ปัญหากฎหมายแรงงานในอุตสาหกรรมอีสปอร์ตไทย

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์สภาพปัญหากฎหมายแรงงานในอุตสาหกรรมอีสปอร์ตไทย ซึ่งพบว่ากฎหมายที่มีอยู่ไม่ครอบคลุมและไม่ทันสมัย รวมถึงการไม่มีกฎหมายเฉพาะที่บัญญัติไว้สำหรับอาชีพนี้ โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงสำรวจและเชิงเปรียบเทียบจากข้อมูลสำรวจเชิงลึกจำนวน 203 ตัวอย่าง เพื่อสังเคราะห์และเปรียบเทียบกับแนวปฏิบัติสากล พร้อมเสนอแนวทางแก้ไขที่สอดคล้องกับบริบทสังคมไทย

          ผลการวิจัยพบว่า แม้อุตสาหกรรมอีสปอร์ตจะเป็นหนึ่งในภาคธุรกิจที่เติบโตเร็วที่สุดในยุคดิจิทัล แต่ยังคงเผชิญความท้าทายด้านโครงสร้าง โดยเฉพาะปัญหากฎหมายแรงงานและการคุ้มครองผู้ทำงานในวงการ เช่น นักกีฬาอิสระ นักสร้างคอนเทนต์ และสตรีมเมอร์ มักขาดการคุ้มครองทางกฎหมายที่ชัดเจน ทำให้เสี่ยงต่อสัญญาที่ไม่เป็นธรรม ปัญหาหลักที่ระบุจากการสำรวจ ได้แก่ สัญญาจ้างไม่ชัดเจน ค่าตอบแทนไม่เหมาะสม และขาดสวัสดิการ กฎหมายที่เกี่ยวข้อง อาทิ พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 และพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ.2558 ยังไม่สามารถคุ้มครองแรงงานกลุ่มนี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพในระดับสากล องค์กรเช่น ESIC และ FIFA ได้กำหนดมาตรฐานสิทธิผู้เล่นแล้ว แต่ประเทศไทยยังขาดนโยบายที่ชัดเจนเนื่องจากแรงงานขาดความตระหนักรู้ การขาดตัวแทนที่เข้มแข็ง และกฎหมายที่ล้าสมัย บทความนี้จึงเสนอแนวทางการปฏิรูปกฎหมาย เช่น การแก้ไขพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 เพื่อเพิ่มมาตราที่ครอบคลุมแรงงานอีสปอร์ตโดยเฉพาะ การพัฒนาสัญญามาตรฐาน และปรับแนวทางให้สอดคล้องกับมาตรฐานสากล เพื่อสร้างอุตสาหกรรมที่ยั่งยืน เป็นธรรม และส่งเสริมให้เกิดการบังคับใช้กฎหมายอย่างมีประสิทธิภาพ