การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนฐานรากของกลุ่มอาชีพเกษตรกรบ้านห้วยแหยง ตำบลท่าประจะ อำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนฐานรากของกลุ่มอาชีพเกษตรกรบ้านห้วยแหยง ตำบลท่าประจะ อำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช และ 2) ศึกษาข้อเสนอแนะเกี่ยวกับแนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนฐานรากของกลุ่มอาชีพเกษตรกรบ้านห้วยแหยง ใช้วิธีการวิจัยแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้างกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 17 คน การศึกษาวิจัยเชิงปริมาณ โดยการคัดเลือกจากวิธีการใช้แบบสอบถาม ระบุกลุ่มประชากรจำนวน 6, 088 คน ใช้วิธีการเลือกแบบโดยใช้ตารางสำเร็จรูปของเครซี่และมอร์แกน กลุ่มตัวอย่างจำนวน 363 คน การวิเคราะห์เชิงคุณภาพใช้เทคนิคเชิงพรรณนา เชิงปริมาณใช้สถิติค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย () และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) ผลการวิจัยพบว่า 1) การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนฐานรากของกลุ่มอาชีพเกษตรกรบ้านห้วยแหยง ตำบลท่าประจะ อำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยรวมทั้ง 5 ด้าน มีค่าเฉลี่ยโดยรวมอยู่ในระดับมาก (
= 4.00) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านโดยเรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย พบว่า ด้านพัฒนาทักษะและการฝึกอบรม มีค่าเฉลี่ยในระดับมาก (
= 4.23) รองลงมา ได้แก่ ด้านการสร้างโครงสร้างพื้นฐานทางเศรษฐกิจ (
= 4.16) ด้านการสนับสนุนนวัตกรรม (
= 3.98) ด้านการประชาสัมพันธ์ (
= 3.87) และด้านการสร้างพันธมิตรและเครือข่าย มีค่าเฉลี่ยในระดับน้อย (
= 3.74) 2) ข้อเสนอแนะแนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนฐานรากของกลุ่มอาชีพเกษตรบ้านห้วยแหยง ตำบลท่าประจะ อำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช ควรส่งเสริมโครงสร้างพื้นฐานให้เข้มแข็งเพื่อรองรับการพัฒนา ด้านเครือข่ายควรสร้างความร่วมมือกับองค์กรต่าง ๆ เพื่อขยายศักยภาพ การสนับสนุนนวัตกรรมควรเน้นสร้างสิ่งใหม่ ๆ เพื่อกระตุ้นการพัฒนา และการประชาสัมพันธ์ควรหลากหลายรูปแบบเพื่อเข้าถึงกลุ่มเป้าหมายได้ชัดเจน
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ชยาพร วัฒนศิริ และคณะ. (2553). "การวิเคราะห์ปัจจัยความสำเร็จของผักเกษตรอินทรีย์". ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ฑิตยา สุวรรณชฎ. (2558). ทฤษฎีและหลักการพัฒนาชุมชน. จันทบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณ.
ณัฏฐวุฒิ ทรัพย์อุปถัมภ์. (2547). แนวคิดแบบการพัฒนาชุมชน. จันทบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
ทิศานาถ ขุนนาถ. (2557). แนวคิด ทฤษฎี และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
นันทนีย์ กมล ศริพิชัยพร. (2567). การพัฒนาฐานคิดและความหมาย. เรียกใช้เมื่อ 5 มีนาคม 2567 จาก https://shorturl.asia/Ck2hU
ประสิทธิ์ สวาสดิ์ญาติ. (2567). การพัฒนาฐานคิดและความหมาย. เรียกใช้เมื่อ 5 มีนาคม 2567 จาก https://shorturl.asia/Ck2hU
ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี. (2561). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 135 ตอนที่ 82 ก หน้า 18 (13 ตุลาคม 2561).
สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน. (2567). เศรษฐกิจฐานราก. เรียกใช้เมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2567 จาก https://web.codi.or.th/development_project/20201125-20029/
สนธยา พลศรี. (2533). ทฤษฎีและหลักการพัฒนาชุมชน. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2566). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 13. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.