การปกป้องคุ้มครองด้านสิทธิมนุษยชนในการกลับมาตุภูมิและการคืนสู่สังคมของแรงงานไทยข้ามชาติจากมาเลเซียช่วงของการแพร่ระบาดไวรัสโคโรนา (โควิด-19)

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานการณ์ที่แรงงานไทยข้ามชาติจากมาเลเซียได้เผชิญภายหลังกลับประเทศไทยในช่วงของการแพร่ระบาดไวรัสโคโรนา และบทบาทของหน่วยงานต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องในการปกป้องคุ้มครองสิทธิมนุษยชนแก่แรงงานเหล่านี้ในการเดินทางกลับมาตุภูมิและการคืนสู่สังคม โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก การสังเกต และการทบทวนจากเอกสาร
          ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่า หน่วยงานต่าง ๆ สามารถแสดงบทบาทในการคุ้มครองและปกป้องสิทธิมนุษยชนจากการเดินทางกลับมาตุภูมิและการคืนสู่สังคมของแรงงานไทยข้ามชาติได้ในเพียงบางส่วนเนื่องจากสถานการณ์การแพร่ระบาดไวรัสโคโรนาและสภาวะเศรษฐกิจที่หยุดชะงักที่เกิดขึ้นทุกพื้นที่ แรงงานไทยที่ได้รับผลกระทบได้เผชิญกับภาวะการว่างงาน ภาวะความเครียด และปัญหาความรุนแรงในครอบครัว นอกจากนี้ ยังเกิดจากปัญหาของแรงงานไทยที่ไร้เอกสารอนุญาตทำงานและการบังคับใช้กฎหมายพิเศษด้านความมั่นคงในบางภูมิลำเนาของแรงงาน งานวิจัยนี้ให้ข้อเสนอแนะบางประการในการทำให้เกิดประสิทธิภาพในการคุ้มครองและปกป้องสิทธิมนุษยชนจากการเดินทางกลับมาตุภูมิและการคืนสู่สังคม รัฐบาลไทยต้องมีการจัดทำแผนในสถานการณ์ฉุกเฉินของแรงงานไทยข้ามชาติโดยมีกระทรวงแรงงานเป็นเจ้าภาพและให้องค์กรภาครัฐอื่น ๆ ภาคเอกชน และภาคประชาสังคมเข้ามามีส่วนร่วม ในการจัดทำแผนต้องเป็นไปตามกรอบตราสารระหว่างประเทศว่าด้วยหลักสิทธิมนุษยชนของแรงงานฉบับต่าง ๆ เป็นสำคัญ และต้องคำนึงถึงบริบททางสังคมการเมืองในชายแดนใต้ที่มีสถานการณ์ความรุนแรงและกฎหมายพิเศษหลายฉบับ นอกจากนี้ ยังต้องมีการร่วมมือกันในการจัดทำข้อมูลจำนวนแรงงานให้เป็นปัจจุบันและรณรงค์ให้แรงงานไทยเข้ามาอยู่ในสถานะที่ถูกกฎหมายผ่านการเจรจาทำความตกลงร่วมกันในระดับทวิภาคี