Temple: An Important Learning Center of Thai Society

Authors

  • Phrakrusunthondhammakorn Sujitto (Chalekree) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

Keywords:

Temple, Learning Center, Thai Society

Abstract

This article aims to present the importance of Buddhist temples that gather place of various bodies of knowledge and are ready for learners to study and seek knowledge. Temple is a great source of knowledge, especially the important story from the past, and shows a long ancient nation civilization. In addition to the importance of the value of art, it is also valuable in other aspects. Moreover, this article aims to present how to promote the temple as a sustainable learning center by adjusting the attitudes of both monks and Buddhists and building faith for Buddhists in the monks in the temple. The monks preached the Dharma to teach them to know and understand the Dharma completely. The layman enters the temple to find Dhamma and faith in virtuous and well-practiced monks as well as pay respect and reverence to religion and Dhamma. Monks in the temple will make the temple a source of learning.

References

เอกสารอ้างอิง

กรมการศาสนา. (2557). แนวทางการดำเนินงานโครงการส่งเสริมการท่องเที่ยวเส้นทางแสวงบุญในมิติทางศาสนา ปี 2557. กรุงเทพฯ: กรมการศาสนา.

กรมสามัญศึกษา. (2544). การพัฒนาและการใช้แหล่งเรียนรู้ในโรงเรียนและท้องถิ่นเพื่อจัดกระบวนการเรียนรู้.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา.

เฉลิม พรกระแส. (2544). ร่วมปฏิรูปการเรียนรู้กับครูต้นแบบการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญการสอนแบบการแสวงหาความรู้จากแหล่งเรียนรู้. กรุงเทพฯ: แคนดิตมีเดีย.

เนาวรัตน์ ลิขิตวัฒนเศรษฐ. (2544). แหล่งเรียนรู้ในโรงเรียนสร้างเพื่อเด็กมิได้สร้างเพื่อใคร. วารสารวิชาการ, 4 (12), 26-37.

ประเวศ วะสี. (2543). สุขภาพในฐานะอุดมการณ์ของมนุษย์. พิมพ์ครั้งที่ 3. นนทบุรี : สำนักงานปฏิรูปสุขภาพสถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข.

พระครูวัฒนสุตานุกูล. (2557). กระบวนการพัฒนาวัดให้เป็นแหล่งการเรียนรู้ของคณะสงฆ์ไทย. (ปริญญานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระเทพปริยัติสุธี (อาทร อินฺทปญฺโ). (2540). การคณะสงฆ์และการพระศาสนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). (2546). บทบาทของสถาบันพระพุทธศาสนากับการจัดการศึกษา. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดี.

พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ฉบับที่2 พ.ศ. 2545. สืบค้นเมื่อวันที่ 2 สิงหาคม 2563 จาก

http://www.seal2thai.org/kru/kru012e.htm

พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). (2546). บทบาทของสถาบันพระพุทธศาสนากับการจัดการศึกษา. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดี.

พระวิสุทธิภัทรธาดา (ประสิทธิ์ พฺรหฺมรํสี). (2547). พระราชบัญญัติคณะสงฆ์ และกฎมหาเถระ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระปลัดโฆษิต คงแทนและคณะ. (2558). รูปแบบการจัดการศึกษาของวัดให้เป็นแหล่งเรียนรู้ของชุมชน. (ปริญญานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต). นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล.

ภาสินี เปี่ยมพงศ์สานต์. (2548). สิ่งแวดล้อมศึกษา : แนวการสอนสาระการเรียนรู้และกิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ราชบัณฑิตยสถาน.(2554). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

ศิริกาญจน์ โกสุมภ์ และดารณี คำวัจนัง. (2545). แหล่งการเรียนรู้ : เพื่อการปฏิรูปการเรียนรู้และหลักสูตรสถานศึกษา. กรุงเทพฯ : เมธีทิปส์.

สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ (ช่วง วรปญฺโญ). (2550). วัดพัฒนา 50. กรุงเทพฯ :โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธ ศาสนาแห่งชาติ.

สมาน จิตภิรมย์รื่น. (2541). วัดพัฒนา 41. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์การศาสนา.

สามารถ มังสัง. (2557). วัด : แหล่งเรียนรู้อันควรอนุรักษ์. สืบค้นข้อมูลเมื่อวันที่ 26 กันยายน 2564 จาก

https://mgronline.com/daily/detail/9570000143892

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (มปป.). “วัด”ต้องเป็นแหล่งเรียนรู้ของชุมชน. สืบค้นข้อมูลเมื่อวันที่ 26 กันยายน 2564 จาก https://www.thaihealth.or.th/

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). แหล่งเรียนรู้ในสถานศึกษาและชุมชน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา.

สุจิตรา อ่อนค้อม. (2546). รูปแบบการจัดการศึกษาและการเผยแผ่ศาสนธรรมของวัดในพระพุทธศาสนา : กรณีศึกษาวัดสามชุก. กรุงเทพฯ: สำนักคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี.

สุมาลี สังข์ศรี และคณะ. (2548). การจัดการเรียนรู้ของแหล่งการเรียนรู้ตลอดชีวิต : พิพิธภัณฑ์. รายงานการวิจัย. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดภาพพิมพ์.

สุวิทย์ มูลคำ และอรทัย มูลคำ. (2544). การบูรณาการหลักสูตรการเรียนการสอนโดยเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. กรุงเทพฯ : ภาพพิมพ์.

สำนักงานจังหวัดฉะเชิงเทรา. (มปป.) สืบค้นข้อมูลเมื่อวันที่ 26 กันยายน 2564 จากhttp://www.chachoengsao.go.th/sotorn/index.php?option=com_content&view=article&id=107& Itemid=107

Downloads

Published

2022-06-10

How to Cite

Sujitto (Chalekree), P. (2022). Temple: An Important Learning Center of Thai Society. Buddhist ASEAN Studies Journal, 7(1), 53–74. retrieved from https://so07.tci-thaijo.org/index.php/basj/article/view/972

Issue

Section

Academic article

Categories