บทบาทวิทยาลัยชุมชนสตูลในการขับเคลื่อนเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (SDGs)
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การพัฒนาวิทยาลัยชุมชนสู่ความยั่งยืนเป็นกลไกเชิงยุทธศาสตร์สำคัญต่อการเสริมสร้างศักยภาพของชุมชนและพัฒนาผู้สำเร็จการศึกษาให้มีคุณภาพในศตวรรษที่ 21 บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์บทบาทของวิทยาลัยชุมชนสตูลในการขับเคลื่อนเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (Sustainable Development Goals: SDGs) ผ่านการสนับสนุนพันธกิจ 5 ด้าน ได้แก่ 1) การจัดการศึกษาหลักสูตรอนุปริญญา ประกาศนียบัตร และสัมฤทธิบัตรเพื่อสร้างสรรค์ปัญญาและเพิ่มศักยภาพคนในชุมชน 2) การบริการวิชาการที่ตอบสนองความต้องการและการประกอบอาชีพของพื้นที่ 3) การวิจัยเพื่อสร้างองค์ความรู้และนวัตกรรมที่เป็นประโยชน์ต่อการจัดการศึกษาและคุณภาพชีวิต 4) การอนุรักษ์และสร้างคุณค่าทางเศรษฐกิจ สังคมของภูมิปัญญาท้องถิ่น และ 5) การส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิตเพื่อความเข้มแข็งของชุมชน การศึกษานี้ใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพผ่านการวิเคราะห์เอกสารนโยบาย รายงานการดำเนินงาน และการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้บริหาร อาจารย์ และบุคลากร โดยวิเคราะห์ประเด็นที่สะท้อนบทบาทของวิทยาลัยชุมชนในฐานะ “กลไกการพัฒนาชุมชนที่ยั่งยืน” ซึ่งช่วยยืนยันผลการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า วิทยาลัยชุมชนสตูลมีส่วนสำคัญในการบูรณาการแนวคิดความยั่งยืนและทักษะชีวิตในการจัดการเรียนรู้ การพัฒนากิจกรรมและโครงการชุมชนที่ส่งเสริมเศรษฐกิจหมุนเวียนและการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม การสร้างเครือข่ายความร่วมมือกับชุมชน หน่วยงานท้องถิ่น และภาคเอกชน รวมถึงการขับเคลื่อนงานวิจัยและนวัตกรรมที่ตอบสนองบริบทพื้นที่ สรุปได้ว่าการดำเนินงานเชิงรุกควบคู่กับการบูรณาการ SDGs และพันธกิจทั้ง 5 ด้าน ทำให้วิทยาลัยชุมชนสตูลสร้างผลกระทบเชิงบวกต่อชุมชนและสังคมยั่งยืน และสนับสนุนการพัฒนาผู้สำเร็จการศึกษาให้มีความสามารถปรับตัวและตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของโลกได้อย่างต่อเนื่อง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ไกรศร วันละ และเสาวลักษณ์ โกศลกิตติอัมพร. (2564). การขับเคลื่อนเป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืนของประเทศไทย. วารสาร มจร.มาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์, 7(3), 56-66.
ราชกิจจานุเบกษา. (2558). พระราชบัญญัติวิทยาลัยชุมชน พ.ศ. 2558. เล่ม 132 ตอนที่ 30 ก. หน้า 1 (10 เมายน 2558) .
วันเพ็ญ ถวิลการ และชัยยนต์ เพาพาน. (2566). แนวทางการพัฒนาเพื่อปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์การจัดการศึกษาในยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากาฬสินธุ์. สิกขาวารสารศึกษาศาสตร์, 10(1), 110-121.
สถาบันวิทยาลัยชุมชน. (2566). แผนพัฒนาความเป็นเลิศสถาบันวิทยาลัยชุมชน ระยะ 5 ปี (พ.ศ. 2566 - 2570). กรุงเทพมหานคร: สํานักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566 - 2570). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสภาพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
Cortese, A. D. (2003). The critical role of higher education in creating a sustainable future. Planning for Higher Education, 31(3), 15-22.
Ministry of Natural Resources and Environment. (2013). Basic Knowledge about Sustainable. Bangkok: Amarin Printingand Publishing.
UNESCO-IESALC. (2023). New brief: Green campuses released. UNESCO International Institute. Retrieved August 10, 2025, from https://www.iesalc.unesco.org/en/articles/new-brief-green-campuses-released
United Nations. (2015). Sustainable development goals: 17 goals to transform our world . Retrieved July 10, 2025, from https://sdgs.un.org/goals
World Commission on Environment and Development. (1987). Report of the World Commission on Environment and Development: Our Common Future. Retrieved August 18, 2025, from https://sustainabledevelopment.un.org/content/documents/5987our-common-future.pdf
