การส่งเสริมการเรียนรู้ด้านพุทธศิลป์สำหรับนักเรียน

ผู้แต่ง

  • ปราโมทย์ เมืองสังข์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การเรียนรู้, พุทธศิลป์, นักเรียน

บทคัดย่อ

บทความเรื่องนี้ต้องการนำเสนอ การส่งเสริมการเรียนรู้ด้านพุทธศิลป์สำหรับนักเรียน เพื่อเป็นการกระตุ้นให้ผู้เรียนได้เกิดการเรียนรู้ โดยมีองค์ประกอบที่สำคัญในการจัดการเรียนรู้ด้านพุทธศิลป์ที่สำคัญ 3 ด้านประกอบด้วย 1) ตัวผู้เรียน ผู้เรียนจัดเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดขึ้นอยู่กับความ แตกต่าง ระหว่างบุคคลในด้านต่างๆของผู้เรียน 2) กระบวนการเรียนรู้ การกระทำหรือพฤติกรรมต่างๆของผู้เรียนในขณะที่เรียนเพื่อให้มีการเรียนรู้เกิดขึ้น 3) สถานการณ์ในการเรียนรู้ต่างๆที่เกี่ยวข้องกับตัวผู้เรียนขณะที่กำลังเรียนรู้ โดยบูรณาการร่วมกันให้เกิดการเรียนรู้ในงานสถาปัตยกรรม  งานประติมากรรม และงานจิตรกรรม เพื่อให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้ควบคู่กับการปฏิบัติอย่างถูกต้องสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันหรือต่อยอดองค์ความรู้ต่อไปในอนาคตได้

References

โกสุม สายใจ. (2560). พุทธศิลป์กับการจัดการความรู้.วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 3(1), 1-10.

ชูชีพ อ่อนโคกสูง. (2559). ความสัมพันธ์ระหว่างพลังความสามารถแห่งตนเป้าหมายและความเป็นไปได้ที่จะกระทำกับแรงจูงใจในการเรียน. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนคริทรวิโรฒ.

ดุษฎี สีตลวรางค์. (2542). การศึกษาในสังคมพระพุทธศาสนาตามที่ปรากฏในพระไตรปิฎก. (ปริญญานิพนธ์ ระดับดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พรพิมล พรพีระชนม์. (2550). การจัดกระบวนการเรียนรู้. สงขลา : เทมการพิมพ์.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2540). ทางสายกลางของการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ: อมรินทร์ พริ้นติ้งกรุ๊ฟ.

พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2551). พุทธธรรม ฉบับปรับปรุงและขยายความ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2547). พุทธวิธีแก้ปัญหาเพื่อศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สหธรรมิก.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2553). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: บริษัท เอส. อาร์. พริ้นติ้ง แมส โปรดักส์.

พิมพ์พันธ์ เดชะครุปต์. (2560). สอนเด็กทำโครงงาน. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุรเดช คำศรี. (ม.ป.ป.). พุทธศิลป์คืออะไร. สืบค้นเมื่อวันที่ 21 กันยายน 2564 จาก

https://sites.google.com/site/buddhistartsk/

ร้อยพุบพา. (2549). พุทธศิลป์. สืบค้นเมื่อ 21 กันยายน 2564 จาก https://www.facebook.com/permalink. php?story

วรรณี ลิมอักษร. (2551). จิตวิทยาการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 4. สงขลา: นำศิลป์โฆษณา.

วิชัย ตันศิริ. (2550). อุดมการณ์ทางการศึกษาทฤษฎีและภาคปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานกระทรวงศึกษาธิการ. (2551). แนวทางการพัฒนา การวัดและประเมินคุณลักษณะอันพึงประสงค์ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.

สุมน อมรวิวัฒน์.(2542). หลักการเรียนรู้ตามแนวพุทธศาสตร์ทักษะการเผชิญสถานการณ์. นนทบุรี :มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

อารี พันธ์มณี. (2544). จิตวิทยาการเรียนการสอน. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ต้นอ้อ.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2022-06-10

How to Cite

เมืองสังข์ ป. (2022). การส่งเสริมการเรียนรู้ด้านพุทธศิลป์สำหรับนักเรียน. วารสารพุทธอาเซียนศึกษา, 7(1), 135–151. สืบค้น จาก https://so07.tci-thaijo.org/index.php/basj/article/view/964