกแจงความถี่ ค่าเฉลี่ยเลขคณิต สถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ ค่าสัมประสิทธิ์สัมพันธ์ ผลการวิจัย (1) กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นหญิง อายุระหว่าง 20-29 ปี จบการศึกษาระดับปริญญาตรี ทำงานวันละ 8 ชั่วโมง มีประสบการณ์การทำงาน 2 ปี (2) มีความคิดเรื่องสุขภาวะอยู่ในระดับมากที่ค่าเฉลี่ย 4.054 มองรายด้านพบว่าให้ความสำคัญมากอันดับแรก คือ สุขภาวะทางกายที่ค่าเฉลี่ย 4.095 (3) มีความคิดเห็นเรื่องคุณภาพชีวิตอยู่ในระดับปานกลางที่ค่าเฉลี่ย 3.785 มองรายด้านให้ความสำคัญอันดับแรก ด้านสภาพแวดล้อมในการปฏิบัติงานที่ค่าเฉลี่ย 3.928 (4) มีความคิดเห็นเรื่องประสิทธิภาพการทำงานอยู่ในระดับมากที่ค่าเฉลี่ย 4.024 มองรายด้านพบว่าให้ความสำคัญมากอันดับแรกด้านปริมาณงานที่ค่าเฉลี่ย 4.053 และพบว่า (5) สุขภาวะ คุณภาพชีวิต และประสิทธิภาพการทำงานมีความสัมพันธ์กันในระดับมาก ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ด้านทฤษฎี/นโยบาย: ท่าอากาศยานดอนเมืองควรนำผลการวิจัยไปใช้ได้ในการวางแผน การปรับปรุงพัฒนาเพื่อให้เกิดสุขภาวะที่ดีจะทำให้บุคลากรมีความสุขในการทำงาน และส่งผลต่อการเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน เกิดความผูกพัน จงรักภักดีต่อองค์กร ลดอัตราการลาออก สามารถช่วยลดต้นทุนในการสรรหา อบรมบุคลากรได้ในอนาคต