การออกแบบโปรแกรมพัฒนาวิชาชีพครูเพื่อเสริมสร้างสันติสุขในสามจังหวัดชายแดนใต้ในฐานะพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากความขัดแย้ง: งานวิจัยและการสะท้อนคิดลำดับที่ 2 ของผู้วิจัย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ออกแบบโปรแกรมพัฒนาวิชาชีพครูเพื่อเสริมสร้างสันติสุขในสามจังหวัดชายแดนใต้ในฐานะพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากความขัดแย้ง 2) ศึกษาผลการใช้โปรแกรมที่ออกแบบขึ้นต่อความรู้ ทักษะ และเจตคติที่เกี่ยวกับการจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างสันติสุขของครูและผู้บริหาร สถานศึกษา และ 3) สะท้อนคิดลำดับที่ 2 ต่อโปรแกรมที่พัฒนาขึ้นหลังจากที่งานวิจัยเสร็จสิ้นแล้ว งานวิจัยนี้แบ่งเป็น 2 ระยะ คือ ระยะแรกเป็นการออกแบบและทดลองใช้โปรแกรมช่วง พ.ศ. 2560 - 2561 ขณะที่ระยะต่อมานั้นเป็นการสะท้อนคิดของผู้วิจัยช่วง พ.ศ. 2564 - 2565
งานวิจัยระยะแรกตั้งอยู่บนข้อเสนอแนะ 7 ประการสำหรับการพัฒนาวิชาชีพครูในพื้นที่เปราะบางของ Burns and Lawire (2015) ผลการวิจัยพบว่า โปรแกรมพัฒนาวิชาชีพครูที่ออกแบบขึ้นประกอบด้วย 6 โมดูล โดยโปรแกรมนี้สามารถพัฒนาความรู้ ทักษะ และเจตคติที่เกี่ยวกับการจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างสันติสุขให้ผู้เข้าอบรมได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
งานวิจัยระยะต่อมาตั้งอยู่บนแนวคิดการสะท้อนคิดลำดับที่ 2 จากผลการสะท้อนคิด พบว่า ความรู้ความเข้าใจบริบทสังคมวัฒนธรรมเชิงพื้นที่มีความสำคัญต่อการออกแบบกิจกรรมการพัฒนาวิชาชีพครูเพื่อเสริมสร้างสันติสุข การเก็บรวบรวมข้อมูลวิจัยในพื้นที่จำเป็นต้องใช้เวลาสร้างความสัมพันธ์เชิงบวกกับผู้ให้ข้อมูลเพื่อให้ได้ข้อมูลที่ตรงความเป็นจริง กิจกรรมพัฒนาวิชาชีพครูควรมีการกำกับติดตามผู้ร่วมกิจกรรมอย่างเป็นระบบและประเมินความสำเร็จของกิจกรรมผ่านผลลัพธ์ของครูและผู้เรียน ตลอดจนแนวคิดการเสริมสร้างสันติสุขที่นิยมใช้ในงานวิชาการด้านสันติศึกษา อาจเป็นการผลิตซ้ำปัญหาเชิงโครงสร้างในพื้นที่โดยเฉพาะทางด้านวัฒนธรรม ดังนั้น กิจกรรมพัฒนาวิชาชีพครูเพื่อเสริมสร้างสันติสุขในพื้นที่อาจเป็นปัจจัยสร้างเสริมความขัดแย้งแทนสันติสุข หากขาดความรู้ความเข้าใจด้านความสัมพันธ์ระหว่างการศึกษา ความขัดแย้ง และสันติสุข กล่าวคือ ภาพความสำเร็จของกิจกรรมพัฒนาวิชาชีพครูเพื่อเสริมสร้างสันติสุขในสามจังหวัดชายแดนใต้อาจมิใช่ความสำเร็จแท้จริง หรือหากแท้จริงก็ไม่ยั่งยืน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Bardis, P. D. (1984). Irenometer: a scale for the measurement of attitudes toward peace. South African Journal of Sociology, 15(3), 122-123.
Brooks, M. C., & Sungtong, E. (2015). ‘We still have bombings’: School principals and insurgent violence in southern Thailand. International Journal of Leadership in Education, 19(5), 505-533.
Burns, M., & Lawrie, J. (2015). Where it’s needed most: Quality professional development for all teachers. INEE.
Bush, K. D., & Saltarelli, D. (2000). The two faces of education in ethnic conflict: Towards a peacebuilding education for children. UNICEF Innocenti Research Centre.
Chinsri, S. (2011). State and problems of integrating peace education in school curriculum in southern boarder schools [Master's thesis, Chulalongkorn University]. CUIR.
Cravo, T. (2017). Peacebuilding: assumptions, practices and critiques. ASPJ : Africa and Francophonie, 9(1), 4-20.
Cremin, H., EchavarrÍa, J., & Kester, K. (2018). Transrational peacebuilding education to reduce epistemic violence. Peace Review, 30(3), 295-302.
Cunliffe, A. L. (2003). Reflexive Inquiry in Organizational research: Questions and possibilities. Human Relations, 56(8), 983-1003.
Davies, B., Browne, J., Gannon, S., Honan, E., Laws, C., Mueller-Rockstroh, B., & Petersen, E. B. (2004). The Ambivalent Practices of Reflexivity. Qualitative Inquiry, 10(3), 360-389.
Davies, L. (2005). Teaching about conflict through citizenship education. International Journal of Citizenship and Teacher Education, 1(2), 17-34.
Educational Coordination and Administration in Southern Border Provinces Center. (2020). Curriculum contents of a multicultural society in southern border provinces (A local history curriculum in southern border provinces) (4th ed.). Namsilp Advertise Company Limited.
Galtung, J. (1976). Three realistic approaches to peace: Peacekeeping, peacemaking, peacebuilding. Impact of Science on Society, 26, 103-115.
Garet, M. S., Porter, A. C., Desimone, L., Birman, B. F., & Yoon, K. S. (2001). What Makes Professional Development Effective? Results From a National Sample of Teachers. American Educational Research Journal, 38(4), 915-945.
GCPEA. (2020). Education under attacks 2020. https://eua2020.protectingeducation.org
Guskey, T. (1997). Research needs to link professional development and student learning. Journal of Staff Development, 18(2), 1-9.
Guskey, T. (2002). Professional development and teacher change. Teachers and Teaching, 8(3), 381-391.
Higgins, S., & Novelli, M. (2018). The potential and pitfalls of peace education: A cultural political economy analysis of the emerging issues teacher education curriculum in Sierra Leone. Asian Journal of Peacebuilding, 6(1), 29-53.
Horner, L., Kadiwal, L., Sayed, Y., Barrett, A., Durrani, N., & Novelli, M. (2015). Literature review: The role of teachers in peacebuilding. https://inee.org/resources/literature-review-role-teachers-peacebuilding
INEE. (2013). Guidance note on conflict sensitive education. INEE.
Kester, K., & Cremin, H. (2017). Peace education and peace education research: Toward a concept of poststructural violence and second-order reflexivity. Educational Philosophy and Theory, 49(14), 1415-1427.
Lauer, P. A., Christopher, D. E., Firpo-Triplett, R., & Buchting, F. (2013). The impact of short-term professional development on participant outcomes: a review of the literature. Professional Development in Education, 40(2), 207-227.
Lederach, J. P. (1997). Building peace: Sustainable reconciliation in divided societies. United States Institute of Peace Press.
Lewis, A. (2019). Linking teacher training to effective delivery of curriculum reform: Why listening to teachers is key to achieving progress toward SDG 4 in Somaliland. https://discovery.ucl.ac.uk/id/eprint/10081602/
McCargo, D. (2008). Tearing apart the land: Islam and legitimacy in southern Thailand. Cornell University Press.
MoE. (2005). Strategic plan for education reform for peacebuilding in the three southernmost provinces 2005-2008. MoE
MoE. (2008). Basic education core curriculum B.E. 2551 (A.D. 2008). MoE.
MoE. (2009). National education act B.E. 2542 (1999) and amendments (second national education act B.E. 2545 (2002)). VTC Communication Limited Partnership.
MoE. (2018). Twenty-year education strategic plan for the southern economic corridor 2018-2037. MoE.
Montgomery, A., & McGlynn, C. (2009). New peace, new teachers: Student teachers' perspectives of diversity and community relations in Northern Ireland. Teaching and Teacher Education, 25(3), 391-399.
Munroe, A., & Pearson, C. (2006). The Munroe multicultural attitude scale questionnaire: A new instrument for multicultural studies. Educational and Psychological Measurement, 66(5), 819-834.
Muslim Studies Center, Chulalongkorn University. (2017). A research report on the project of promoting peacefulness for the nation (year 1) (March 2016 – February 2017). Author.
Novelli, M., & Sayed, Y. (2016). Teachers as agents of sustainable peace, social cohesion and development: theory, practice & evidence. Education as Change, 20(3). 15-37.
OECD. (2010). TALIS 2008 Technical Report. Author.
Pherali, T. (2019). Education and conflict: Emergency, growth and diversification of the field. Education and Conflict Review, 2(June 2009), 7-14.
Pherali, T., Abu Moghli, M., & Chase, E. (2020). Educators for Change: Supporting the Transformative Role of Teachers in Contexts of Mass Displacement. Journal on Education in Emergencies, 5(2), 147-175.
Pongpajon, C. (2018). The states and problems of peacebuilding education development of government schools in 3 southernmost provinces of Thailand. Journal of Social Sciences and Humanities, 44(2), 116-157.
Sayed, Y., & Novelli, M. (2016). The role of teachers in peacebuilding and social cohesion: A synthesis report of South Africa, Uganda, Pakistan and Myanmar case studies. UNICEF.
Sesnan, B., Allemano, E., Ndugga, H., & Said, S. (2013). Educators in Exile: The role and status of refugee teachers. Commonwealth Secretariat.
Smith, A. (2005). Education in the twenty‐first century: Conflict, reconstruction and reconciliation1. Compare: A Journal of Comparative and International Education, 35(4), 373-391.
Timperley, H., Wilson, A., Barrar, H., & Fung, I. (2007). Teacher professional learning and development: Best evidence synthesis iteration [BES]. MoE, New Zealand.
UNICEF. (2014). Thailand case study in education, conflict and social cohesion. Author.
Zembylas, M. (2018). Con-/divergences between postcolonial and critical peace education: towards pedagogies of decolonization in peace education. Journal of Peace Education, 15(1), 1-23.
