PROJECT EVALUATION REPORT ON THE DEVELOPMENT OF PROFESSIONAL INNOVATORS AT TESSABAN 4 (WAT KHLONG RIAN) SCHOOL USING THE CIPPIEST MODEL
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to evaluate the Professional Innovator Development Project at Tessaban 4 (Wat Khlong Rian) School using the CIPPIEST Model, which comprises eight components: Context, Input, Process, Product, Impact, Effectiveness, Sustainability, and Transportability. This study employed an evaluation research design. The population and sample included 344 participants: school administrators, teachers, Grade 4-6 students, school board members, and parents. The research instruments consisted of questionnaires for students, teachers, administrators, and parents; semi-structured interview forms for administrators, teachers, board members, and parents; and an observation form for student behavior. All instruments were validated for content by experts with Index of Item-Objective Congruence (IOC) scores of 0.80 or higher and tested for reliability using Cronbach’s Alpha Coefficient, which yielded values of 0.85 or above. Data collection was conducted in three phases: prior to the project (context and input evaluation), during implementation (process, product, and impact evaluation), and after the project (effectiveness, sustainability, and transportability evaluation). Quantitative data were analyzed using descriptive statistics, while qualitative data were analyzed through content analysis. The quantitative findings indicated that the overall evaluation of the project was at a high level. The qualitative findings confirmed that all components were evaluated positively. The project was found to be well-aligned with the school context, equipped with sufficient input factors, and implemented systematically. Students demonstrated the ability to create innovations and expressed pride in their work. The project yielded positive outcomes for students, parents, and the community, and significantly enhanced students’ learning quality and 21st-century skills. The project also exhibited sustainability and the potential for dissemination to other schools.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2566). แนวนโยบายการส่งเสริมนวัตกรรมการศึกษาในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2565). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม. กรุงเทพมหานคร: สำนักนโยบายและแผนการศึกษา.
บุญทัน ดอกไธสง. (2565). การจัดการนวัตกรรมทางการศึกษาในโรงเรียนท้องถิ่น. วารสารการบริหารและพัฒนาการศึกษา, 18(3), 22-35.
ใบหยก แซ่ตัน และคณะ. (2567). การพัฒนาความสามารถในการสร้างสรรค์นวัตกรรมของนักเรียนระดับประถมศึกษาโดยใช้การเรียนรู้แบบโครงงาน. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 39(1), 55-70.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2559). วิธีการวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: เฮ้าส์ ออฟ เคอร์มิสท์.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 - 2580. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. (พิมพ์ครั้งที่ 1). เรียกใช้เมื่อ 1 พฤษภาคม 2568 จาก https://www.onec.go.th/index.php/book/BookView/1540
สำนักราชเลขาธิการ. (2563). พระราชดำรัสเนื่องในวันเฉลิมพระชนมพรรษา. เรียกใช้เมื่อ 1 พฤษภาคม 2568 จาก https://www.royaloffice.th/พระบรมราโชวาทและพระราชดำรัส/
Best, J. W. (1977). Research in Education. (3rd ed.). Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Fullan, M. (2016). The new meaning of educational change. (5th ed.). New York: Teachers College Press.
Hargreaves, A. & Fullan, M. (2012). Professional capital: Transforming teaching in every school. New York: Teachers College Press.
OECD. (2018). The Future of Education and Skills: Education 2030. Paris: Organization for Economic Co-operation and Development.
Posavac, E. J. (2020). Program evaluation: Methods and case studies. (8th ed.). Boston, MA: Pearson Education.
Rovinelli, R. J. & Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Journal of Educational Measurement, 14(2), 75-89.
Stufflebeam, D. L. & Shinkfield, A. J. (2007). Evaluation theory, models, and applications. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Trilling, B. & Fadel, C. (2009). 21st century skills: Learning for life in our times. San Francisco: Jossey-Bass.
