ภาพลักษณ์ของร้านค้าปลีกสมัยใหม่ที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการซื้อสินค้าของผู้บริโภค
คำสำคัญ:
ภาพลักษณ์, ร้านค้าปลีกสมัยใหม่, พฤติกรรมผู้บริโภคบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาพฤติกรรมในการซื้อสินค้าจากร้านค้าปลีกสมัยใหม่ของผู้บริโภคชาวไทยในกรุงเทพมหานคร (2) เพื่อศึกษาภาพลักษณ์ของร้านค้าปลีกสมัยใหม่ (3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาพลักษณ์ร้านค้าปลีกสมัยใหม่กับพฤติกรรมการซื้อสินค้าของผู้บริโภค ผลการศึกษา พบว่า ภาพลักษณ์ร้านค้าปลีกสมัยใหม่ทั้ง 7 ด้าน ได้แก่ ภาพลักษณ์ด้าน ทำเลที่ตั้ง (Location) ภาพลักษณ์ด้านสินค้า(Merchandise) ด้านราคา (Price) ด้านการสื่อสารทางการตลาด (Market Communication) ด้านการบริการลูกค้า (Customer Service) ด้านบรรยากาศร้านค้า (Store Atmosphere) และด้านเทคโนโลยี (Technology) กับพฤติกรรมการซื้อสินค้าของผู้บริโภคจากร้านค้าปลีกสมัยใหม่ในกรุงเทพมหานครมีความสอดคล้องกันตามข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยภาพลักษณ์ร้านค้าปลีกสมัยใหม่ ส่งผลต่อสินค้าที่ซื้อร้านค้าปลีกสมัยใหม่ มีขนาดอิทธิพลทางตรงเท่ากับ 0.419 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ทั้งนี้พบว่า ภาพลักษณ์ด้านราคาสินค้ามีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมในการเลือกซื้อสินค้าจากร้านค้าปลีกสมัยใหม่มากที่สุด
เอกสารอ้างอิง
กฤษณ์ ทัพจุฬา. (2558). ความสำเร็จของธุรกิจค้าปลีกแบบดั้งเดิมในเขตกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี).
จิรารัตน์ จันทวัชรากร. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าอาหารสำเร็จรูปพร้อมรับประทานในร้านสะดวกซื้อของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารปัญญาภิวัฒน์. 8(1), 39-45.
ฉันทัส เพียรธรรม, และวันทนาพร รุ่งวรรณรัตน์. (2555). การปรับตัวของร้านโชวห่วยภายใต้กระแสการขยายตัวของร้านสะดวกซื้อสมัยใหม่. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฎพระนคร).
ประชาชาติธุรกิจ. (2560). ค้าปลีกไทยชี้บรรยากาศจับจ่ายยังไม่แจ่มใส เจอ 5 ปัจจัยลบกดดัน หวังใช้จ่ายรัฐ กระตุ้นอัตราโตเกิน 3%. สืบค้น 15 ธันวาคม 2564, จาก
https://www.prachachat.net/economy/news-85849
วิไลวรรณ ศรีจันทร์อโนทัย. (2553). การบริการการค้าปลีก. กรุงเทพฯ: เวอร์ไทซิ่งกรุฟ.
ศรินทิพย์ เขียวนิล. (2558). พฤติกรรมการซื้อสินค้าของผู้ใช้บริการร้านโชวห่วยในจังหวัดนนทบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร).
ศุภรา เจริญภูมิ. (2554). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อในอนาคตของร้านค้าปลีกดั้งเดิมในเขตธนบุรี กรุงเทพมหานคร. วารสารบริหารธุรกิจ, 34(130), 36-46.
สุจินดา เจียมศรีพงษ์. (2554). ธุรกิจค้าปลีกแบบดั้งเดิม (ร้านโชห่วย): ปัญหาและทางแก้ไข. วารสารบริหารธุรกิจ เศรษฐศาสตร์และการสื่อสาร, 6(1), 9-23.
อนุศาสตร์ สระทองเวียน. (2553). ธุรกิจค้าปลีกประเทศไทย. วารสารนักบริหาร, 30(3), 134-142.
Chiu-Han Wang, Sejin Ha . (2011). Store attributes influencing relationship marketing: a study of department stores. Journal of Fashion Marketing and Management: An International Journal, 15 (3), 326-344.
En-Chi, C., & Luan, B. (2010). Chinese consumers' perception of hypermarket store image. Asia Pacific Journal of Marketing and Logistics, 22(4), 512-527.
Hair J.F., Black, W.C., Babin,. B.J. and Anderson,R.E. (2010). Multivariate data analysis. (7th. ed.). Upper Saddle River,NZ Prentice-Hall.
Kevin Lane Keller. (2008). Strategic brand management: Building, measuring, and anaging brand equity. (3rd. ed.). Pearson/Prentice Hall.
Levy, Michael, & Weitz, Barton A. (2007). Retailing management. (6th. ed.). Boston: Mc Graw-Hill Companies, Inc.
Saraswat, A., Mammen, T., Aagja, J. P., &
Tewari, R. (2010). Building store brands using store image differentiation. Journal of Indian Business Research, 2(3), 166-180.
