ผลการส่งเสริมความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษของเด็กปฐมวัยด้วยการจัดกิจกรรมการเล่านิทานอีสปโรงเรียนบ้านท่าศิลา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายโสธรเขต 2
คำสำคัญ:
กิจกรรมการเล่านิทานอีสป, ความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษ, เด็กปฐมวัยบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงคเพื่อ 1) ส่งเสริมความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษของเด็กปฐมวัยก่อนและหลังได้รับการจัดกิจกรรมเล่านิทานอีสปและ 2) เปรียบเทียบความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษของเด็กปฐมวัยก่อนและหลังได้รับการจัดกิจกรรมเล่านิทานอีสป กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยได้แก่เด็กปฐมวัย ชายหญิง อายุ 5-6 ปี ที่กำลังศึกษาชั้นอนุบาลปีที่ 3 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 โรงเรียนบ้านท่าศิลา ตำบลห้องแซง อำเภอเลิงนกทา จังหวัดยโสธร สังกัดการศึกษาประถมศึกษายโสธรเขต 2 จำนวน 11 คน กลุ่มตัวอย่างได้มาจากการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) นิทานอีสป จำนวน 8 เรื่อง และ 2) แบบทดสอบความสามารถในการพัฒนาการสื่อสารภาษาอังกฤษของเด็กปฐมวัย ดังนี้ การรู้คำศัพท์ของเด็กปฐมวัย จำนวน 6 ข้อ และการถ่ายทอดคำศัพท์ของเด็กปฐมวัยจำนวน 6 ข้อ ค่าความยากง่ายของแบบทดสอบความสามารถทั้ง 2 แบบ อยู่ระหว่าง 0.40-0.80 และค่าความเหมาะสมของค่าอำนาจจำแนกอยู่ระหว่าง 0.30-0.60 และมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.88 สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติที่ใช้ทดสอบสมมุติฐานคำนวณค่าที
ผลการวิจัยพบว่า 1) ความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมการเล่านิทานอีสป โดยเฉลี่ยเท่ากับ 28.73 และค่า S.D. เท่ากับ 2.38 ซึ่งมีความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษอยู่ในระดับสูง 2) ผลการเปรียบเทียบความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษของเด็กปฐมวัยหลังการจัดกิจกรรมการเล่านิทานอีสปสูงกว่าก่อนการจัดกิจกรรมการเล่านิทานอีสปอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.5
References
ฌลาธิป เหรียญทอง. (2550). ผลการเรียนรู้ทางด้านคำศัพท์ภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นอนุบาล 3 ที่ได้รับการสอนด้วยวิธีการเล่านิทานประกอบภาพ. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
บันลือ พฤกษะวัน (2545 )ผลของการใช้คำคล้องจองภาษาไทยประกอบคำศัพท์ภาษาอังกฤษที่มีต่อการเรียนรู้คำศัพท์ของนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 2 โรงเรียนบ้านทุ่งสีเสียด อำเภอบางสะพานน้อยสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาประจวบคีรีขันธ์เขต 1.วารสารวิชาการ, 6(2), 655-664.
บุญเชิด ภิญโญอนันตพงษ์. (2557). ระเบียบวิธีการวิจัยและสถิติเพื่อการวิจัยทางการศึกษา Methods and Statistics for Educational Research. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: มปพ.
ลัดดา บุญมาวรรณ.(2560).การจัดประสบการณ์โดยใช้เทคนิคการเล่านิทานแบบเล่าเรื่องซ้ำเพื่อพัฒนาความสามารถด้านการจับใจความและการพูดสื่อสารของเด็กปฐมวัย.วารสารวิชาการ, 10(1), 7-8.
สิริมา ภิญโญอนันตพงษ์.(2545). การวัดและประเมินแนวใหม่เด็กปฐมวัย. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต หลักสูตรและการสอนสาขาการศึกษาปฐมวัย คณะศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ. (2534). การนิเทศการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภาลาดพร้าว.
สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายโสธรเขต 2. (2567). ข้อมูลสารสนเทศ2567. เรียกใช้เมื่อ 1 กันยายน 2567 จาก https://www2.yst2.go.th
อรนุช ลิมตศิริ. (2542). กระบวนการเรียนรู้และกระบวนการคิดของเด็กปฐมวัย.เอกสารประกอบการอบรมครูโรงเรียนเอกชน. สำนักงาน.
Edgar D. (1969).Audiovisual method in teaching. The Dryden Press.
Ghadessy, M. (1979). Word Lists and Materials Preparation: A New Approach. EnglishTeachings Forum, 17(1), 24-27.
Piaget. J. (1952). The Original of intelligence in Children. Trans. by Market Cook. New York: International Universitie Press.
