การพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากปุ๋ยมูลไส้เดือน ของกลุ่มอาชีพบ้านโพธิ์เสด็จ อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากปุ๋ยมูลไส้เดือน ของกลุ่มอาชีพบ้านโพธิ์เสด็จ อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช รวมถึงการนำเสนอแนวทางการพัฒนาที่เหมาะสม ซึ่งดำเนินการวิจัยแบบผสานวิธี (Mixed Methods Research) โดยนำผลการศึกษาเชิงปริมาณ มาสนับสนุนผลการศึกษาข้อมูลเชิงคุณภาพเข้าด้วยกัน กลุ่มตัวอย่างเชิงปริมาณเป็นประชาชนในตำบลโพธิ์เสด็จ จำนวน 370 คน โดยกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างตามตารางของเครจซี่และมอร์แกน ใช้วิธีการสุ่มกลุ่มตัวอย่างอย่างง่าย ส่วนข้อมูลเชิงคุณภาพได้จากผู้ให้ข้อมูลสำคัญที่คัดเลือกแบบเจาะจง จำนวน 20 คน ประกอบด้วย ผู้นำกลุ่มผลิตปุ๋ยมูลไส้เดือน 2 คน สมาชิกกลุ่ม 5 คน ผู้นำชุมชน 3 คน ผู้ใช้ปุ๋ยมูลไส้เดือน 5 คน และนักวิชาการเกษตร 5 คน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์แบบไม่มีโครงสร้าง โดยเก็บข้อมูลผ่านการสัมภาษณ์และแจกแบบสอบถามด้วยตนเอง วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่าการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากจากปุ๋ยมูลไส้เดือนมี 4 ด้านหลัก ได้แก่ 1) ด้านการส่งเสริมการตลาดและสร้างรายได้ใหม่ 2) ด้านการเพิ่มผลผลิต 3) ด้านการบริหารจัดการ และ 4) ด้านการมีส่วนร่วมของชุมชน โดยรวมมีความต้องการพัฒนาในระดับมากที่สุด (ค่าเฉลี่ย 4.57, ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.52) ข้อเสนอแนะในการพัฒนา ได้แก่ 1) ส่งเสริมช่องทางการตลาดและสร้างรายได้ทางเลือก 2) ยกระดับมาตรฐานและพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ 3) วางแผนจัดหาวัตถุดิบและใช้เทคโนโลยีเพิ่มประสิทธิภาพการผลิต 4) ปรับโครงสร้างการบริหารจัดการให้มีความชัดเจนและใช้ระบบเทคโนโลยีสารสนเทศ และ 5) ส่งเสริมการรวมกลุ่ม แลกเปลี่ยนเรียนรู้ และจัดอบรมอย่างต่อเนื่องเพื่อพัฒนาองค์ความรู้สู่การขยายผลในระดับชุมชน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กานต์ เชื้อวงศ์ และคณะ. (2566). “การพัฒนาคุณภาพและการสร้างมูลค่าเพิ่มปุ๋ยมูลไส้เดือนสมุนไพร ของวิสาหกิจ ชุมชนสุรัตติกาล (ชีพ) ฟาร์ม ตำบลป่าตาลอำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี”. วารสาร 103 ปี เทพสตรี มหาวิทยาลัยเพื่อการพัฒนาชุมชนและท้องถิ่น, 5(3), 89-94.
คณะอนุกรรมการยุทธศาสตร์เศรษฐกิจฐานราก. (2559). คู่มือการส่งเสริมการพัฒนาระบบเศรษฐกิจฐานราก. เรียกใช้เมื่อ 5 สิงหาคม 2567 จาก https://web.codi.or.th/wp-content/uploads/2019/05/Guide_economic_280959.pdf
ณฐาพัชร์ วรพงศ์พัชร. (2563). “การตลาดดิจิทัลและการพัฒนาบรรจุภัณฑ์ผลิตภัณฑ์มูลไส้เดือน ศูนย์จัดการขยะชุมชน ตำบลบางครก อำเภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี”. วารสารนวัฒกรรมการบริหารและการจัดการ, 8(1), 48-57.
บุญชม ศรีสะอาด. (2548). วิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาสน์การพิมพ์.
ประทีป ช่วยเกิด. (2566). เศรษฐกิจฐานรากชุมชนท้องถิ่น. เรียกใช้เมื่อ 1 มีนาคม 2567 จาก https://rsdi.kku.ac.th/?p=5200
ปุณฑริกา สุคนธสิงห์. (2557). “ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของกลุ่มอาชีพ: กรณีศึกษากลุ่มอาชีพผลิตภัณฑ์จากผ้าในเขตจังหวัดเพชรบูรณ์”. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์.
พัชรีรัตน์ นาวา. (2562). “บทบาทของผู้นําชุมชนกับการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากอย่างยั่งยืน”. ใน สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยรามคําแหง.
ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2540). เทคนิคทางการวิจัยทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาสน์.
ส่งศรี ชมภูวงศ์. (2554). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์. นครศรีธรรมราช: วีพีเอส.
สมจินตนา คุ้มภัย. (2559). “ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมของชาวชุมชนในองค์การบริหารส่วนตำบลต้นแบบที่บูรณาการแผนชุมชนสู่แผนพัฒนาท้องถิ่น จังหวัดนครศรีธรรมราช”. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, Silpakorn University สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ, 9(2), 733-744.
สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ (สวทช.). (2563). ความเป็นมา BCG Model. เรียกใช้เมื่อ 21 มีนาคม 2567 จาก https://www.nstda.or.th/home/knowledge_post/bcg-by-nstda/
อริญชยา อดุลย์เดช และพรรณนา ไวคกุล. (2558). ความสำเร็จของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มเพาะเห็ดบ้านช่องโครุ่งเรือง ตำบลรังกาใหญ่ อำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา. นครปฐม: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน.
อรุณศรี นิภานันท์. (2558). “การพัฒนาคุณภาพการเลี้ยงไส้เดือนสู่การรับรองมาตรฐาน”. สกลนคร: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดสกลนคร.