การส่งเสริมหลักสัปปายะ 4 ในการบริหารจัดการวัด ในเขตปกครองคณะสงฆ์จังหวัดภูเก็ต
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิดเกี่ยวกับการบริหารจัดการวัด 2) ศึกษาหลักสัปปายะ 4 ที่ปรากฏในคัมภีร์พระพุทธศาสนา 3) ส่งเสริมหลักสัปปายะ 4 ในการบริหารจัดการวัดในเขตปกครองคณะสงฆ์จังหวัดภูเก็ต เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เน้นการศึกษาเอกสารและการสัมภาษณ์เชิงลึกจากเจ้าคณะพระสังฆาธิการ ผู้มีประสบการณ์ด้านการปกครองไม่น้อยกว่า 10-20 ปี ในเขตปกครองคณะสงฆ์จังหวัดภูเก็ตเป็นผู้ให้ข้อมูลสำคัญ นำเสนอผลการวิจัยในรูปแบบการเขียนบรรยายเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1) แนวคิดการบริหารจัดการวัด เป็นการบริหารจัดการตามหลักพระธรรมวินัย ด้วยความโปรงใส่ ยุติธรรม สอดคล้องกับภารกิจ 6 ด้าน คือ การปกครอง การศาสนศึกษา การศึกษาสงเคราะห์ การเผยแผ่พระพุทธศาสนา การสาธารณสงเคราะห์ และ การสาธารณูปการ 2) หลักสัปปายะ 4 คือ การได้อยู่อาศัยในสถานที่เหมาะสม เกื้อกูลต่อผู้ปฏิบัติธรรมในการบรรลุคุณงามความดี ประกอบด้วย 1) อาวาสสัปปายะ คือ ที่อยู่อาศัยมีความเหมาะสมด้านสภาพอากาศ อุณภูมิ และสภาพแวดล้อม 2) อาหารสัปปายะ คือ อาหารที่บริโภคมีความเหมาะสม ถูกหลักโภชนาการ 3) ปุคคลสัปปายะ คือ บุคคลที่อยู่ร่วมกัน บุคคลที่ติดต่อคบหาควรเป็นผู้ตั้งมั่นในศีลธรรม มีความสันโดษ การได้อยู่ใกล้ชิดกับกัลยาณมิตร 4) ธรรมสัปปายะ คือ การสนทนาพูดคุยกันแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อการปฏิบัติ 3) การส่งเสริมหลักสัปปายะ 4 ในการบริหารจัดการวัดในเขตปกครองคณะสงฆ์จังหวัดภูเก็ต ส่งเสริมให้วัดมีการพัฒนาไปสู่ความเจริญ เพื่อขับเคลื่อนพระพุทธศาสนา ตลอดถึงเล็งเห็นถึงความคุณค่าความสำคัญด้านการปกครองแบบธรรมมาภิบาล และส่งเสริมการสร้างสถานปฏิบัติธรรมนานาชาติ ตามแนวทางพระพุทธศาสนา
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ทวีชัย พลอามาตย์ และคณะ. (2564). การพัฒนาสัปปายะสถานที่เอื้อต่อการปฏิบัติธรรมของสถาบันสติภาวนาเพื่อสันติภาพ อำเภอปรางค์กู่ จังหวัดศรีสะเกษ. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์, 9(3), 1028-1039.
พระไกรสร วรโชโต (ทองฉิม). (2566). การประยุกต์ใช้หลักสัปปายะ 4 ในการจัดการท่องเที่ยวเชิงพระพุทธศาสนาของวัดพระบรมธาตุเจดีย์เขียนบางแก้ว จังหวัดพัทลุง. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูโฆษิตวิหารธรรม (สมชาย โชติธมฺโม). (14 ก.พ. 2568). การส่งเสริมหลักสัปปายะ 4 ในการบริหารจัดการวัด ในเขตปกครองคณะสงฆ์จังหวัดภูเก็ต. (พระจิรัชย์ ปนฺนภาโร (สิริเพราะ), ผู้สัมภาษณ์)
พระครูนันทสารกิจ (จิรัฏฐ์ อานนฺโท). (2566). การประยุกต์ใช้หลักสัปปายะ 4 ในการบริหารจัดการวัดของเจ้าอาวาสในเขตอำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูวิสุทธานันทคุณ (สุรศักดิ์ วิสุทฺธาจาโร). (2558). การบริหารจัดการวัดเพื่อความมั่นคงแห่งพระพุทธศาสนา. ใน ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูศรีกิตยาธร (นนทชัย เจริญยุทธ). (2564). การประยุกต์ใช้หลักสัปปายะ 4 เพื่อเสริมสร้างการท่องเที่ยว เชิงพระพุทธศาสนาของวัดไชยธาราราม (วัดฉลอง) อำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 6(2), 517-530.
พระปลัดกิตติศักดิ์ ฐานจาโร (อุ้ยทรัพย์). (2565). ภาวะผู้นำเชิงพุทธในการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระเทพปริยัติโสภณ (ปัญญา วิสุทฺธิปญฺโญ) วัดไชยชุมพลชนะสงคราม จังหวัดกาญจนบุรี. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2553). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ บริษัท สหธรรมิก จำกัด.
พระสิฏฐิชวิชญ์ สุปฏิปนฺโน. (15 ก.พ. 2568). การส่งเสริมหลักสัปปายะ 4 ในการบริหารจัดการวัด ในเขตปกครองคณะสงฆ์จังหวัดภูเก็ต. (พระจิรัชย์ ปนฺนภาโร (สิริเพราะ), ผู้สัมภาษณ์)
พระอธิการปรัชญา สุวิชาโน. (15 ก.พ. 2568). การส่งเสริมหลักสัปปายะ 4 ในการบริหารจัดการวัด ในเขตปกครองคณะสงฆ์จังหวัดภูเก็ต. (พระจิรัชย์ ปนฺนภาโร (สิริเพราะ), ผู้สัมภาษณ์)
พระอธิการปิยะพงศ์ ปิยธมฺโม. (28 ก.พ. 2568). การส่งเสริมหลักสัปปายะ 4 ในการบริหารจัดการวัด ในเขตปกครองคณะสงฆ์จังหวัดภูเก็ต. (พระจิรัชย์ ปนฺนภาโร (สิริเพราะ), ผู้สัมภาษณ์)
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย. ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สุรีย์ มีผลกิจ. (2559). ภาพเล่าพระพุทธประวัติ. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ที่ บริษัท คอมฟอร์ม จำกัด.