การพัฒนาชุมชนและการมีส่วนร่วมของประชาชนที่ส่งผลต่อประสิทธิผลขององค์การบริหารส่วนตำบล ในจังหวัดสระบุรี

Main Article Content

กวิน วาสนา
ภมร ขันธะหัตถ์
ธนิศร ยืนยง

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับประสิทธิผล 2) วิเคราะห์การพัฒนาชุมชนและการมีส่วนร่วมของประชาชนที่ส่งผลต่อประสิทธิผล และ 3) เสนอแนวทางการพัฒนาประสิทธิผลขององค์การบริหารส่วนตำบล ในจังหวัดสระบุรี เป็นวิจัยเชิงปริมาณและคุณภาพ ประชากร คือ ประชาชนที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป ที่มีสิทธิเลือกตั้งและทะเบียนบ้านอยู่ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลในจังหวัดสระบุรี ใช้การสุ่มตัวอย่างแบบง่าย ได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 400 คน และเลือกผู้ให้ข้อมูลสำคัญแบบเจาะจง จำนวน 20 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามเพื่อตรวจสอบแนวโน้มเชิงสถิติ และแบบสัมภาษณ์เชิงลึกเพื่อต่อยอดในเชิงเนื้อหา ตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือโดยการหาค่า IOC และค่าสัมประสิทธิ์อัลฟา วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาโดยใช้ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์ถดถอยพหุคูณด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป และวิเคราะห์เชิงคุณภาพ ผลการวิจัยพบว่า 1) การพัฒนาชุมชนขององค์การบริหารส่วนตำบล ในจังหวัดสระบุรี โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) ผลวิเคราะห์การพัฒนาเมืองอุตสาหกรรมเชิงนิเวศ มีน้ำหนักสูงสุด และ การมีส่วนร่วมในการประเมินผล มีผลน้อยที่สุด ด้านตัวแปร พบว่า ยกระดับการพัฒนาเมืองอุตสาหกรรมเชิงนิเวศ การมีส่วนร่วมตัดสินใจ เสริมสร้างศักยภาพชุมชนและเมืองสีเขียวอย่างยั่งยืน และการมีส่วนร่วมในการประเมินผล ส่งผลต่อประสิทธิผลขององค์การบริหารส่วนตำบล ในจังหวัดสระบุรี มีระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3) แนวทาง พบว่า ให้มีการพัฒนาเมืองโดยเน้นเชิงนิเวศ พัฒนาภาคการเกษตรเพิ่มมูลค่าผลิตผล หากไม่มีการพัฒนาการมีส่วนร่วมอย่างจริงจัง จะทำให้เกิดช่องว่างระหว่างองค์การกับประชาชน และอาจกระทบต่อความน่าเชื่อถือขององค์กรท้องถิ่น เพื่อให้ข้อเสนอแนะมีน้ำหนักมากขึ้น

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
วาสนา ก., ขันธะหัตถ์ ภ., & ยืนยง ธ. (2025). การพัฒนาชุมชนและการมีส่วนร่วมของประชาชนที่ส่งผลต่อประสิทธิผลขององค์การบริหารส่วนตำบล ในจังหวัดสระบุรี. วารสารสังคมพัฒนศาสตร์, 8(11), 33–45. สืบค้น จาก https://so07.tci-thaijo.org/index.php/JSSD/article/view/9137
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย. (2567). โครงสร้างข้อมูลสถิติจำนวนประชากรไทยที่มีชื่ออยู่ในทะเบียนบ้านแยกรายอายุรายเดือน ระดับหมู่บ้าน เดือนธันวาคม ปี พ.ศ. 2567. เรียกใช้เมื่อ 19 กุมภาพันธ์ 2568 จาก https://stat.bora.dopa.go.th/new_stat/webPage/statByMooBan.php?year=67&month=12

เกษตรชัย บุญคง และคณะ. (2565). บทบาทคณะผู้บริหารและการพัฒนาชุมชนที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของ องค์การบริหารส่วนตำบล ในจังหวัดปทุมธานี. Journal of Roi Kaensarn Academi, 7(9), 411-430.

ขวัญหินแก้ว รักพงษ์อโศก. (2556). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืนด้วยระบบสาธารณโภคี ของหมู่บ้านราชธานีอโศก ตำบลบุ่งไหม อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 14(2), 521-535.

ณรัชช์อร ศรีทอง. (2558). กระบวนการสร้างชุมชนที่เข้มแข็งพึ่งตนเองได้อย่างยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.

นงเยาว์ ทองสุข. (2558). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียง อำเภอสิเกา จังหวัดตรัง. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 1(3), 9-15.

พระมหาบรรพต กิตฺติปญฺโญ และคณะ. (2565). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชนขององค์การบริหารส่วน ตำบลสาริกา อำเภอเมืองนครนายก จังหวัดนครนายก. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 5(1), 68-79.

พิศมร เพิ่มพูล และจักรชัย สื่อประเสริฐสิทธิ์. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดทําแผนพัฒนาสามป!ขององค์การบริหารส่วนตำบลเขาสามสิบ อําเภอเขาฉกรรจ์ จังหวัดสระแก้ว. วารสารด้านการบริหารรัฐกิจและการเมือง, 6(1), 168-211.

สำนักงานองค์การบริหารส่วนจังหวัดสระบุรี. (2568). รายงานผลการติดตามและประเมินผลแผนพัฒนาท้องถิ่น องค์การบริหารส่วนจังหวัดสระบุรี ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567. เรียกใช้เมื่อ 8 เมษายน 2568 จาก https://www.saraburipao.go.th/home/storage/2025/04/1yearreport.pdf

Ansell, C. & Gash, A. (2008). Collaborative Governance in Theory and Practice. Journal of Public Administration Research and Theory, 18(4), 543-571.

Cronbach, L. J. (1990). Essentials of Psychological Testing. (5th ed.). New York: United States: Harper Collins.

Daft, R. (2008). The Leadership Experience. (4th ed.). Mason, OH: Thomson South-Western.

Likert, R. . (1993). A Technique for the Measurement of Attitude. Chicago, United State: Rand Mc Nally.

Suchman, M. C. (1995). Managing Legitimacy: Strategic and Institutional Approaches. The Academy of Management Review, 20(3), 571-610.

Touraine, A. (2001). Beyond Neoliberalism. (Macey, D. Trans.). Cambridge: U.K Polity Press.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3rd ed). New York: Harper and Row Publications.