ความสัมพันธ์ระหว่างการเห็นคุณค่าในตนเองและการควบคุมตนเองกับพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร

Main Article Content

นิศาลักษณ์ บุญไทย
อธิวัฒน์ รัตนวงศ์แข

บทคัดย่อ

        การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียน 2) เปรียบเทียบพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียน จำแนกตามเพศ และรายได้ที่ได้รับต่อเดือน 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการเห็นคุณค่าในตนเองกับพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียน และ 4) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการควบคุมตนเองกับพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียน กลุ่มตัวอย่างคือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร จำนวน 328 คน เครื่องมือในการวิจัยคือ แบบสอบถาม จำนวน   4 ตอน ได้แก่ แบบสอบถามปัจจัยส่วนบุคคล พฤติกรรมเสี่ยงทางเพศ การเห็นคุณค่าในตนเอง และการควบคุมตนเอง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบทีแบบเป็นอิสระต่อกัน สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน คำนวณโดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป


        ผลการศึกษาค้นคว้า พบว่า (1) ระดับพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายโดยรวม อยู่ในระดับน้อย มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 1.93 จากคะแนนเต็ม 5.00 (2) นักเรียนที่มีเพศต่างกันมีพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 โดยนักเรียนเพศชายมีพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศมากกว่านักเรียนเพศหญิง (3) นักเรียนที่มีรายได้ที่ได้รับต่อเดือนต่างกันมีพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยนักเรียนที่มีรายได้ที่ได้รับต่อเดือนตั้งแต่ 3,000 บาทขึ้นไป มีพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศมากกว่านักเรียนที่มีรายได้ที่ได้รับต่อเดือนไม่เกิน 3,000 บาท (4) การเห็นคุณค่าในตนเองมีความสัมพันธ์ทางลบกับพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ -.247 และ (5) การควบคุมตนเองมีความสัมพันธ์ทางลบกับพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ -.634 

Article Details

How to Cite
บุญไทย น. ., & รัตนวงศ์แข อ. . . (2022). ความสัมพันธ์ระหว่างการเห็นคุณค่าในตนเองและการควบคุมตนเองกับพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร. วารสารจิตวิทยา, 19(1), 42–54. สืบค้น จาก https://so07.tci-thaijo.org/index.php/JPsychol/article/view/384
บท
บทความวิจัย

References

เจษฎา อังกาบสี. (2558). เอกสารประกอบการเรียนการสอนรายวิชา จว.102 จิตวิทยาพัฒนาการ. คณะจิตวิทยา

มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต.

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2553). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่12). นนทบุรี: ไทยเนรมิตกิจ อินเตอร์โปร

เกรสซิฟ.

ณัฐธิดา ปัญจะโรทัย, สุปรียา ตันสกุล, มณีรัตน์ ธีระวิวัฒน์ และนิรัตน์ อิมามี. (2556). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์

กับพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียนมัธยมศึกษาหญิงในจังหวัดนครนายก (วิทยานิพนธ์ สาขาสุข ศึกษา

และพฤติกรรมศาสตร์). มหาวิทยาลัยมหิดล.

ทิพย์สิริ กาญจนวาสี. (2557). ความตระหนักรู้เรื่องเพศ ความรู้เรื่องเพศและแนวทางป้องกันพฤติกรรมเสี่ยง

ทางเพศ. กรุงเทพ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นันทวัช สิทธิรักษ์. (2558). จิตเวชศิริราช DSM-5 (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพ: ประยูรสาสน์การพิมพ์.

นพมาศ อุ้งพระ. (2546). ทฤษฎีบุคลิกภาพและการปรับตัว (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพ: สํานักพิมพ์มหาวิทยาลัย

ธรรมศาสตร์.

ประเทือง ภูมิภัทราคม. (2540). ปรับพฤติกรรม : ทฤษฏีและการประยุกต์. กรุงเทพ: ไอเอสพริ้นติ้งเอ้าส์.

พนอวดี จันทนา. (2547). พฤติกรรมเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายในชุมชน

เกาะสมุย (วิทยานิพนธ์ สาขาวิชาจิตวิทยาชุมชน). มหาวิทยาลัยศิลปากร.

พนมพร ปิยะกุล ฉวีวรรณ บุญสุยา และอรนุช ภาชื่น. (2559). พฤติกรรมเสี่ยงต่อการมีเพศสัมพันธ์ของ

นักเรียนอาชีวศึกษาในจังหวัดสมุทรปราการ (วิทยานิพธ์ สาขาวิชาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต).

มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

พรนภา หอมสินธุ์. (2558). แนวคิดและทฤษฏี สู่การปฎิบัติ : การป้องกันการสูบบุหรี่และดื่มเครื่องดื่ม แอลกอฮอล์

ในวัยรุ่น. ชลบุรี: ชลบุรีการพิมพ์.

ลัชนา ฉายศรี. (2553). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียนมัธยมศึกษาตอน ปลายจังหวัด

ประจวบคีรีขันธ์ (ปริญญานิพนธ์ สาขาวิชาเอกอนามัยครอบครัว). มหาวิทยาลัยมหิดล

วิไลวรรณ ศรีสงคราม. (2549). จิตวิทยาทั่วไป Gennaral Phychology. กรุงเทพ: ทริปเพิ้ลเอ็ดดูเคชั่น.

สายัณห์ สวัสดิ์ศรี และทีมแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง. (2549). คู่มือรู้จักรักแท้. กรุงเทพ: เรือนปัญญา.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2555). ภาวะสังคมไทย ไตรมาสสี่และภาพรวมปี

สืบค้นเมื่อ 29 มิถุนายม 2561, จากhttps://www.nesdc.go.th/ewt_w3c/ewt_dl_link.php?

filename=social&nid=10903

สุพัตรา พรหมเรนทร์. (2550). พฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนสาธิต

มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ปทุมวัน กรุงเทพมหานคร (ปริญญานิพนธ์ สาขาวิชาสุขศึกษา). มหาวิทยาลัย

ศรีนครินทรวิโรฒ.

สุวรรณา เรืองกาญจนเศรษฐ์. (2551). กลยุทธ์การสร้างเสริมสุขภาพวัยรุ่น. กรุงเทพ: โรงพิมพ์ชัยเจริญ.

สมบุญ ศิลป์รุ่งธรรม. (2553). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของนิสิตปริญญาตรี สาขาพล ศึกษาและ

สุขศึกษา คณะศึกษาศาสตร์และพัฒนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขต กำแพงแสน

(วิทยานิพนธ์ สาขาวิชาสาธารณสุขศาสตร์บริหารสาธารณสุข). มหาวิทยาลัยทักษิณ

อังคณา เพชรกาฬ. (2551). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนวัยรุ่นภาคใต้ ตอนบน

(วิทยานิพนธ์ สาขาวิชาเอกสุขศึกษาและพฤติกรรมศาสตร์). มหาวิทยาลัยมหิดล.

อรชร อัฐทวีลาภ. (2544). พฤติกรรมทางเพศของวัยรุ่นในจังหวัดภูเก็ต. สืบค้นเมื่อ 29 มิถุนายม 2561, จาก

http://www.thaithesis.org/detail.php?id=45671