ก้าวเดินในโลกดิจิทัล: เมื่อพุทธศาสนาสร้างสมดุลใจให้เยาวชน
คำสำคัญ:
พุทธศาสนา, เยาวชน, โลกดิจิทัล, หลักธรรม, สติบทคัดย่อ
บทความนี้เสนอแนวทางในการใช้หลักธรรมพระพุทธศาสนาเพื่อสร้างสมดุลทางจิตใจให้กับเยาวชนในยุคดิจิทัล โดยเฉพาะในบริบทของการเมืองและการเปลี่ยนแปลงทางสังคมออนไลน์ ท่ามกลางความกดดันและความขัดแย้งทางอุดมการณ์ที่เกิดขึ้น สติ สมาธิ ขันติ เมตตา และปัญญาถูกวิเคราะห์ถึงศักยภาพในการช่วยเยาวชนจัดการกับปัญหาด้านอารมณ์และสังคม บทความยังสำรวจแนวทางการเผยแพร่คำสอนพุทธศาสนาในรูปแบบที่เข้าถึงง่าย เช่น แอปพลิเคชันฝึกสมาธิ คอร์สออนไลน์ และเนื้อหาดิจิทัลที่สอดคล้องกับวิถีชีวิตยุคใหม่ โดยมีกรณีศึกษาจากโครงการ “ธรรมยาตรา” และชุมชน “Wake Up Schools” ที่สะท้อนถึงความสำเร็จของการบูรณาการธรรมะกับกิจกรรมสร้างสรรค์ นอกจากนี้ บทความเน้นความสำคัญของการสร้างพื้นที่ปลอดภัยในโลกออนไลน์ และเสนอแนะแนวทางสำหรับสถาบันพุทธศาสนาในการปรับตัว เช่น การพัฒนาเนื้อหาที่เหมาะสมกับเยาวชน การใช้เทคโนโลยีเพื่อสร้างการมีส่วนร่วม และการบูรณาการธรรมะในระบบการศึกษา
บทสรุปชี้ให้เห็นว่าพุทธศาสนาไม่เพียงเป็นเครื่องมือพัฒนาจิตใจ แต่ยังเป็นแนวทางสำคัญในการสร้างเยาวชนที่มีคุณธรรม มีสติปัญญา และความรับผิดชอบต่อสังคมในยุคดิจิทัลที่ท้าทาย
เอกสารอ้างอิง
Phra Brahmagunabhorn (P.A. Payutto). (2005). Dhamma and leadership. Bangkok: Mahachulalongkornrajavidyalaya University Press.
Phra Brahmagunabhorn (P.A. Payutto). (2013). Buddhadhamma: Revised and expanded edition. Bangkok: Dhamma Society Foundation.
Phra Maha Vudhijaya Vajiramedhi. (2018). Dhamma for youth. Chiang Rai: Vimuttiyalaya Institute.
Wat Phra Ram 9 Kanchanaphisek. (2020). Dhamma online: A medium of happiness. Bangkok: Phra Ram 9 Foundation.
Gerbaudo, P. (2018). Tweets and the Streets: Social Media and Contemporary Activism. London: Pluto Press.
Goleman, D. (2013). Focus: The Hidden Driver of Excellence. New York: HarperCollins.
Gunaratana, B. H. (2002). Mindfulness in Plain English. Boston: Wisdom Publications.
Hanh, T. N. (2008). The Art of Power. New York: HarperOne.
Hanh, T. N. (2013). Creating True Peace. Berkeley, CA: Parallax Press.
Hawn, M. (2019). Technology and Mindfulness: Exploring Digital Tools for Meditation. Journal of Contemporary Buddhism, 20(4), 450-470.
Inglehart, R., & Norris, P. (2011). Sacred and Secular: Religion and Politics Worldwide. Cambridge: Cambridge University Press.
Kabat-Zinn, J. (2003). Mindfulness-Based Interventions in Context: Past, Present, and Future. Clinical Psychology: Science and Practice, 10(2), 144-156.
Livingstone, S. (2018). Digital Media and Society: A Perspective from Young People. European Journal of Communication, 33(3), 336-345.
Pew Research Center. (2022). Teens, Social Media, and Technology 2022. Retrieved from https://www.pewresearch.org.
Thompson, J. (2016). Critical Thinking in the Digital Age. Journal of Media Ethics, 31(4), 215-226.
Thongkham, S. (2021). Youth Political Movements in Thailand: A Digital Perspective. Journal of Southeast Asian Studies, 52(4), 540-560.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารพุทธอาเซียนศึกษา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
