INHERITING THE WISDOM OF WICKERWORK HANDICRAFTS FOR LOCAL CURRICULUM DEVELOPMENT OF PIANGLOUNG 6 SCHOOL
Keywords:
Local wisdom, Basketry, Local curriculumAbstract
The objectives of this research are 1) to study the knowledge and wisdom of Klum basketry handicrafts in Nontree Subdistrict, Bo Rai District, Trat Province. 2) To create a local curriculum with participation in the making of Klum basketry handicrafts. The sample group used in this research was the community enterprise informant group, housewives' group, Ban Klong On basketry products, Nontree Subdistrict, Bo Rai District, Trat Province. and a group of teachers who develop local curricula, a total of 11 people, were obtained from purposive selection. Use mainly qualitative methods. The data was collected through in-depth interviews. Participation observation and Focus Group Discussion
The results of the research found that 1) In terms of knowledge and wisdom of the Klum basketry handicraft in Nontree Subdistrict, Bo Rai District, Trat Province, at present the wisdom of the Klum basketry handicraft is not very well known among the new generation. Because it requires skill, concentration, and high patience. pattern design Or the format of woven handicraft products to be modern in order to be passed on to students in helping to promote skills and increase income for students. It is to make students see the value of the local knowledge of basketry handicrafts. 2) Creating a local curriculum with participation in the making of Klum basketry handicrafts. From interviews and Focus Group Discussion, it can be concluded that schools and community enterprise groups, the Klum Weaving Group, have a desire to create a local curriculum. By teaching students to get to know the community environment. Resources and wisdom available in the community and be able to create work pieces by applying the local knowledge of klum weaving to suit the lesson.
References
กนกพร ฉิมพลี. (2555). รูปแบบการจัดการความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านหัตถกรรมเครื่องจักสาน : กรณีศึกษาวิสาหกิจชุมชน จังหวัดนครราชสีมา. กรุงเทพฯ : สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหาร ศาสตร์.
ใจทิพย์ เชื้อรัตนพงษ์. (2539). การพัฒนาหลักสูตร : หลักการและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ : อลีน เพรส.
นงเยาว์ อุทุมพร. (2560). การมีส่วนรวมของชุมชนในการนําภูมิปัญญาท้องถิ่นมาใช้ในการจัดการศึกษาในสถานศึกษา อําเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.
นิคม ชมภูหลง. (2542). การสร้างและการพัฒนาหลักสูตรโดยใชภูมิปัญญาท้องถิ่นกลุ่มการงานและพื้นฐานอาชีพ(ฉบับปรับปรุง). มหาสารคาม : สำนักงานการประถมศึกษาจังหวัด มหาสารคาม.
วิบูลย์ ลี้สุวรรณ. (2532). เครื่องจักสานในประเทศไทย. กรุงเทพฯ : โอ.เอส.พริ้นติ้งส์ เฮาส์.
ประภาศรี โพธิ์ทอง. (2552). การศึกษาและพัฒนารูปแบบผลิตภัณฑ์เครื่องจักสานผักตบชวา.ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยราชมงคลธัญบุรี.
สำลี ทองธิว. (2544). การศึกษากับความเข้มแข็งของชุมชน: กรณีศึกษาชุมชนเพื่อการพัฒนา หลักสูตรท้องถิ่น. กรุงเทพฯ : ศูนย์วิจัยนโยบายการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวัช พานิชวงศ์. (2546). การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองนักเรียน ในการส่งเสริมการเรียนรู้ของนักเรียนในเขตอำเภอเมืองสุพรรณบุรี จังหวัดสุพรรณบุรี. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
หลักสูตรสถานศึกษา โรงเรียนเพียงหลวง 6 ในทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี. (2564). หลักสูตรสถานศึกษา โรงเรียนเพียงหลวง 6 ในทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี.ตราด : โรงเรียนเพียงหลวง 6 ฯ.
อุดม เชยกีวงศ์. (2545). หลักสูตรท้องถิ่น: ยุทธศาสตร์การปฏิรูปการเรียนรู้. กรุงเทพฯ : สำนักบรรณกิจ.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 PNRU Academic Journal
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Each publish articles were copyright by Phranakorn Rajabhat University
Any contents which appeared in each articles in the journal were authors personal opinion. It did not relate to Phranakorn Rajabhat University and other instructors in the university. Each authors would take responsibility on their articles. If there are any mistake, the authors will take responsibility themselves