Common Awareness from the Local Dimension of Thai Society in the Contemporary context of Thai Visual Arts and Criticism During the 1987-1997

Authors

  • Suriya Chayacharoen Fine and Applied Arts Management Faculty of Fine and Applied Arts, Bangkok thonburi

DOI:

https://doi.org/10.69598/decorativeartsjournal.1.11-45

Keywords:

common awareness, local Thai society, contemporary context, visual arts, criticism

Abstract

This article aims to analyze common awareness from outstanding developments and borrowing of content from local Thai society and international contemporary art trends in visual arts and Thai criticism of the 1970s-1997s. In globalization it is common awareness that shows a new interpretation with a yearning for a return to local culture in relation to ordinary life in Thai society or in connection with Buddhist philosophy. To create an artistic medium for expressing aesthetics with a new meaning through forms of sculpture, mixed media, installation and art that engages the audience. While the artist creates visual arts that reflect and criticize Thai society as a mirror reflecting the situation of society in different contexts. To guide Thai society for the public to reflect on the situation that arises according to individual perspectives. In addition, Thai artists create and present works that are more in line with international art trends due to the convenience of transportation and faster communication. Thai artists perceive and learn internationally through education, study abroad, study abroad. and international art exhibitions. These are the things that motivate Thai artists to have a collective consciousness in pushing their visual arts to keep up with the current of contemporary art more than in the past. As for the visual arts criticism, it is found that many critics have more than one role in the art industry. This could be a critic alongside an artist, academic, or teacher. The major issue that has been given importance is the definition of modern art and contemporary art in Thai society which is found mainly in the form of books, textbooks, articles and critiques.

References

เจตนา นาควัชระ. (2546). ศิลป์ส่องทาง. คมบาง.

โครงการวิจัยเรื่อง การวิจารณ์ศิลปะ: รอยต่อระหว่างวัฒนธรรมลายลักษณ์กับวัฒนธรรมเสมือนจริง. (2561, 21 ธันวาคม). บรรณานุกรมบทวิจารณ์ สาขาทัศนศิลป์. TRF Criticism Project. http://www.thaicritic.com/?page_id=62

จักรพันธ์ วิลาสินีกุล, ดวงฤทัย เอสะนาชาตัง, และ วันทนีย์ ศิริพัฒนานันทกูร. (2547). พลังการวิจารณ์ : ทัศนศิลป์. มิ่งมิตร.

ถนอม ชาภักดี. (2545). ศิลปะปริทัศน์ เชิงอรรถการวิจารณ์. เนชั่น มัลติมีเดีย กรุ๊ป จำกัด (มหาชน).

ถนอม ชาภักดี. (2557). การสร้างสรรค์สื่อเรื่อง กระบวนการวิจารณ์ทัศนศิลป์ในประเทศไทยช่วงปี พ.ศ.2530-2550: ภายใต้บริบทของโลกกาภิวัฒน์และโลกศิลปะ. [วิทยานิพนธ์หลักสูตรศิลปกรรมศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาศิลปกรรมศาสตร์ คณะศิลปกรรมศาสตร์]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธนะ เลาหกัยกุล. (2546). เส้น สี รูปทรง สังคมของการจัดวาง 40 ปี. อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

มณเฑียร บุญมา และ อารยา ราษฎร์จำเริญสุข. (2548). คนตายอยากอยู่ คนอยู่อยากตาย. สำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม.

มณเฑียร บุญมา. (2532). ผลงานสื่อประสมของมณเฑียร บุญมา "เรื่องราวจากท้องทุ่ง". กรมศิลปากร.

มณเฑียร บุญมา. (2548). ตายก่อนดับ : การกลับมาของมณเฑียร บุญมา. สำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม.

มานิต ศรีวานิชภูมิ, สุธี คุณาวิชยานนท์ และ อิ๋ง กาญจนะวณิชย์. (2544). นิทรรศการประวัติศาสตร์และความทรงจำ จัดแสดง ณ หอศิลปวิทยนิทรรศน์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 15 สิงหาคม - 1 กันยายน 2544. หอศิลป์วิทยนิทรรศน์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

มานิต ศรีวานิชภูมิ, สุธี คุณาวิชยานนท์, อิ๋ง กาญจนะวณิชย์, วสันต์ สิทธิเขตต์, ชาติชาย ปุยเปีย, นพไชย อังควัฒนะพงษ์, สาครินทร์ เครืออ่อน และ สันติ ทองสุข. (2548). นีโอ-ชาตินิยม : นิทรรศการศิลปการเมืองร่วมสมัย. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วรเทพ อรรคบุตร. (2548). เข้านอก/ออกใน. สเกล.

วสันต์ สิทธิเขตต์. (2561). นิทรรศการศิลปะร่วมสมัย "ฉันคือเธอ" จัดโดยหอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร. ใน ลักขณา คุณาวิชยานนท์ (บ.ก.), นิทรรศการศิลปะร่วมสมัย "ฉันคือเธอ". แปลน พริ้นท์ติ้ง จำกัด.

วิโชค มุกดามณี และ สุธี คุณาวิชยานนท์. (2540). ศิลปะรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 9. คณะจิตรกรรมประติมากรรมและภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.

วิบูลย์ ลี้สุวรรณ. (2548). ศิลปะในประเทศไทยจากศิลปะโบราณในสยามถึงศิลปะสมัยใหม่. ศูนย์หนังสือลาดพร้าว.

วิรุณ ตั้งเจริญ. (2534). ศิลปะสมัยใหม่ในประเทศไทย. โอเดียนสโตร์.

สดชื่น ชัยประสาธน์. (2539). จิตรกรรมและวรรณกรรมแนวเซอร์เรียลิสต์ในประเทศไทย พ.ศ.2507-2527. สยามสมาคม.

สำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม. (2557). เอกะทศวรรษ ศิลปาธร. ใน เขมชาติ เทพไชย (บ.ก.), เอกะทศวรรษ ศิลปาธร. สำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม.

สุชาติ เถาทอง. (2537). ศิลปวิจารณ์. โอเดียนสโตร์.

หอศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. (2544). 5 ทศวรรษศิลปกรรมแห่งชาติ 2492-2541. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

อภินันท์ โปษยานนท์, และ คณะ. (2555). ศิลปะสมัยรัชกาลที่ 9: นิทรรศการศิลปะไทยเท่ จากท้องถิ่นสู่อินเตอร์. อมรินทร์ พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

Asia Society. (2004). Nature’s Breath: Arokhayasala. http://sites.asiasociety.org/arts/boonma/nature/b0.html

Navin Production Co. Ltd. (n.d). A Blossom in the Middle of the Heart (City), 1997: Navin Gallery Bangkok.. http://navinproduction.com/achives_detail.php?id=174

Poshyananda, A. (1992). Modern art in Thailand: nineteenth and twentieth centuries. Oxford University Press.

Public Delivery. (2007). THAI ARTIST FAILED MISERABLY, OR DID HE NOT? – SAKARIN KRUE-ON. https://publicdelivery.org/sakarin-krue-on-terraced-rice-fields/

Sculpture Center. (2014, April 15). Subjective Histories of Sculpture: Araya Rasdjarmrearnsook. YouTube. https://www.youtube.com/watch?v=o5VX6OAda3M&fbclid=IwAR3x3a1Uk80zz7Vgxj3wt6rMG5-UdKO5Masf5SIpoX8ZBIewUWgTdli67rc

Tiravanija, Rirkrit. (2017, December 19). Rirkrit Tiravanija and the Politics of Cooking (INTERVIEW BY WILLIAM HANLEY). Surfacemag. https://www.surfacemag.com/articles/rirkrit-tiravanija-talks-politics-cooking-ceramics/

Van Fenema, Joyce. (Ed.). (1996). Southeast Asian Art Today. Roeder.

Downloads

Published

2022-12-23

How to Cite

Chayacharoen, S. (2022). Common Awareness from the Local Dimension of Thai Society in the Contemporary context of Thai Visual Arts and Criticism During the 1987-1997. DEC Journal, 1(3), 11–45. https://doi.org/10.69598/decorativeartsjournal.1.11-45

Issue

Section

บทความวิชาการ

Categories