ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของคณาจารย์ที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการศึกษาของนักศึกษาสาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของคณาจารย์สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี 2) ประสิทธิผลการศึกษาของนักศึกษาสาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี และ 3) ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของคณาจารย์ที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการศึกษาของนักศึกษาสาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักศึกษาสาขาวิชาการบริหารการศึกษา จำนวน 169 คน กำหนดขนาดตัวอย่างของเครจซีและมอร์แกน เครื่องมือวิจัยเป็นแบบสอบถามสถิติวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า 1) ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของคณาจารย์ สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากมีค่าเฉลี่ย ( = 4.24 ,S.D. = .47) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านอยู่ในระดับมากทุกด้านเรียงตามค่าเฉลี่ยจากมากไปน้อยดังนี้ การมีความยืดหยุ่นและปรับตัว รองลงมาได้แก่ การทำงานเป็นทีม การมีความคิดสร้างสรรค์ การมีวิสัยทัศน์ การคำนึงถึงความเป็นปัจเจกบุคคล 2) ประสิทธิผลการศึกษาของนักศึกษาสาขาวิชาการบริหารการศึกษามหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากมีค่าเฉลี่ย (
= 4.21, S.D. = .44) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านอยู่ในระดับมากทุกด้านเรียงตามค่าเฉลี่ยจากมากไปน้อยดังนี้ ความสามารถในการปรับเปลี่ยนและพัฒนาสถานศึกษา รองลงมาได้แก่ ความสามารถในการพัฒนาผู้เรียนให้มีทัศนคติทางบวกความสามารถในการผลิตผู้เรียนให้มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงความสามารถในการแก้ปัญหาภายในสถานศึกษา และ 3) ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของคณาจารย์สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี ด้านการมีวิสัยทัศน์ การทำงานเป็นทีม และการมีความคิดสร้างสรรค์ มีอิทธิพลส่งผลต่อประสิทธิผลการศึกษาของนักศึกษาสาขาวิชาการบริหารการศึกษามหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรองทิพย์ นาควิเชตร. (2552). ภาวะผู้นำสร้างสรรค์เพื่อการศึกษา. สมุทรปราการ: ธีรสาส์นพับลิว เซอร์ จำกัด.
คุณาวุฒิ สิงห์ทอง. (2561). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของครูสําหรับ สถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 20. วารสารมหาวิทยาลัย, 12(1), 161-168.
จิตติ คู่กระสังข์. (2566). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 2. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 9(1), 15-26.
จุฑาธิปต์ ทัพไทย. (2560). ภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาโรงเรียนอนุบาลสามเสน (สลากกินแบ่งรัฐบาลอุปถัมภ์) สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
เฉลิมพล มีชัย. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์กับประสิทธิผลของมหาวิทยาลัย. วารสารการบริหารและนวัตกรรมการศึกษา, 4(3), 81-98.
ชนนิกานต์ อัคติ. (2567). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากาฬสินธุ์. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 9(2), 183-196.
ณัฐชนน นุรักษ์. (2566). ภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราชเขต 1. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 10(2), 100-115.
นิตยา พรมพินิจ. (2558). การพัฒนาตัวบ่งชี้คุณภาพชีวิตครูสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 2. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาวะผู้นําทางการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ปฏิมา คำชมภู. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารกับ ประสิทธิผลการบริหารโรงเรียนในเขตอำเภอวังสมบูรณ์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระแก้ว เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
พรชัย ทรัพย์นิธิ. (2567). การเป็นอาจารย์ยุคใหม่กับความรับผิดชอบและภาระหน้าที่ที่หลบซ่อนอยู่. เรียกใช้เมื่อ 13 สิงหาคม 2567 จาก https://www.matichon.co.th/columnists/news_366443
วิทยากร เชียงกูล. (2564). การศึกษา กับ ความสามารถในการแข่งขันของไทย. เรียกใช้เมื่อ 13 สิงหาคม 2567 จาก https://www.bangkokbiznews.com/columnist/969207
สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2546). แนวทางการนํานโยบายปัญจปฏิรูปการศึกษาไปสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.
สำนักประกันคุณภาพการศึกษา. (2567). การประเมินคุณภาพการศึกษาภายในระดับหลักสูตรการศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี.
อนัตตา ชาวนา. (2556). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นําครูด้านการจัดการเรียนรู้ในสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเขตตรวจราชการที่ 11. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาวะผู้นําทางการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
อาทิตยา สังข์แก้ว. (2567). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตรัง เขต 2. วารสารการบริหารและสังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 7(1), 151-164.
Best, W. (1997). Research in Education. (2th ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of Psychological Testing. (5rd ed.). New York: HarperAnd Row.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Educational and Psychological Measurement. New York: Minnisota University.
Moats, S. H. (1997). The Relationship Between Organizational Culture and Organizational Effectiveness: Producing Pastoral Ministry and World Mission Major Graduates in Four Denominational Colleges. United States of America: University of Minnesota.