ผู้นำเชิงศรัทธาบารมียุคบานี่กับการประยุกต์หลักกัลยาณมิตรธรรม ในการส่งเสริมคุณภาพชีวิตของชุมชนสู่ความยั่งยืน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ นำเสนอผู้นำเชิงศรัทธาบารมียุคบานี่กับการประยุกต์หลักกัลยาณมิตรในการเสริมคุณภาพชีวิตของชุมชนสู่ความยั่งยืน ในด้านต่าง ๆ ดังนี้ 1) ผู้นำเชิงศรัทธาบารมี: แนวคิดพื้นฐาน และบทบาทในยุค BANI world คือ 1.1) ความเป็นผู้นำเชิงศรัทธา 1.2) มีวิสัยทัศน์ มองโลกในมุมมองที่กว้างขึ้น เห็นโอกาส และความท้าทาย 1.3) ความเป็นผู้นำที่มีความรับผิดชอบในการพัฒนาและสร้างสรรค์คุณค่าที่ยั่งยืน 1.4) การมีความคิดสร้างสรรค์ ในการคิดค้นและนำเสนอแนวทางแก้ไขปัญหา 1.5) การสร้างความเชื่อมั่นและสร้างสรรค์ทีม มีความสามารถในการสร้างความเชื่อมั่นและปรับใช้แนวทางการทำงานที่สนับสนุนความร่วมมือ และ 1.6) การปรับตัวและเรียนรู้ มีความยืดหยุ่นตามสถานการณ์และความสามารถในการเรียนรู้จากประสบการณ์เพื่อพัฒนาตนเองและองค์กร 2) คุณภาพชีวิตและการพัฒนาชุมชนสู่ความยั่งยืน คือ 2.1) แนวคิดการคุณภาพชีวิต 2.2) การพัฒนาชุมชนสู่ความยั่งยืน และ 2.3) ความสำคัญของชุมชนเข้มแข็ง และ 3) การประยุกต์หลักกัลยาณมิตรธรรมในการส่งเสริมคุณภาพชีวิตของชุมชนสู่ความยั่งยืน คือ 3.1) การสั่งสอน ส่งเสริมการเรียนรู้และความเข้าใจในหลักธรรมกัลยาณมิตร 3.2) การสนับสนุนและสร้างความตั้งใจ ส่งเสริมให้ชุมชนมีความตั้งใจและความกระตือรือร้นในการปฏิบัติตามหลักกัลยาณมิตรธรรม 3.3) การสร้างพื้นที่เชิงบวก สร้างสภาพแวดล้อมที่สนับสนุนการพัฒนาและการเรียนรู้ 3.4) การส่งเสริมคุณค่าและพฤติกรรมที่ดี สนับสนุนให้ชุมชนปฏิบัติตามคุณค่าตามหลักกัลยาณมิตรธรรม และ 3.5) การเสริมสร้างศักยภาพและความเข้มแข็ง ส่งเสริมให้ชุมชนมีความเข้มแข็งทั้งทางจิตใจและทางกายเพื่อทำให้สามารถรับมือกับความท้าทายและสร้างความยั่งยืนได้ในระยะยาว
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
เกียรติพงษ์ อุดมธนะธีระ. (2565). โลกยุคบานี่ (BANI World). เรียกใช้เมื่อ 1 กรกฎาคม 2567 จาก https://www.iok2u.com/article/innovation/bani-world
แกนนำชุมชน คนที่ 1. (19 มิ.ย. 2567). ผู้นำเชิงศรัทธาบารมียุคบานี่กับการประยุกต์หลักกัลยาณมิตรธรรมในการส่งเสริมคุณภาพชีวิตของชุมชนสู่ความยั่งยืน. (เริงวิชญ์ นิลโคตร, ผู้สัมภาษณ์)
แกนนำชุมชน คนที่ 2. (19 มิ.ย. 2567). ผู้นำเชิงศรัทธาบารมียุคบานี่กับการประยุกต์หลักกัลยาณมิตรธรรมในการส่งเสริมคุณภาพชีวิตของชุมชนสู่ความยั่งยืน. (เริงวิชญ์ นิลโคตร, ผู้สัมภาษณ์)
ประกาศ เรื่อง ยุทธศาสตร์ชาติ (พ.ศ. 2561 - 2580). (2561). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 135 ตอนที่ 82 ก หน้า 6 (13 ตุลาคม 2561).
ประเวศ วะสี. (2567). ผู้นำที่ไม่เป็นทางการ พลังมหาศาลที่ซ่อนเร้นอยู่ในสังคมไทย. นนทบุรี: สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ (สช.).
ปราชญ์ชุมชน คนที่ 1. (18 มิ.ย. 2567). ผู้นำเชิงศรัทธาบารมียุคบานี่กับการประยุกต์หลักกัลยาณมิตรธรรมในการส่งเสริมคุณภาพชีวิตของชุมชนสู่ความยั่งยืน. (เริงวิชญ์ นิลโคตร, ผู้สัมภาษณ์)
ปราชญ์ชุมชน คนที่ 2. (19 มิ.ย. 2567). ผู้นำเชิงศรัทธาบารมียุคบานี่กับการประยุกต์หลักกัลยาณมิตรธรรมในการส่งเสริมคุณภาพชีวิตของชุมชนสู่ความยั่งยืน. (เริงวิชญ์ นิลโคตร, ผู้สัมภาษณ์)
ภาวิณีย์ เจริญยิ่ง. (2567). พระไพศาล วิสาโล แนะหลักธรรมก้าวพ้น ‘ขัดแย้ง’ ยก ‘โลกธรรม 8’ เป็นแนวทางนักการเมือง. เรียกใช้เมื่อ 1 กรกฎาคม 2567 จาก https://www.matichonweekly.com/column/article_762625
มณีรัตน์ จันทรา และคณะ. (2566). ภาวะผู้นำเชิงวิสัยทัศน์ของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อคุณธรรมและความโปร่งใสในการดำเนินงานของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 1. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 10(12), 120-129.
มติชนออนไลน์. (2567). สกศ. มุ่งพัฒนาความฉลาดของผู้เรียนยุคใหม่ รับมือดิจิทัล ดิสรัปชั่น. เรียกใช้เมื่อ 1 กรกฎาคม 2567 จาก https://www.matichon.co.th/education/news_4467121
สมชาย เบ็ญจวรรณ และคณะ. (2565). กัลยาณมิตรธรรม: หลักการสร้างสมรรถนะในการจัดการเรียนการสอน. วารสารพิกุล, 20(1), 189-206.
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2559). พุทธธรรม ฉบับเดิม. (พิมพ์ครั้งที่ 31). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์พระพุทธศาสนาของธรรมสภา.
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2563). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. (พิมพ์ครั้งที่ 34). กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิธรรมทานกุศลจิต.
สรรเสริญ วงศ์ชะอุ่ม. (2554). การวางแผนการพัฒนาประเทศ. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ศูนย์การพิมพ์เพชรรุ่ง จำกัด.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2566). สานพลังสู่การยกระดับการจัดการศึกษาเชิงพื้นที่. กรุงเทพมหานคร: บริษัทพริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
Tomisla, K. (2018). The concept of sustainable development: From its beginning to the contemporary issues. Zagreb International Review of Economics & Business, 21(1), 65-80.
UNESCO. (1981). Quality of life. An Orientation of Population Education. Bangkok: UNESCO.