การพัฒนาภูมิปัญญาแห่งการเรียนรู้ด้วยพระไตรปิฎก

บทคัดย่อ

      บทความวิชาการเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อกล่าวถึงพระไตรปิฎกในฐานะที่เป็นศูนย์รวมแห่งภูมิปัญญาด้านต่างๆ ทั้งในด้านแห่งความเป็นมนุษย์ มารยาทและการดูแลสุขภาพ การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ความเชื่อ ประเพณี และพิธีกรรม คำสอนที่ปรากฏในพระไตรปิฎกเป็นวิถีที่มนุษย์ปฏิบัติสืบต่อกันมา ความรู้ด้านภาษาและวรรณกรรม ความรู้ด้านการจัดระเบียบสังคม ความรู้ด้านการประพฤติปฏิบัติตนที่ถูกต้องและแสดง ถึงวิถีชีวิตของพระสงฆ์และฆราวาสด้านความเชื่อ ประเพณี พิธีกรรมต่างๆ เสริมด้วยองค์ความรู้แห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่าด้วยเรื่องของความเป็นแก่นสารแห่งชีวิตที่วนเวียนอยู่กับกฎแห่งไตรลักษณ์ คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา จึงถือว่าเป็นคลังแห่งภูมิปัญญาที่บุคคลทั้งหลายควรศึกษาเล่าเรียนและนำไปประยุกต์ใช้กับการ ดำเนินชีวิตเพื่อพัฒนาตนเองและสังคม ภูมิปัญญาคือความรอบรู้ ความเข้าใจในหลักคำสอนที่มีความสัมพันธ์กับการดำรงชีวิตของมนุษย์ด้านต่างๆ จนทำให้เกิดเป็นภูมิปัญญาแห่งการเรียนรู้และเป็นแนวปฏิบัติขึ้นมาจนถึงปัจจุบัน