DESIRED TEACHING SUPERVISION OF TEACHERS AT RAJAVINITBANGKHEN SCHOOL UNDER THE JURISDICTION OF BANGKOK SECCONDARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 2
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study examined the levels and approaches for developing desirable instructional supervision among teachers at Rachawinit Bangkhen School. The research employs a Quantitative methodology, with a sample comprising 92 teachers selected through stratified random sampling based on school size. The research instruments include a five-point Likert scale questionnaire with a reliability coefficient 0.94 and an interview protocol. Data were analyzed using statistical methods, including mean, standard deviation, and content analysis. The findings indicate that the level of desirable instructional supervision among teachers at Rachawinit Bangkhen School is high across all dimensions. When ranked from highest to lowest, the dimensions are as follows: Collaborative supervision, Non-directive supervision, Directive-informational supervision, and Directive-control supervision. Regarding the development of desirable instructional supervision, the study proposes the following approaches: 1) Collaborative Supervision: establishing a shared understanding in problem-solving and development processes to enhance student learning outcomes while fostering teachers' professional growth. 2) Non-directive Supervision: empowering teachers to independently make decisions in addressing instructional challenges, thereby promoting high-quality and effective teaching within a democratic framework that adapts to contextual needs. 3) Directive-Informational Supervision: supporting and improving instructional processes by ensuring they remain up-to-date while fostering a mutually beneficial relationship between supervisors and supervisees to enhance student learning quality. and 4) Directive-Control Supervision: Providing guidance, knowledge, and motivation to teachers to refine their teaching strategies and integrate instructional media effectively. Stimulate teachers to develop teaching methods to build morale and encourage teachers to apply modern teaching materials.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กนกวรรณ อุทยานิน. (2565). แนวทางการนิเทศภายในแบบร่วมพัฒนาโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานของสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 2. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
ชลชรัส นุกอง. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างบทบาทการนิเทศภายในของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิภาพการสอนของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 41 สหวิทยาเขตบางมูลนาก. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ปาจรีย์ หงษ์แก้ว. (2563). การพัฒนารูปแบบการนิเทศภายในที่มีประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
พัชรกันย์ เมธาอัครเกียรติ. (2565). การศึกษาไทย 4.0: ภาคปฏิบัติทางวาทกรรมในบริบทการจัดการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิชาการ สาขามนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์และศิลปะ, 12(1), 904-919.
ภีชาวิชญ์ ยางงาม. (2564). กระบวนการนิเทศภายในโรงเรียนบรรหารแจ่มใสวิทยา 3. ใน สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
โรงเรียนราชวินิตบางเขน. (2567). แผนปฏิบัติการประจำปี 2567 งานนโยบายและแผนงาน. เรียกใช้เมื่อ 19 กันยายน 2567 จาก https://rvb.ac.th
วรดนู หนูทอง. (2563). กระบวนการนิเทศการศึกษาของโรงเรียนในกลุ่มเครือข่ายบางแพ 2 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาราชบุรี เขต 2. ใน สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วราลักษณ์ อาจวิชัย. (2565). การพัฒนารูปแบบการนิเทศแบบมีส่วนร่วมเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ของครูในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
วิชิรตา วรธาดาสวัสดิ์. (2566). รูปแบบการนิเทศการศึกษาแบบผสมผสานเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา. ใน ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
วีระยุทธ ชาตะกาญจน์. (2567). เทคนิคการบริหารสำหรับนักบริหารการศึกษามืออาชีพ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
สมศักดิ์ สินธุระเวชญ์. (2567). มุ่งสู่คุณภาพการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
อดุลย์ แสนสิบ. (2565). แนวทางการพัฒนาการนิเทศการศึกษาของโรงเรียนในศูนย์เครือข่ายคุณภาพการศึกษาบางสะพานน้อย 3 (ไชยราช) สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาประจวบคีรีขันธ์ เขต 1. ใน สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อธิกร ทาแกง. (2564). การศึกษาบทบาทการนิเทศเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงราย. ใน สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยพะเยา.
อัญชนา นิมะ. (2567). การนิเทศภายในของผู้บริหารสถานศึกษา สำนักงานส่งเสริมการเรียนรู้จังหวัด. ใน สารนิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
Brown, W. & Moberg, D. (2009). Organization Theory and Management: A Macro approach. New York: John Wiley & Sons.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing. (4th ed.). New York: Harper & Row Publishers.
Glickman, C. D. & Ross, C. D. (2010). Supervisory of instruction: A Development Approach. (3rd ed.). Massachusetts: Allyn & Bacon.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Likert, R. (1967). The human organization: Its management and value. New York: McGraw Hill.
Wiles, K. & Lowell, J. T. (2009). Supervision for Better Schools. New Jersey: Prentice-Hall.