THE CREATIVE LEADERSHIP OF FACULTY MEMBERS AFFECTING ACADEMIC EFFECTIVENESS OF STUDENTS IN THE FIELD OF EDUCATIONAL ADMINISTRATION BANGKOK THONBURI UNIVERSITY
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to study 1) The creative leadership of lecturers in Educational Administration Program, Bangkokthonburi University, 2) The educational effectiveness of students in Educational Administration Program, Bangkokthonburi University, and 3) The creative leadership of lecturers that affect the educational effectiveness of students in Educational Administration Program, Bangkokthonburi University. This research methodology was a survey research. The sample consisted of 169 master’s degree students in Educational Administration Program. The sample size was determined using the ready - made table of Krejci and Morgan. The research instrument was an opinion questionnaire. The statistics used for data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation, and multiple regression analysis. The results of the research found that 1) Creative leadership of the faculty members of the Educational Administration Program, Bangkokthonburi University, overall was at a high level with an average value ( = 4.24, SD = .47). When considering each aspect, all aspects were at a high level, ranked from highest to lowest as follows: flexibility and adaptation, followed by teamwork, creativity, vision, and consideration of individuality. 2) Educational effectiveness of students of the Educational Administration Program, Bangkokthonburi University The overall picture was at a high level with an average value (
= 4.21, S.D. = .44). When considering each aspect, it was at a high level in every aspect, ranked from highest to lowest average value as follows: ability to change and develop the educational institution, followed by ability to develop learners to have positive attitudes, ability to produce learners with high academic achievement, ability to solve problems within the educational institution, and 3) Creative leadership of the faculty members of the Educational Administration Program, Bangkokthonburi University, in terms of having vision, working as a team, and being creative, had a significant influence on the educational effectiveness of students of the Educational Administration Program, Bangkokthonburi University at a statistical level of .01.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรองทิพย์ นาควิเชตร. (2552). ภาวะผู้นำสร้างสรรค์เพื่อการศึกษา. สมุทรปราการ: ธีรสาส์นพับลิว เซอร์ จำกัด.
คุณาวุฒิ สิงห์ทอง. (2561). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของครูสําหรับ สถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 20. วารสารมหาวิทยาลัย, 12(1), 161-168.
จิตติ คู่กระสังข์. (2566). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 2. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 9(1), 15-26.
จุฑาธิปต์ ทัพไทย. (2560). ภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาโรงเรียนอนุบาลสามเสน (สลากกินแบ่งรัฐบาลอุปถัมภ์) สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
เฉลิมพล มีชัย. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์กับประสิทธิผลของมหาวิทยาลัย. วารสารการบริหารและนวัตกรรมการศึกษา, 4(3), 81-98.
ชนนิกานต์ อัคติ. (2567). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากาฬสินธุ์. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 9(2), 183-196.
ณัฐชนน นุรักษ์. (2566). ภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราชเขต 1. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 10(2), 100-115.
นิตยา พรมพินิจ. (2558). การพัฒนาตัวบ่งชี้คุณภาพชีวิตครูสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 2. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาวะผู้นําทางการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ปฏิมา คำชมภู. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารกับ ประสิทธิผลการบริหารโรงเรียนในเขตอำเภอวังสมบูรณ์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระแก้ว เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
พรชัย ทรัพย์นิธิ. (2567). การเป็นอาจารย์ยุคใหม่กับความรับผิดชอบและภาระหน้าที่ที่หลบซ่อนอยู่. เรียกใช้เมื่อ 13 สิงหาคม 2567 จาก https://www.matichon.co.th/columnists/news_366443
วิทยากร เชียงกูล. (2564). การศึกษา กับ ความสามารถในการแข่งขันของไทย. เรียกใช้เมื่อ 13 สิงหาคม 2567 จาก https://www.bangkokbiznews.com/columnist/969207
สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2546). แนวทางการนํานโยบายปัญจปฏิรูปการศึกษาไปสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.
สำนักประกันคุณภาพการศึกษา. (2567). การประเมินคุณภาพการศึกษาภายในระดับหลักสูตรการศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี.
อนัตตา ชาวนา. (2556). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นําครูด้านการจัดการเรียนรู้ในสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเขตตรวจราชการที่ 11. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาวะผู้นําทางการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
อาทิตยา สังข์แก้ว. (2567). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นําเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตรัง เขต 2. วารสารการบริหารและสังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 7(1), 151-164.
Best, W. (1997). Research in Education. (2th ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of Psychological Testing. (5rd ed.). New York: HarperAnd Row.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Educational and Psychological Measurement. New York: Minnisota University.
Moats, S. H. (1997). The Relationship Between Organizational Culture and Organizational Effectiveness: Producing Pastoral Ministry and World Mission Major Graduates in Four Denominational Colleges. United States of America: University of Minnesota.