มาตรการการป้องกันการละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาบนเครือข่ายสังคมออนไลน์ ศึกษากรณีการโพสรูปภาพ และแชร์ข้อความ
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อแนวคิด ทฤษฎีเกี่ยวกับการละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาต่อการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน กฎหมายการละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาของไทยและต่างประเทศ ในงานศึกษาค้นคว้าอิสระฉบับนี้ ผู้ศึกษาได้ใช้วิธีวิจัยเอกสาร (Documentary Research) ระเบียบวิธีวิจัยเพื่อทำการศึกษาวิเคราะห์ข้อมูล เอกสารต่างๆ ได้แก่ ตำรา ผลงานวิจัย บทความ ให้สอดคล้องกับสมมุติฐานของการวิจัยและกรอบแนวคิดในการวิจัย (Conceptual Framework) โดย อาศัยข้อมูลที่ได้จากการทบทวนแนวคิด ทฤษฎีเกี่ยวกับการละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาประกอบแนวคำพิพากษาศาลฎีกา มาตรการทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องทั้งของไทยและต่างประเทศตลอดจนผลงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ผลการศึกษาพบว่า ปัญหาที่มักเกิดขึ้นคือ ผู้กระทำความผิด มิได้นำรูปของตนเองแสดงในหน้าเพจของเฟชบุค แต่กลับไปคัดลอกรูปของผู้อื่นมาใช้ เพื่อปิดบังตัวตนที่แท้จริง ทำให้เจ้าของภาพอาจจะถูกมองจากผู้ที่ขาดความเข้าใจว่าเป็นเจ้าของเพจที่ผิดกฎหมายนั้นเองผู้กด Share ข้อมูลคอมพิวเตอร์ โดยผู้กดแชร์รู้อยู่แล้วว่าเป็นข้อมูลที่ปลอมหรือข้อมูลเท็จ หรือข้อมูลที่ก่อให้เกิดความเสียหายต่อความมั่นคงของประเทศ หรือการก่อการร้ายตามกฎหมายอาญา รวมถึงการแชร์ข้อมูลที่มีลักษณะลามกอนาจาร ผู้กด Share ต้องรับผิด ตามมาตรา 14 (5) ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินห้าปี ปรับไม่เกินหนึ่งแสนบาทหรือทั้งจำทั้งปรับ ข้อเสนอแนะ ควรมีการประชาสัมพันธ์ที่มากขึ้นในวงกว้าง การทำกรณีศึกษาเพื่อเป็นตัวอย่างที่ชัดเจน ปรับปรุงแก้ไขประมวลกฎหมายอาญา ให้มี ฐานความผิดเกี่ยวกับ การกระทำความผิดเกี่ยวกับการ ละเมิดสิทธิส่วนบุคคลไว้เป็นหมวดเฉพาะ และพระราชบัญญัติว่าด้วยการ กระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 โดย ให้มีฐานความผิดเกี่ยวกับการละเมิดสิทธิส่วนบุคคลจาก การใช้เว็บไซต์เครือข่ายสังคมไว้เป็นการเฉพาะ
เอกสารอ้างอิง
กรมทรัพย์สินทางปัญญา. (2553). ทรัพย์สินทางปัญญาไทย. [ออนไลน์]. จาก http://www.ipthailand.go.th/ipthailand/index.php?option=com_content&task=blogsection&id=29 Itemid=39
กรมทรัพย์สินทางปัญญา. (2553). ระบบฐานข้อมูลภูมิปัญญาท้องถิ่นไทย. [ออนไลน์].
สืบค้น 15 มิถุนายน 2558 จาก http://www.ipthailand.go.th/ipthailand/index.php?option=com_content&task=cate
gory§ionid= 25&id=161&Itemid=262
กรมทรัพย์สินทางปัญญา. (2553). สนธิสัญญาความร่วมมือด้านสิทธิบัตร หรือ PCT. [ออนไลน์]. สืบค้น 15 มิถุนายน 2558 จาก http://www.ipthailand.go.th/ipthailand/index.php?option=com_content&task =category§ionid=43&id=351&Itemid=296
กระทรวงพาณิชย์. กรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศ. (2552). ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนASEAN Economic Community: AEC. นนทบุรี: กรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศ.
จิรศักดิ รอดจันทร์. (2555). หลักกฎหมายและแนววิธีปฏิบัติเพื่อการคุ้มครองการประดิษฐ์และการออกแบบผลิตภัณฑ์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย,
เพ็ญนภา ชญสุนทร. (2556). กรณีตัวอย่างโพสต์กล่าวหาบุคคลอื่น อาจถูกฟ้องผิดอาญา พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์. [ออนไลน์]. Available: http://news.voicetv.co.th/thailand/82928.html, (Sep 29, 2015).
มานิตย์ จุมปา. (2554). คำอธิบายกฎหมายว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
ระวิ แก้วสุกใส. (2556). “เครือข่ายสังคมออนไลน์ : กรณี เฟสบุ๊ค (Facebook) กับการพัฒนาผู้เรียน”. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์. ปีที่ 5 (ฉบับที่ 4): 197.
ศุภสิทธิ์ กุลจิตต์เจือวงศ์. (2557). “การละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ต”. วารสาร มฉก.วิชาการ. ปีที่ 18 (ฉบับที่ 35) : 146.
เศรษฐพงค์ มะลิสุวรรณ. (2553). เครือข่ายสังคม (Social Networking). [ออนไลน์] เข้าถึงจาก: http://www.vcharkarn.com. (29 กันยายน 2558).
อิทธิพล ปรีติประสงค์. (2552). แนวคิดพื้นฐานในการสร้างสรรค์ชุมชนออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 28 กันยายน 2558, จาก http:// gotoknow.org/blog/virtualcommunitymanagement/288469.