ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงในศตวรรษที่ 21 และการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลที่ส่งผลต่อการพัฒนาท้องถิ่นของเทศบาลตำบลในจังหวัดฉะเชิงเทรา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาระดับการพัฒนาท้องถิ่นของเทศบาลตำบลฯ วิเคราะห์ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงในศตวรรษที่ 21 และการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลที่ส่งผลต่อการพัฒนาท้องถิ่นของเทศบาลตำบลฯ และเสนอแนวทางในการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลและการพัฒนาท้องถิ่นของเทศบาลตำบลในจังหวัดฉะเชิงเทรา เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ประชาชนที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป ในเทศบาลตำบลในจังหวัดฉะเชิงเทรา จำนวน 400 คน เลือกโดยใช้สูตรคำนวณ และผู้ให้ข้อมูล จำนวน 20 คน เลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้วิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์เชิงลึก สถิติที่ใช้วิจัย ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า ระดับการพัฒนาท้องถิ่นของเทศบาลตำบลฯ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยเรียงค่าเฉลี่ยมากไปน้อย คือ ด้านการวิเคราะห์ รองลงมา คือ ด้านเทคนิค ด้านมนุษยสัมพันธ์ ด้านการวินิจฉัย และด้านความคิดรวบยอด ตามลำดับ ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงในศตวรรษที่ 21 และการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลที่ส่งผลต่อการพัฒนาท้องถิ่นของเทศบาลตำบลฯ ด้านหลักนิติธรรม หลักการเปิดเผย/ความโปร่งใส หลักการกระจายอำนาจ และเทคนิค ส่งผลต่อการพัฒนาท้องถิ่นของเทศบาลตำบลในจังหวัดฉะเชิงเทรา มีระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และแนวทางในการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาล และการพัฒนาท้องถิ่นของเทศบาลตำบลในจังหวัดฉะเชิงเทรา ผู้นำควรใช้ทักษะด้านการวางแผนเพื่อการพัฒนาที่เป็นลำดับขั้นตอน โดยใช้หลักธรรมาภิบาลเป็นหัวใจในการบริหารงาน อาทิ หลักนิติธรรม หลักความโปร่งใส และการกระจายอำนาจ เพื่อการพัฒนาท้องถิ่นเป็นธรรมและอย่างยั่งยืนต่อไป
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
จุฑาทิพย์ สุจริตกุล. (2562). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในยุคประเทศไทย 4.0 กรณีศึกษา: องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดภูเก็ต. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(10), 4930-4943.
นิเวศ ธรรมชัยชูศักดิ์ และการุณันทน์ รัตนแสนวงษ์. (2560). ประสิทธิผลของการพัฒนาขีดความสามารถทางด้านระบบความปลอดภัย ในการขนส่งสินค้าอันตรายของประเทศไทย. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต, 4(1), 45-59.
เพชรรัตน์ โล้วิชากรติกุล. (2560). ผู้นำองค์การที่ดี. วารสารวิจัยและพัฒนาวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, 12(3), 85-96.
รอยล จิตรดอน. (2560). หลักนิติธรรมกับการพัฒนาชุมชนไทย. เรียกใช้เมื่อ 18 สิงหาคม 2568 จาก https://tijp ublicforum.org/wp-content/uploads/2018/06/9-Royol-Chitradon_หลักนิติธรรมกับการพัฒนาชุมชนไทย.pdf
รัฐบุรุษ คุ้มทรัพย์ และสิปป์ณรงค์ กาญจนาวงศ์ไพศาล. (2568). การบูรณาการเทคโนโลยีดิจิทัลกับการบริหารการปกครองส่วนท้องถิ่น: กรณีศึกษาการพัฒนาระบบบริการสาธารณะในยุคดิจิทัล. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 14(1), 155-168.
สุทธิพงษ์ พันวิลัย. (2563). อิทธิพลของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง การบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาล ต่อคุณภาพการบริการภาครัฐขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในพื้นที่อำเภอกุสุมาลย์ จังหวัดสกลนคร. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
สุพัฒน์ สุกมลสันต์. (2567). นานาวิธีในการหาความตรงเชิงเนื้อหาของเครื่องมือวิจัยเชิงปริมาณและการเลือกใช้วิธีที่เหมาะสม. วารสารภาษาปริทัศน์, 39, 75-102. https://doi.org/10.58837/CHULA.PPJ.39.5.
สุภารัตน์ ฤกษ์อรุณทอง และคณะ. (2567). ธรรมาภิบาลกับการจัดการภาครัฐในยุคไทยแลนด์ 4.0. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์, 9(3), 363-373.
Achua, C. F. & Lussier, R. N. (2010). Effective Leadership. (4th ed.). Canada: Nelson Education, Ltd.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of Psychological Testing. (5th ed.). New York, United States: Harper Collins.
Drucker, P. F. (2007). Management Challenges for the 21st Century. Oxfordshire, UK: Routledge.
Mathews, D. (1999). Politics for People: Finding a Responsible Public Voice. Illinois: University of Illinois Press.
Turner, R. C. & Carlson, L. (2003). Indexes of Item-Objective Congruence for Multidimensional Items. International Journal of Testing, 3(2), 163-171.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3rd ed.). New York: Harper and Row.
