COUNSELING SKILLS FOR BULLYING VICTIMS IN LGBT HIGH SCHOOL STUDENTS
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research qualitative case study aimed to explore the experiences of bullying among LGBT students and to investigate counseling interventions for LGBT students who were victims of bullying within a secondary school setting. Data were collected through in-depth interviews, informal interviews, and participant observation with two main groups of informants: three LGBT students currently enrolled in secondary education, and seven individuals connected to the LGBT students (guidance counselors and close friends). Data analysis involved descriptive narration. The findings revealed that 1) the students experienced four forms of bullying: physical, verbal, social, and online. 2) Strategies such as confrontation, behavioral responses, and communication were employed by the students to stop the bullying but were ineffective. However, ignoring the bullying led to its cessation. 3) Bystanders present during the bullying incidents provided assistance to the victims, contributing to the resolution of the immediate situation. 4) Individual counseling theories for the psychological healing of LGBT students who were victims of bullying demonstrated potential effectiveness. These included Rational Emotive Behavior Therapy (REBT), Person-Centered Counseling, Reality Therapy, Gestalt Therapy, and Existentialism.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ. (2567). “บูลลี่” ไม่ใช่เรื่อง เด็ก ๆ. เรียกใช้เมื่อ 13 พฤษภาคม 2568 จาก https://prgroup.hss.moph.go.th/medias/article/
โครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติประเทศไทย. (2562). รายงานประจำปี 2562 โครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: ScandMedia Corporation Limited.
จริยา ทะรักษา และคณะ. (2564). การรังแกในเด็กและวัยรุ่น. วารสารกุมารเวชศาสตร์, 60(2), 110-117.
จำเนียร จวงตระกูล และคณะ. (2567). การวิเคราะห์ข้อมูลการวิจัยเชิงคุณภาพแบบการวิเคราะห์แก่นสาร: แนวทางปฏิบัติสำหรับนักวิจัยใหม่. วารสารสมาคมรัฐประศาสนศาสตร์แห่งประเทศไทย, 6(2), 15-29.
ชุตินาถ ศักรินทร์กุล และอลิสา วัชรสินธุ. (2557). ความชุกของการข่มเหงรังแกและปัจจัยด้านจิตสังคมที่เกี่ยวข้องในเด็กมัธยมต้น เขตอำเถอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. สมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย, 59(3), 221-230.
ดำรงเกียรติ คำมา. (2561). ผลของการปรึกษากลุ่มตามแนวการพิจารณาเหตุผล อารมณ์ และพฤติกรรมต่อการกล้าแสดงออกอย่างเหมาะสมของนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการปรึกษา. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
นววิช นวชีวินมัย. (2566). ทฤษฎีการบำบัดแบบเผชิญความจริงสู่การพัฒนาทักษะชีวิต. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี, 12(1), 3-14.
นันทะ บุตรน้อย และคณะ. (2567). การตรวจสอบสามเส้าในการวิจัยทางสังคมศาสตร์. วารสารมณีเชษฐาราม วัดจอมมณี, 7(6), 1184-1198.
บุญมี พันธุ์ไทย. (2565). การวิจัยเชิงคุณภาพ. วารสารปรัชญาดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 1(2), 1-10.
ประไพพิมพ์ สุธีวสินนนท์ และประสบชัย พสุนนท์. (2559). กลยุทธ์การเลือกตัวอย่างสำหรับการวิจัยเชิงคุณภาพ. วารสารปาริชาต มหาวิทยาลัยทักษิณ, 29(2), 31-48.
พนิดา บุตรจันทร์ และทัศนา ทวีคูณ. (2562). พฤติกรรมรังแกกันและรูปแบบการเผชิญปัญหาของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต, 33(3), 86-102.
พระอนันตชัย อภินนฺโท (ขันโพธิ์น้อย). (2561). การให้คำปรึกษาแบบไม่นำทาง. วารสารพุทธจิตวิทยา, 3(2), 1-13.
มหาวิทยาลัยมหิดล และคณะ. (2557). การรังแกต่อกลุ่มนักเรียนที่เป็นหรือถูกมองว่าเป็นคนข้ามเพศหรือคนรักเพศเดียวกันในโรงเรียนระดับมัธยมศึกษา: รูปแบบ ความชุก ผลกระทบ แรงจูงใจและมาตรการการป้องกันใน 5 จังหวัดของประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยมหิดล.
วัชรี ทรัพย์มี. (2533). ทฤษฎีและกระบวนการให้บริการปรึกษา. กรุงเทพมหานคร: ทบวงมหาวิทยาลัย.
วิสมา ยูโซะ และคณะ. (2565). ผลการปรึกษากลุ่มตามแนวคิดอัตถิภาวนิยมต่อการตระหนักรู้ในตนเองและการตั้งเป้าหมายในการเรียน: กรณีศึกษานักศึกษาชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาจิตวิทยาคลินิก. วารสารจิตวิทยาคลินิกไทย, 53(3), 1-12.
ศุภวดี บุญญวงศ์. (2551). ทฤษฎีการให้คำปรึกษา. สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน และสมาคมแนะแนวแห่งประเทศไทย. (2559). การให้คำปรึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2564). SDGs กับความหลากหลายทางเพศ (LGBTQI+). เรียกใช้เมื่อ 17 เมษายน 2568 จาก https://www.sdgport-th.org/2021/02/sdgs-lgbtqi/
__________. (2566). LGBTQ+: หลากหลายที่ไม่แตกต่าง เพื่อเปิดกว้างสู่ความเสมอภาคทางเพศ. เรียกใช้เมื่อ 17 เมษายน 2568 จาก https://www.nesdc.go.th/download/Social/Social_Report/2566_article_q2_003.pdf
สุมาลี ขำอินทร์ และพัชราภรณ์ ศรีสวัสดิ์. (2565). การให้คำปรึกษาแบบยึดบุคคลเป็นศูนย์กลางของครูแนะแนวในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 97(2), 138-142.
Corey, G. (2005). Theory and Practice of Counseline and Psychotherapy. USA: Thomson Brooks/Cole.
Fitri, H.U. et al. (2022). Individual Counseling Client-Centered Approach in Increasing the Resilience of Victims of Bullying. COUNS-EDU: The International Journal of Counseling and Education, 7(4), 176-180.
Kyvelou, A. et al. (2023). The Impact of a Mindfulness-Gestalt Based Counseling Group on Undergraduate College Students. Psychology, 14(8), 1268-1287.
Mccall, L. (2024). Qualitative Research: Characteristics, Design, Methods & Examples. Retrieved May 13, 2025, from https://www.simplypsychology.org/qualitative-research-characteristics-design-methods-examples.html
Ussolikhah, N. et al. (2025). REBT-Based Individual Counseling to Overcome Verbal Bullying Behavior. Jurnal Ilmu Sosial, Pendidikan Dan Humaniora, 4(1), 58-69.