THE DEBT MANAGEMENT BASED ON THE PHILOSOPHY OF SUFFICIENCY ECONOMY OF VILLAGE FUNDS AND BAN MAI URBAN COMMUNITY IN PANG MOO SUBDITRICT, MUANG MAEHONGSON, MAEHONGSON PROVINCE
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were: 1) to examine the current conditions of members of Village and Ban Mai Urban Community Fund in Pang Moo Subdistrict, Mueang Mae Hong Son District, Mae Hong Son Province, in relation to the Sufficiency Economy Philosophy, and 2) to study and propose guidelines for debt management of the fund based on the Sufficiency Economy Philosophy. Mixed-method research was employed, studying the entire population comprising 12 committee members and 60 fund members, totaling 72 participants. The research instrument was a questionnaire.The findings revealed that, overall, the integration of debt management based on the Sufficiency Economy Philosophy in Ban Mai Village Pang Moo Subdistrict, Mueang Mae Hong Son District, Mae Hong Son Province, showed the morality dimension at the highest level (µ=4.52 ,σ=0.54), followed by high levels in: reasonableness (µ=4.19 ,σ=0.72), knowledge (µ=3.73 ,σ=0.82), immunity (µ=3.51 ,σ=0.69), and moderation (µ=3.45 ,σ=0.74), respectively. Debt management of Village and Ban Mai Urban Community Fund based on the Sufficiency Economy Philosophy included: 1) Community problems affecting village fund debt management: excessive technology dependence and high capital investment, occupational redundancy, shortage of labor, kinship relationships, misuse of loan purposes, and communication; 2) Guidelines for debt management of the fund is grounded in the Sufficiency Economy Philosophy, which comprises three core principles: moderation, reasonableness, and immunity, complemented by two essential conditions—morality and knowledge. The framework addresses debt management challenges within the fund through a three-phase approach: 1) the pre-debt incurrence phase, 2) the debt management phase, and 3) the post-debt resolution phase.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กลุ่มพัฒนากรอบแนวคิดทางทฤษฎีเศรษฐศาสตร์. (2546). ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
กวิน มสิกา. (2561). แนวทางการบริหารหนี้สินที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์การเงิน.
คณะกรรมการหมู่บ้านบ้านใหม่. (2567). แผนพัฒนาหมู่บ้าน ประจำปี พ.ศ. 2568 บ้านใหม่ ตำบลปางหมู อำเภอเมืองแม่ฮ่องสอน จังหวัดแม่ฮ่องสอน. แม่ฮ่องสอน: คณะกรรมการหมู่บ้านบ้านใหม่.
ณัฐสรณ์ เกตุประภากร. (2564). การประยุกต์ใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในองค์กร. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทัศนัย ขัตติยวงษ์ และคณะ. (2561). การสร้างความเข้มแข็งบนรากฐานทางการเงินของสมาชิกกองทุนหมู่บ้าน. วารสารพัฒนาชุมชน, 15(2), 45-60.
ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2568). สรุปภาพรวมธนาคารพาณิชย์ ไตรมาส 4 ปี 2567 และ ปี 2567. เรียกใช้เมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2568 จาก https://www.bot.or.th/content/dam/bot/documents/th/news-and-media/news/2025/news-20250218.pdf
เพ็ญแข ศิริวรรณ และคณะ. (2551). สถิติเพื่อการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: เท็กซ์แอนด์เจอร์นัลพับลิเคชั่น.
มูลนิธิชัยพัฒนา. (2560). ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง: แนวคิดและการประยุกต์ใช้. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิชัยพัฒนา.
รังสรรค์ อินทน์จันทน์. (2560). การประยุกต์ใช้แนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในกองทุนหมู่บ้านต้นแบบ. วารสารพัฒนาสังคม, 19(1), 89-105.
รัชนีกร วงค์จันทร์. (2553). ข้อพึงระวังในการก่อหนี้. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์การเงินครัวเรือน.
รุ่งทิพย์ ถ้ำทอง. (2556). การบริหารจัดการหนี้สิน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วันเพ็ญ ชื่นใจ. (2563). การจัดการกองทุนหมู่บ้านทาสองท่า: การพัฒนาทุนทางสังคม. วารสารวิจัยและพัฒนาสังคม, 12(3), 120-135.
วิรัช วิรัชนิภาวรรณ. (2551). เศรษฐกิจพอเพียง: ปรัชญานำชีวิต. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์อมรินทร์.
ศูนย์คุ้มครองผู้ใช้บริการทางการเงิน. (2565). คู่มือการจัดการหนี้สินอย่างมีประสิทธิภาพ. กรุงเทพมหานคร: ธนาคารแห่งประเทศไทย.
สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศ. (2547). รายงานวิกฤตเศรษฐกิจไทย พ.ศ. 2540. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย.
สันติธาร เสถียรไทย. (2565). ผลกระทบของวิกฤตโควิด-19 ต่อเศรษฐกิจไทย. วารสารเศรษฐศาสตร์ประยุกต์, 29(2), 78-95.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2550). แนวทางการประยุกต์ใช้เศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ. (2559). หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพิเศษฯ.
สำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอเมืองแม่ฮ่องสอน. (2565). รายงานการสำรวจความจำเป็นพื้นฐาน ปี 2565 ตำบลปางหมู. แม่ฮ่องสอน: สำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอเมืองแม่ฮ่องสอน.
สิทธิชัย ตันศรีสกุล. (2549). การพัฒนาที่ยั่งยืนภายใต้ระบบทุนนิยม. วารสารสังคมศาสตร์, 38(1), 15-30.
สุนทร ปัญญะพงษ์ และคณะ. (2562). ปัญหาการบริหารจัดการกองทุนหมู่บ้าน. วารสารการจัดการชุมชน, 16(4), 201-218.
สุเมธ ตันติเวชกุล. (2543). เศรษฐกิจพอเพียง: หลักคิดและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
อำพล เสนาณรงค์. (2558). หลักคุณธรรมในการดำเนินชีวิต. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
World Bank Group. (2025). Thailand economic monitor. Retrieved กุมภาพันธ์ 20 , 2568, from https://documents1.worldbank.org/curated/en/099021325041525730/pdf/P50807917b8d2707b180e01e05baadeaece.pdf