การรับรู้ของประชาชนต่อมาตรการแก้ไขปัญหาฝุ่น PM 2.5 ของ เขตทวีวัฒนา กรุงเทพมหานคร

Main Article Content

พงษ์พิพัฒน์ มัลลิกะมาลย์
ธนพันธุ์ พูลชอบ
วดิธ ยลชื่น
นริดา พรนาคสอนโกษา

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการรับรู้ของประชาชนต่อมาตรการแก้ไขปัญหาฝุ่น PM 2.5 ของเขตทวีวัฒนา กรุงเทพมหานคร 2) เปรียบเทียบระดับการรับรู้ของประชาชนต่อมาตรการแก้ไขปัญหาฝุ่น PM 2.5 ของเขตทวีวัฒนา กรุงเทพมหานคร จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากรที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ ประชาชนในเขตทวีวัฒนา กรุงเทพมหานคร จำนวน 49,936 คน กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 381 คน ได้มาจากเปิดตารางสำเร็จรูปของเครจซี่และมอร์แกน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างด้วยวิธีบังเอิญ เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ แบบสอบถาม โดยใช้แนวคิดเรื่องการรับรู้ของ Klapper เป็นกรอบในการสร้าง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐานด้วย ค่าเอฟ ค่าที ผลการวิจัยพบว่า 1) ประชาชนมีระดับการรับรู้โดยภาพรวม และรายด้าน อยู่ในระดับปานกลาง เรียงจากมากไปหาน้อยดังนี้ ด้านการเปิดรับข้อมูล ด้านการให้ความสนใจ ด้านการรับรู้และตีความ และด้านการจดจำ 2) ผลการเปรียบเทียบระดับการรับรู้ของประชาชนต่อมาตรการแก้ไขปัญหาฝุ่น PM 2.5 จำแนกตามเพศ อายุ มีระดับการรับรู้ไม่แตกต่างกัน ส่วนระดับการศึกษา และอาชีพ มีระดับการรับรู้แตกต่างกัน ผลการทดสอบความแตกต่างรายคู่ พบว่า ผู้ที่มีอาชีพรับจ้างทั่วไปมีการรับรู้น้อยกว่าผู้ที่มีอาชีพข้าราชการ/รัฐวิสาหกิจ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และผู้ที่มีอาชีพรับจ้างทั่วไปมีการรับรู้น้อยกว่าผู้ที่มีอาชีพพนักงานเอกชน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ข้อเสนอแนะการประชาสัมพันธ์ เผยแพร่การป้องกันแก้ไขปัญหาฝุ่น PM 2.5 ของเขตทวีวัฒนา ควรทำผ่านรูปแบบสื่อที่หลากหลาย

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
มัลลิกะมาลย์ พ. ., พูลชอบ ธ. ., ยลชื่น ว. ., & พรนาคสอนโกษา น. . (2025). การรับรู้ของประชาชนต่อมาตรการแก้ไขปัญหาฝุ่น PM 2.5 ของ เขตทวีวัฒนา กรุงเทพมหานคร. วารสารสังคมพัฒนศาสตร์, 8(6), 207–216. สืบค้น จาก https://so07.tci-thaijo.org/index.php/JSSD/article/view/8311
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมควบคุมมลพิษ. (2567). สรุปสถานการณ์และผลการดำเนินงานด้าน การแพทย์และสาธารณสุข กรณี หมอกควันและฝุนละอองขนาดเล็ก ปี 2567. เรียกใช้เมื่อ 5 มกราคม 2568 จาก https://hia.anamai.moph.go.th/web-upload/12xb1c83353535e43f224a05e184d8fd75a/filecenter/kpi/2567/5/09_Aug/3.30/3.30_kpi67_Aug_Report.pdf

กรุงเทพมหานคร. (2567). ข้อมูลจำนวนประชากรในกรุงเทพมหานคร. เรียกใช้เมื่อ 5 มกราคม 2568 จาก https://data.bangkok.go.th/dataset/population

ขวัญทิพย์ แววสง่า. (2563). การรับรู้ประสิทธิผลของนโยบายบัตรสวัสดิการแห่งรัฐของประชาชน ในเขตพื้นที่เทศบาลนครยะลา จังหวัดยะลา. ใน สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

นิกรณ์ สปส. (2566). รผว.จักกพันธุ์ ติดตามมาตรการป้องกันและแก้ไขปัญหาฝุ่น PM2.5 ในพื้นที่เขตทวีวัฒนา. เรียกใช้เมื่อ 5 มกราคม 2568 จาก https://pr-bangkok.com/?p=131052

ปรีชา สุวรรณทอง เเละคณะ. (2565). การรับรู้และความคาดหวังของประชาชนต่อบทบาทหน้าที่ของอาสาสมัครสาธารณสุข ประจำหมู่บ้าน ในสถานการณ์ COVID-19 ในพื้นที่โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ ตำบลบางทราย อำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ, 15(3), 15-29.

โรงพยาบาลสมิติเวช. (2567). pm 2.5 คืออะไร เกิดจากอะไร ทำความเข้าใจและป้องกันฝุ่นไปพร้อมกัน. เรียกใช้เมื่อ 5 มกราคม 2568 จาก https://samitivejchinatown.com/th/article/health/what-is-pm-2.5

ศิริลักษณ์ เจริญรัมย์. (2564). ทัศนคติของประชาชนต่อแนวทางการแก้ไขฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 2.5 ไมครอน กรุงเทพมหานคร. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 15(2), 70-78.

De Pretto, L. et al. (2015). The link between knowledge, attitudes and practices in relation to atmospheric haze pollution in Peninsular Malaysia. Retrieved January 5, 2025, from https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0143655#references

Klapper, J. T. (1960). The Effects of Mass Communication Free Press. New York: Prentice Hall.

Krejcie, R. V. & Morgan D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Retrieved January 5, 2025, from https://doi.org/10.1177/00131644700300030