การสืบสานภูมิปัญญาหัตถกรรมจักสานคลุ้มเพื่อการพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่นของโรงเรียนเพียงหลวง 6 ในทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี

ผู้แต่ง

  • punnasaya lerttuangsittisiri -Chandrakasem Rajabhat University.

คำสำคัญ:

Local wisdom, Basketry, Local curriculum

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาองค์ความรู้ภูมิปัญญาหัตถกรรมจักสานคลุ้มในตำบลนนทรีย์ อำเภอบ่อไร่ จังหวัดตราด 2) เพื่อสร้างหลักสูตรท้องถิ่นแบบมีส่วนร่วมการทำหัตถกรรมจักสานคลุ้ม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ กลุ่มผู้ให้ข้อมูลวิสาหกิจชุมชนกลุ่มแม่บ้านผลิตภัณฑ์จักสานบ้านคลองโอน ตำบลนนทรีย์ อำเภอบ่อไร่ จังหวัดตราด และกลุ่มคณะครูที่พัฒนาหลักสูตรท้องถิ่น จำนวนทั้งหมด 11 คน ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง ใช้วิธีการเชิงคุณภาพเป็นหลัก โดยรวบรวมข้อมูลโดยสัมภาษณ์เชิงลึก การสนทนากลุ่ม และการสังเกตแบบมีส่วนร่วม

          ผลวิจัย พบว่า 1) ด้านองค์ความรู้ภูมิปัญญาหัตถกรรมจักสานคลุ้มในตำบลนนทรีย์ อำเภอบ่อไร่ จังหวัดตราด ปัจจุบันภูมิปัญญาหัตถกรรมจักสานคลุ้มไม่ค่อยเป็นที่รู้จักมากนักในคนรุ่นใหม่ เพราะต้องอาศัยทักษะ สมาธิ และความอดทนสูง การออกแบบลวดลาย หรือรูปแบบของผลิตภัณฑ์หัตถกรรมจักสานคลุ้มให้มีความทันสมัยเพื่อนำมาถ่ายทอดแก่นักเรียนในการช่วยส่งเสริมทักษะและเสริมสร้างรายได้แก่นักเรียน เป็นการทำให้นักเรียนเห็นคุณค่าของภูมิปัญญาหัตถกรรมจักสานคลุ้มที่มีอยู่ในท้องถิ่นมากขึ้น 2) ด้านการสร้างหลักสูตรท้องถิ่นแบบมีส่วนร่วมการทำหัตถกรรมจักสานคลุ้ม จากการสัมภาษณ์และการสนทนากลุ่มสามารถสรุปได้ว่าโรงเรียนและกลุ่มวิสาหกิจชุมชนกลุ่มจักสานคลุ้มมีความต้องการให้สร้างหลักสูตรท้องถิ่น โดยสอนให้นักเรียนได้รู้จักสภาพแวดล้อมชุมชน ทรัพยากรและภูมิปัญญาที่มีอยู่ในชุมชน และสามารถสร้างสรรค์ชิ้นงานออกมาได้โดยการนำภูมิปัญญาท้องถิ่นการจักสานคลุ้มมาประยุกต์ใช้ให้เข้ากับบทเรียน

References

กนกพร ฉิมพลี. (2555). รูปแบบการจัดการความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านหัตถกรรมเครื่องจักสาน : กรณีศึกษาวิสาหกิจชุมชน จังหวัดนครราชสีมา. กรุงเทพฯ : สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหาร ศาสตร์.

ใจทิพย์ เชื้อรัตนพงษ์. (2539). การพัฒนาหลักสูตร : หลักการและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ : อลีน เพรส.

นงเยาว์ อุทุมพร. (2560). การมีส่วนรวมของชุมชนในการนําภูมิปัญญาท้องถิ่นมาใช้ในการจัดการศึกษาในสถานศึกษา อําเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.

นิคม ชมภูหลง. (2542). การสร้างและการพัฒนาหลักสูตรโดยใชภูมิปัญญาท้องถิ่นกลุ่มการงานและพื้นฐานอาชีพ(ฉบับปรับปรุง). มหาสารคาม : สำนักงานการประถมศึกษาจังหวัด มหาสารคาม.

วิบูลย์ ลี้สุวรรณ. (2532). เครื่องจักสานในประเทศไทย. กรุงเทพฯ : โอ.เอส.พริ้นติ้งส์ เฮาส์.

ประภาศรี โพธิ์ทอง. (2552). การศึกษาและพัฒนารูปแบบผลิตภัณฑ์เครื่องจักสานผักตบชวา.ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยราชมงคลธัญบุรี.

สำลี ทองธิว. (2544). การศึกษากับความเข้มแข็งของชุมชน: กรณีศึกษาชุมชนเพื่อการพัฒนา หลักสูตรท้องถิ่น. กรุงเทพฯ : ศูนย์วิจัยนโยบายการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุวัช พานิชวงศ์. (2546). การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองนักเรียน ในการส่งเสริมการเรียนรู้ของนักเรียนในเขตอำเภอเมืองสุพรรณบุรี จังหวัดสุพรรณบุรี. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

หลักสูตรสถานศึกษา โรงเรียนเพียงหลวง 6 ในทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี. (2564). หลักสูตรสถานศึกษา โรงเรียนเพียงหลวง 6 ในทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี.ตราด : โรงเรียนเพียงหลวง 6 ฯ.

อุดม เชยกีวงศ์. (2545). หลักสูตรท้องถิ่น: ยุทธศาสตร์การปฏิรูปการเรียนรู้. กรุงเทพฯ : สำนักบรรณกิจ.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

30-06-2024

How to Cite

lerttuangsittisiri, punnasaya. (2024). การสืบสานภูมิปัญญาหัตถกรรมจักสานคลุ้มเพื่อการพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่นของโรงเรียนเพียงหลวง 6 ในทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี. วารสารราชภัฏพระนครวิชาการ, 3(1). สืบค้น จาก https://so07.tci-thaijo.org/index.php/PNRU_ACA/article/view/4633

ฉบับ

บท

บทความวิจัย | Research Article