This qualitative research analyzed errors in Thai-to-Japanese translation among 25 third-year Japanese language major students at Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat University, enrolled in the Thai-Japanese Translation course (1563304) during the first semester of academic year 2023. The study focused on word order, particle usage, and verb conjugation errors, utilizing three sets of Thai-to-Japanese translation exercises as research instruments. Data were analyzed using content analysis and the Skopostheorie framework. The findings revealed that students made errors in all three areas. Word order errors were the most prevalent (42.45%), followed by particle usage (31.04%) and verb conjugation (26.51%). The primary causes included negative transfer from Thai sentence structure, confusion with similar particles, and inaccuracies in verb conjugation. Analysis using Skopostheorie indicated that most students prioritized literal translation accuracy over contextual meaning. These results highlight the need to improve Thai-to-Japanese translation instruction by emphasizing comparative grammar, practicing context-aware translation for word order, particle usage, and verb conjugation, and fostering an understanding of translation purpose (Skopos).
Keywords:
Thai-Japanese Translation, Translation Errors, Word Order, Particle Usage, Verb Conjugation, SkopostheorieAbstract
This qualitative research aimed to analyze errors in Thai-to-Japanese translation among third-year Japanese language major students at Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat University, focusing on word order, particle usage, and verb conjugation. The study sample comprised 25 students enrolled in the Thai-Japanese Translation course (1563304) during the first semester of the academic year 2023. The research instruments included three sets of Thai-to-Japanese translation exercises and in-depth interviews with five students. Data were analyzed using content analysis, and the Skopostheorie framework was employed to understand the students' translation aims (Skopos).
The findings revealed that students made errors in all three areas of focus. Word order errors were the most prevalent (42.45%), followed by particle usage errors (31.04%) and verb conjugation errors (26.51%). The primary causes of these errors were negative transfer of Thai sentence structure to Japanese, a lack of understanding regarding the functions and usage principles of Japanese particles, confusion in choosing between particles with similar meanings, and a lack of accuracy in memorizing verb conjugation patterns and rules according to tense and sentence form. Furthermore, the analysis based on the Skopostheorie framework indicated that most students prioritized literal translation accuracy over considering the meaning, context, and target audience, reflecting a lack of systematic translation experience.
These research findings highlight the need for improvements in Thai-to-Japanese translation instruction. It is recommended that emphasis be placed on comparative grammar instruction between Thai and Japanese, practicing translation of complex sentence structures, designing exercises that promote understanding of word order, particle usage, and verb conjugation. Additionally, cultivating students' awareness of the "purpose" (Skopos) in translation and training them to translate with consideration for context and appropriateness is crucial. Applying these research findings to improve teaching and learning will help students develop better Thai-to-Japanese translation skills and produce graduates with effective translation abilities for the future.
Keywords: Thai-Japanese Translation, Translation Errors, Word Order, Particle Usage, Verb Conjugation, Skopostheorie
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). นโยบายและยุทธศาสตร์การพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
เข้ม แสงคำ, สมเกียรติ เชวงกิจวณิช. (2556). การศึกษากลวิธีการแปลการ์ตูนญี่ปุ่นเป็นภาษาไทย. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ประภาพร ลาภพิพัฒน์, สมเกียรติ เชวงกิจวณิช. (2565). การแปลภาษาถิ่นภาษาญี่ปุ่นที่ใช้ใน ฐานะภาษาแสดงบทบาท: กรณีศึกษาการ์ตูนญี่ปุ่นฉบับแปลไทย.ใน สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พรรณราย เครือโสภณ. (2560). ข้อผิดพลาดในการแปลภาษาไทยเป็นภาษาญี่ปุ่นของนักศึกษามหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 25(1), 100-125.
ศศิธร ศรีรัตน์, Yukiko Kawai, Yumiko Shima (2561). การศึกษาปัญหาและกลวิธีการแก้ปัญหาในการแปลภาษาญี่ปุ่นเป็นภาษาไทยของนักศึกษาหลักสูตรภาษาญี่ปุ่นชั้นปีที่ 4 มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. ศาสตร์พระราชาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน: รวมบทความวิจัยบทความวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ประจำปี พ.ศ.2561, 265-276.
สมเกียรติ เชวงกิจวณิช. (2559). กลวิธีการแปลสำนวนแสดงวัฒนธรรมภาษาญี่ปุ่นเป็นภาษาไทย.วารสารญี่ปุ่น ศึกษาธรรมศาสตร์, 32(2), 103-117.
สมเกียรติ เชวงกิจวณิช. (2561). ปัญหาการแปลภาษาญี่ปุ่นเป็นภาษาไทย-การแปลคำศัพท์. วารสารอักษร, 47(2), 271-330.
สมเกียรติ เชวงกิจวณิช. (2563). ปัญหาการแปลภาษาญี่ปุ่นเป็นภาษาไทย-ปัญหาเกี่ยวกับโครงสร้างประโยค. วารสารศิลปศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 20(1), 40-67.
สุณีย์รัตน์ เนียรเจริญสุข. (2564). การวิเคราะห์ข้อผิดในงานเขียนภาษาญี่ปุ่นของผู้เรียนชาวไทยชั้นต้น. วารสารศิลปศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 21(2), 1-29.
อังคณา ปานเทวัญ. (2563). การวิเคราะห์ข้อผิดพลาดในการแปลภาษาไทยเป็นภาษาญี่ปุ่นของนักศึกษาเอกภาษาญี่ปุ่น: กรณีศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏแห่งหนึ่งในภาคตะวันออก. วารสารมนุษยศาสตร์วิชาการ, 27(2), 1-25.
Baker, M. (1992). In Other Words: A Coursebook on Translation. London: Routledge.
Krashen, S. D. (1982). Principles and Practice in Second Language Acquisition. Oxford: Pergamon Press.
Larson, M. L. (1997). Meaning-based translation: A guide to cross-language equivalence. University press of America.
Nida, E. A. (1964). Toward a Science of Translating. Leiden: E. J. Brill.
Nida, E. A., & Taber, C. R. (1982). The Theory and Practice of Translation. Leiden:
E. J. Brill.
Vermeer, H. J. (1989). Skopos and Commission in Translational Action. In A.
Chesterman (Ed.), Readings in Translation Theory (pp. 173-187). Helsinki: 1 Oy Finn Lectura Ab
