A SUPERVISORY MODEL THROUGH THE PROFESSIONAL LEARNING COMMUNITY (PLC) PROCESS TO ENHANCE CLASSROOM RESEARCH COMPETENCY AT BAN NAKAN COMMUNITY SCHOOL, SABA YOI DISTRICT, SONGKHLA PROVINCE
Main Article Content
Abstract
The objectives of this study were: 1) to examine the fundamental information required for developing a supervision model based on the Professional Learning Community (PLC) process to enhance teachers’ classroom research competency; 2) to construct a supervision model using the PLC approach to strengthen classroom research skills; 3) to investigate the effects of implementing the developed supervision model; and 4) to evaluate the model in terms of input factors, process, and outcomes. The target group consisted of 16 teachers from Ban Nakan Community School, Songkhla Province. The research instruments included meeting record forms, interview forms, observation forms, evaluation forms, content validity checklists, and data summary forms. Data were analyzed using mean, standard deviation, t-test, and content analysis. The findings revealed that: 1) the essential conditions for developing an effective supervision model involve supporting teachers in conducting classroom research and applying research results to improve instructional practices, promoting knowledge sharing through PLC, implementing systematic supervision and follow-up, and providing continuous expert mentoring; 2) the developed supervision model consists of six components—principles, objectives, content, supervision process, measurement and evaluation, and success conditions—and its supervision process comprises six steps: team building, planning, collaborative practice, coaching, reflection, and dissemination. The model was rated at the highest level of appropriateness; 3) the implementation results indicated that teachers’ competency in classroom research and research report writing reached a good level and exceeded the 75% criterion with statistical significance at the .05 level; and 4) the evaluation of the model in terms of input, process, and product showed that all aspects were rated at the highest level.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ.กฎกระทรวงการประกันคุณภาพการศึกษา พ.ศ. 2561. (2561). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 135 ตอนที่ 11ก (23 กุมภาพันธ์ 2561).
ชวลิต ชูกำแพง. (2564). ชุมชนแห่งการเรียนรู้สู่การวิจัยในชั้นเรียน. วารสารครุทรรศน์ (Online), 1(1), 53-63.
ชาคริยา ชายเกลี้ยง และคณะ. (2562). รูปแบบการนิเทศแบบผสมผสานเพื่อส่งเสริมการวิจัยของครู ระดับมัธยมศึกษา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(10), 5345-5361.
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2564). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย (ฉบับปรับปรุงเพิ่มเติม). (พิมพ์ครั้งที่ 13). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทรงศักดิ์ ภูสีอ่อน. (2563). การวิจัยและพัฒนาทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). มหาสารคาม:: ตักสิลาการพิมพ์.
นพพรพรรณ ญาณโกมุทนพพรพรรณ ญาณโกมุท และคณะ . (2558). การพัฒนารูปแบบการนิเทศภายในตามแนวคิดการศึกษาชั้นเรียนสำหรับโรงเรียนเอกชน. วารสารวิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ, 5(9), 25-40.
นรินทร์ บุตรพรม. (2562). รูปแบบการนิเทศภายในเพื่อการพัฒนาการจัดการศึกษาที่ยั่งยืน ของสถานศึกษาสังกัดกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.
นัยนา ฉายวงค์. (2560). การพัฒนารูปแบบการนิเทศตามแนวคิดการเรียนรู้แบบผสมผสานเพื่อเสริมสร้างความสามารถด้านการวิจัยในชั้นเรียน ของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
นิรันดร กากแก้ว และคณะ . (2560). รูปแบบการนิเทศเพื่อส่งเสริมการทำวิจัยในชั้นเรียนของครูสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 1. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(1), 81-90.
บุญเลี้ยง ทุมทอง. (2559). ทฤษฎีและการพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: ทริปเพิ้ลเอ็ดดูเคชั่น.
ประวิต เอราวรรณ์. (2562). การสร้างชุมชนวิชาชีพบนฐานโรงเรียน: บทเรียนจากโครงการโรงเรียนสุขภาวะ. วารสารวิจัยและพัฒนาหลักสูตร, 9(1), 1–15.
พวงอ้อย ไชยดี. (2564). การพัฒนาแนวทางการนิเทศแบบสอนแนะ (Coaching) สำหรับสถานศึกษาสังกัด เทศบาล ภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง. ใน วิทยานิพนธ์ ปริญญาการศึกษา มหาบัณฑิต. (สาขาการบริหารและพัฒนาการศึกษา). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2556). ปฏิบัติการวิจัยในชั้นเรียน: ครูทุกคนทำได้ไม่ยาก. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: เฮ้าส์ ออฟ เคอร์มิสท์.
มนสิช สิทธิสมบูรณ์. (2563). การวิจัยในชั้นเรียน. พระนครศรีอยุธยา: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
รัตนะ บัวสนธ์. (2563). การวิจัยและพัฒนานวัตกรรมการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ลัดดาพร ศรีทองสุข. (2565). การพัฒนารูปแบบการนิเทศภายในแบบบูรณาการเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการวิจัยในชั้นเรียนของครูโรงเรียนสระพังวิทยาคม สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชัยภูมิ. วารสารครุศาสตร์ปัญญา, 4(2), 47-60.
ศราวุฒิ ศรีสุขใจ. (2559). รูปแบบการนิเทศภายในสถานศึกษาเพื่อการจัดทำการวิจัยเชิงปฏิบัติการในชั้นเรียนของโรงเรียนบ้านท่าทรายโดยการปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต. เพชรบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
โสภาพร ไสยแพทย์. (2565). รูปแบบการนิเทศแบบบูรณาการเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการวิจัยในชั้นเรียนสำหรับครูประถมศึกษา. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7(11), 472-494.
Gülhan, F. (2024). Professional Learning Community (PLC) in STEAM Education: A Hands On Workshops Sample. Science Insights Education Frontiers, 20(1), 3149-3172.
Knowles, M.S. (1978). Andragogy: Adult Learning Theory in Perspective. Community College Review, 5(3), 9-20.
Liu, J. et al. (2024). Leveraging professional learning communities in linking digital profession-al development and digital instructional integration among STEM teachers. Interna-tional Journal of STEM Education, 11(1), 1-14.
Martin, G. & Atteh, E. (2020). Teaching Practice Supervisory Process: A Resourceful Tool for Up-Coming Teachers. Asian Research Journal of Arts & Social Sciences, 13(3), 47-54.