“พลวัตแห่งภาษา” ปฏิรูปการเรียนรู้ภาษาอังกฤษในศตวรรษที่ 21 บนฐานคิดแบบองค์รวมเพื่อความยั่งยืนทางปัญญา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การเรียนรู้ภาษาอังกฤษในศตวรรษที่ 21 เป็นความท้าทายสำคัญของระบบการศึกษาไทย ท่ามกลางกระแสการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของสังคม เทคโนโลยี และเศรษฐกิจ กระบวนการสอนที่ยังคงมุ่งเน้นการท่องจำและไวยากรณ์มากกว่าการสื่อสารจริง รวมทั้งการขาดการบูรณาการด้านจิตวิญญาณและคุณธรรม ทำให้ไม่ตอบสนองต่อการพัฒนาผู้เรียนอย่างรอบด้าน แม้งานวิจัยที่ผ่านมาได้เสนอแนวทางการสอนที่หลากหลาย ทั้งการเรียนรู้เชิงรุก การใช้เทคโนโลยีดิจิทัล และการสื่อสารข้ามวัฒนธรรม แต่ก็ยังคงมีช่องว่างทางองค์ความรู้ในด้านการสร้างกรอบแนวคิดเชิงองค์รวม ที่จะสามารถเชื่อมโยงทักษะภาษาเข้ากับการพัฒนาปัญญา คุณธรรม และความรับผิดชอบต่อสังคมได้อย่างเป็นระบบและยั่งยืน บทความนี้มีวัตถุประสงค์หลักสามประการ ได้แก่ 1) วิเคราะห์พลวัตการเรียนรู้ภาษาอังกฤษในศตวรรษที่ 21 ภายใต้บริบทการเปลี่ยนแปลงทางสังคม วัฒนธรรม และเทคโนโลยี 2) นำเสนอกรอบแนวคิดการปฏิรูปการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเชิงองค์รวมที่บูรณาการพุทธปรัชญาเข้ากับแนวทางการศึกษาสมัยใหม่ และ 3) เสนอข้อค้นพบเชิงวิชาการและเชิงปฏิบัติที่สามารถนำไปใช้พัฒนาหลักสูตรและนโยบายด้านการศึกษาภาษาอังกฤษได้จริง ผลการสังเคราะห์ชี้ให้เห็นว่า กรอบแนวคิดองค์รวมที่ประกอบด้วย 4 มิติ ได้แก่ มิติองค์ความรู้ มิติจิตวิญญาณ มิติสังคมวัฒนธรรม และมิติเทคโนโลยี มีศักยภาพสูงในการพัฒนาผู้เรียนให้มีทั้งสมรรถนะทางภาษา ปัญญาที่ยั่งยืน และคุณธรรมที่สอดคล้องกับบริบทของสังคมไทย บทความนี้จึงถือเป็นคุณูปการสำคัญต่อการพัฒนาหลักสูตรภาษาอังกฤษที่ไม่เพียงมุ่งเสริมสร้างขีดความสามารถในการแข่งขันระดับนานาชาติ แต่ยังธำรงอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรม ส่งเสริมการอยู่ร่วมกันอย่างสมานฉันท์ และวางรากฐานความยั่งยืนทางปัญญาของผู้เรียนในระยะยาว
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ปวีณา คูราน่า และคณะ. (2567). การจัดการศึกษาแบบองค์รวม เพื่อเสริมสร้างความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ในบริบทสังคมไทย. Journal of Roi Kaensarn Academi, 9(9), 867-881.
Albiladi, W. S. & Alshareef, K. K. (2019). Blended learning in English teaching and learning: A review of the current literature. Journal of Language Teaching and Research, 10(2), 232-238.
Au, K. H. (2007). Culturally responsive instruction: Application to multiethnic classrooms. Pedagogies: An International Journal, 2(1), 1-18.
Biggs, J. & Tang, C. (2011). Teaching for quality learning at university. Maidenhead: Open University Press.
Boud, D. et al. (2013). Reflection: Turning experience into learning. London: Routledge.
Burston, J. (2015). Twenty years of MALL project implementation: A meta-analysis of learning outcomes. ReCALL, 27(1), 4-20.
Byram, M. (2020). Teaching and assessing intercultural communicative competence. (2nd ed.). Bristol: Channel View Publications.
Gay, G. (2018). Culturally responsive teaching: Theory, research, and practice. (3rd ed.). New York: Teachers College Press.
Godwin-Jones, R. (2019). Involving language learners in creating virtual reality experiences: From passive consumers to active producers. Language Learning & Technology, 23(1), 102-117.
Graddol, D. (2006). English Next. London, UK: British Council.
Hobbs, R. (2017). Create to learn: Introduction to digital literacy. New Jersey: Wiley.
Hyland, K. (2016). Teaching and researching writing. (3rd ed.). London: Routledge.
Jacobs, G. M. & Farrell, T. S. C. (2012). Teacher's toolkit: Developing active learning pedagogy in language education. Singapore: SEAMEO Regional Language Centre.
Kabat-Zinn, J. (2003). Mindfulness-based interventions in context: Past, present, and future. Clinical Psychology: Science and Practice, 10(2), 144-156.
Kramsch, C. (2021). The multilingual subject: What foreign language learners say about their experience and why it matters. Oxford: Oxford University Press.
Kukulska-Hulme, A. (2020). Mobile-assisted language learning [Revisited]. Language Learning & Technology, 24(2), 1-9.
Mezirow, J. (1997). Transformative learning: Theory to practice. New Directions for Adult and Continuing Education, 1997(74), 5-12.
Miller, R. (2019). Holistic education: An introduction to the philosophy and practice. Vermont: Foundation for Educational Renewal.
Payutto, P. A. (1995). Buddhadhamma: Natural laws and values for life. Bangkok: Buddhadhamma Foundation.
Rahula, W. (1974). What the Buddha taught. New York: Grove Press.
Sterling, S. (2011). Sustainable education: Re-visioning learning and change. Darlington: Green Books.
Thich Nhat Hanh. (1991). Peace is every step: The path of mindfulness in everyday life. New York: Bantam Books.
UNESCO. (2021). Reimagining our futures together: A new social contract for education. Paris: UNESCO Publishing.
Wang, W. & Lyu, C. (2025). The Effectiveness of Production-Oriented Approach on Students’ English Language Skills: A Meta-Analysis. Asia-Pacific Edu Res, 34, 1763-1780. https://doi.org/10.1007/s40299-025-00990-2.
Wiek, A. et al. (2011). Key competencies in sustainability: a reference framework for academic program development. Sustainability science, 6(2), 203-218.
