การมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารการบริการสาธารณะขององค์การบริหารส่วนตำบลคูบางหลวง อำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี

ผู้แต่ง

  • พรหมภัสสร บัวสวัสดิ์
  • ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.บุญเพ็ง จันทร์งาม

คำสำคัญ:

การมีส่วนร่วม, การบริหาร, การบริการสาธารณะ

บทคัดย่อ

การศึกษาเรื่องการมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารการบริการสาธารณะขององค์การบริหารส่วนตำบลคูบางหลวง อำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบการมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดบริการสาธารณะขององค์การบริหารส่วนตำบลคูบางหลวง อำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ประชาชนในเขตพื้นที่องค์การบริหารส่วนตำบลคูบางหลวง อำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป จำนวน 4,333 คน กำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างโดยใช้หลักการหาค่าสูตรของ ทาโร ยามาเน่ ได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 367 คน ทำการรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการศึกษา และใช้สถิติวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าร้อยละ (percentage) ค่าเฉลี่ย (mean) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (standard deviation) และและทำการทดสอบสมมติฐานโดยใช้สถิติ F-test และวิเคราะห์ความแตกต่างค่าเฉลี่ยรายคู่ด้วยวิธี LSD Analysis (Least Significant Difference Analysis) ผลการศึกษาพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ มีอายุตั้งแต่ 41-50 ปี จำนวน 116 คน คิดเป็นร้อยละ 33.24 มีระดับการศึกษาต่ำกว่าปริญญาตรี จำนวน 225 คน คิดเป็นร้อยละ 64.47 มีรายได้ 5,001 – 10,000 บาท จำนวน 135 คน คิดเป็นร้อยละ 38.68 มีอาชีพพนักงานบริษัทเอกชน จำนวน 86 คน คิดเป็นร้อยละ 24.64 การมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารการบริการสาธารณะขององค์การบริหารส่วนตำบลคูบางหลวง อำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี โดยรวม อยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการใช้ประโยชน์ รองลงมาคือ ด้านการติดตามประเมินผล ด้านการกำหนดนโยบาย และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านการปฏิบัติการศึกษาเปรียบเทียบความแตกต่างของการมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารการบริการสาธารณะขององค์การบริหารส่วนตำบลคูบางหลวง อำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล พบว่า อายุ ระดับการศึกษา อาชีพ และ รายได้ มีผลต่อระดับความต้องการในการพัฒนาชุมชนอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ

เอกสารอ้างอิง

จิราภรณ์ กนิษฐรัต. (2535). คุณภาพของการบริการ. วารสารกรมบัญชีกลาง. 36 (พฤษภาคม-มิถุนายน 2535).

จิตติมา พักเพียง. (2549). ความคิดเห็นของกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน อำเภอดำเนินสะดวก จังหวัดราชบุรี ที่มีต่อการจัดระบบบริการสาธารณะขององค์การบริหารส่วนจังหวัด.

(วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์).

ชูวงศ์ ฉายะบุตร. (2539). การปกครองท้องถิ่นไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: บริษัทพิฆเนศพริ้นติ้งเซนเตอร์ จำกัด.

นัททวัฒน์ บรมานันท์. (2543). หลักกฎหมายปกครองเกี่ยวกับบริการสาธารณะ.กรุงเทพมหานคร: วิญญชน.

นงลักษณ์ สุทธิวัฒนพันธุ์. (2539). พัฒนาบุคลิกภาพผู้นำและนักบริหาร. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: บริษัทแม็คเน็ท พริ้นติ้ง เซ็นเตอร์ จำกัด.

บุญธรรม กิจปรีดาบริสุทธิ์. (2540). การวัดและประเมินผลการเรียนการสอน. ภาควิชาศึกษาศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์, คณะมนุษย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.

พระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542. พระราชบัญญัติองค์การบริหารส่วนจังหวัด พ.ศ.

ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2542 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2546

สาวิตรี ทองยิ้ม. .(2550). การมีส่วนร่วมในการพัฒนาชมชนของคณะกรรมการหมู่บ้าน ตําบลหนอง ประดู่ อําเภอเลาขวัญ จังหวดกาญจนบุรี. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการปกครองท้องถิ่น, มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา).

สถาบันพระปกเกล้า. (2549). รายงานผลการสำรวจ ความคิดเห็นของประชาชนเกี่ยวกับความพึงพอใจต่อการบริการสาธารณะและการทำงานของหน่วยงานต่างๆ พ.ศ. 2549. (พิมพ์ครั้ง ที่ 1). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แก่นจันทร์ จำกัด

อัญญรักษ์ เลิศกุศล. (2543). ความพึงพอใจของผู้ใช้บริการที่มีต่อระบบการให้บริการของคณะทันตแพทย์ศาสตร์ จุฬาลงกรณ์. (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-06-30

รูปแบบการอ้างอิง

บัวสวัสดิ์ พ. ., & จันทร์งาม ผ. ด. . (2022). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารการบริการสาธารณะขององค์การบริหารส่วนตำบลคูบางหลวง อำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี. วารสารสหวิทยาการพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 1(1), 234–242. สืบค้น จาก https://so07.tci-thaijo.org/index.php/IDHS/article/view/1575