แนวทางการบริหารโรงเรียนสิ่งแวดล้อมศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 1
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์ และความต้องการจำเป็นของการบริหารโรงเรียนสิ่งแวดล้อมศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน 2) สร้างแนวทางการบริหารโรงเรียนสิ่งแวดล้อมศึกษา และ 3) ประเมินแนวทางการบริหารโรงเรียนสิ่งแวดล้อมศึกษา ใช้ระเบียบวิธีการวิจัยแบบผสมผสานวิธี กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษาและครู จำนวน 297 คน ได้มาโดยการเปิดตารางเครจซี่และมอร์แกน และสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิ ผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 3 คน และผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 6 คน โดยวิธีเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ และแบบประเมิน สถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าดัชนี PNImodified และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัจจุบันของการบริหารโรงเรียนสิ่งแวดล้อมศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 4.28, S.D. = 0.66) สภาพที่พึงประสงค์ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (
= 4.78, S.D. = 0.47) และค่าความต้องการตามองค์ประกอบการบริหารโรงเรียนสิ่งแวดล้อมศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน พบว่า ด้านการประสานความสัมพันธ์กับชุมชน มีลำดับความต้องการจำเป็นสูงสุด (PNIModified = 0.137) รองลงมา คือ ด้านการจัดทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ด้านการจัดกิจกรรมส่งเสริมการเรียนรู้ และด้านการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่บูรณาการสิ่งแวดล้อมศึกษา ตามลำดับ 2) แนวทางการบริหารโรงเรียนสิ่งแวดล้อมศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน 4 ด้าน จำนวน 16 วิธีดำเนินการ 44 โครงการ/กิจกรรม 44 วิธีปฏิบัติ 3) ผลการศึกษาการประเมินแนวทางการบริหารโรงเรียนสิ่งแวดล้อมศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน โดยภาพรวมมีความเหมาะสม ความเป็นไปได้ และความเป็นประโยชน์อยู่ในระดับมากที่สุด (
= 4.54, S.D. = 0.52)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม. (2555). รายงานสถานการณ์คุณภาพสิ่งแวดล้อม พ.ศ. 2555. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานนโยบายและแผนกทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.
จักรกฤษณ์ ถินคำเชิด. (2564). การพัฒนากิจกรรมโรงเรียนรักษ์สิ่งแวดล้อม สำหรับโรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองร้อยเอ็ด. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาชาวิชาสิ่งแวดล้อมศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
จุฑารัตน์ รวมเมฆ. (2559). การเทียบเคียงการบริหารจัดการสิ่งแวดล้อมศึกษาในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ณัฏฐพันธ์ เขจรนันท์. (2555). การจัดการเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
ณัฏฐาดารุณี ศรีเคน. (2567). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อพัฒนาทักษะชีวิตของผู้เรียนตามแนวคิดสิ่งแวดล้อมศึกษา. วารสารสหวิทยาการวิจัยและวิชาการ, 4(6), 730-742.
ณัฐฐศรัณฐ์ พรหมเผ่า. (2567). รูปแบบการบริหารความร่วมมือพหุภาคีเพื่อพัฒนาศูนย์การเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษา โรงเรียนบ้านน้ำมิน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพะเยา เขต 2. วารวิจยวิชาการ, 7(4), 130-142.
พิมพาวรรณ สืบสายทองคำ. (2566). การศึกษาความต้องการจำเป็นของการดำเนินงานโรงเรียนมาตรฐานสิ่งแวดล้อมศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษาลพบุรี เขต 2. วารสาร Lawarath Social E-Journal, 7(1), 40-57.
รัตติกร โสมสมบัติ. (2563). รูปแบบส่งเสริมการจัดการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษาเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืนในสถานศึกษาอาชีวศึกษาเอกชน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาการจัดการศึกษา. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลยเขต 1. (2566). แผนปฏิบัติการประจำปีงบประมาณ 2567. เลย: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลยเขต 1.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). นโยบายสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานปีงบประมาณ พ.ศ. 2562. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). คู่มือเกณฑ์การประเมินมาตรฐานโรงเรียนสิ่งแวดล้อมศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: อินเตอร์-เทค พริ้นติ้ง จำกัด.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566-2570). ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 139 ตอนพิเศษ 258 ง หน้า 1 (1 พฤศจิกายน 2565).
สุพรรณี อัครเดชเรืองศรี. (2559). กลยุทธ์การบริหารโรงเรียนสิ่งแวดล้อมศึกษาที่มุ่งผลลัพธ์การเรียนรู้สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
Cronbach, L. L. (1990). Essentials of Psychological Testing. (5th ed.). New York: Harper Collins.
IPCC. (2023). Climate Change 2023: Synthesis Report, Summary for Policymakers. Geneva: IPCC.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Likert, R. (1993). A Technique for the Measurement of Attitude. Chicago: Rand Mc Nally.