Analysis of Professional Learning Community of Schools in Under Loei Primary Education Service Area Office 1 Analysis of Professional Learning Community of Schools in Under Loei Primary Education Service Area Office 1
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were: 1) to study the components of Professional Learning Community, and 2) examine the coherence of the measurement model of the components of Professional Learning Community of School in Under Loei Primary Education Service Area Office 1 with empirical data. The sample were school administrators and teachers 500 people. It was selected by many-step random sampling. The research instrument was conducted via a five - point rating scale questionnaire of Professional Learning Community of School in Under Loei Primary Education Service Area Office 1, with the reliability of 0.975. The statistical devices used for data analysis consisted of frequency, mean, standard deviation, and the consistency and appropriateness of the measurement model by the confirmatory factor analysis: CFA. The research result were as follows: 1) elements of Professional Learning Community of School in Under Loei Primary Education Service Area Office 1 in an overall aspect to exist at the “MUCH” level. That stood on the top of scale was Shared Values and Vision, Shared Leadership, Supportive Conditions, Learning Together, and Collaborative Teamwork. 2) The results of structural validity examination and structural confidence of the indicators and elements of personnel administration based on the four sublime states of mind of administrators in school were 5 elements and 14 observed manifest variables, the statistical significance at the .01 level. respectively, results Confirmatory factor analysis shows that the measurement model of was Professional Learning Community of School in Under Loei Primary Education Service Area Office 1 consistent with the empirical data, considering Chi-Square = 37.94 ค่า / df = 1.31, Goodness of Fit Index (GFI) = 0.99, Adjusted Goodness of Fit Index (AGFI) = 0.96, and Root Mean Square Error of Approximation (RMSEA) = 0.02
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กฤติญดา อ่อนคล้าย. (2562). การพัฒนาตัวบ่งชี้ความเป็นชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูของโรงเรียนมัธยมศึกษาภาคกลาง สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยบูรพา.
ชูชาติ พ่วงสมจิตร์. (2560). ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพและแนวทางการนำมาใช้ในสถานศึกษาProfessional Learning Community and Guidelines for Application in Educational Institutions กรุงเทพมหานคร. วารสารศึกษาศาสตร์ มสธ, 10(1), 1-8.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2552). โมเดลริสเรล : สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ:โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นูรียะ อิแต. (2564). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี, ฉบับที่ 1 เดือนมกราคม – เมษายน 2564.
พิจิตรา กุลจรัสอนันต์. (2564). การพัฒนาองค์ประกอบและตัวบ่งชี้ของชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูในบริบทสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์. ปริญญามหาบัณฑิต, ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วรลักษณ์ ชูกำเนิด และเอกรินทร์ สังข์ทอง (2557) โรงเรียนแห่งชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูเพื่อการพัฒนาวิชาชีพครูที่เน้นผู้เรียนเป็นหัวใจสำคัญ วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.
วรลักษณ์ ชูกำเนิด, เอกรินทร์ สังข์ทอง และชวลิต เกิดทิพย์ (2557) รูปแบบชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูสู่การเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 บริบทโรงเรียนในประเทศไทย วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.
วิชัย วงษ์ใหญ่ และมารุต พัฒผล. (2562). การพัฒนาทักษะสร้างสรรค์นวัตกรรม. กรุงเทพฯ:ศูนย์ผู้นำพัฒนานวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้.
ลีลาวดี รอดแล้ว. (2565). แนวทางการบริหารจัดการชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของโรงเรียนขยายโอกาส สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุโขทัย เขต 2. วิทยานิพนธ์หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). คู่มือการอบรมการขับเคลื่อนกระบวนการ PLC ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพสู่สถานศึกษา. กรุงเทพฯ : กระทรวงศึกษาธิการ.
สุวิธิดา จรุงเกียรติกุล. (2561). ทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 (The Twenty-First Century Skills). สืบค้นเมื่อ 19 มกราคม 2565, จาก https://www.trueplookpanya.com/education/content/66054/-teaartedu-teaartteaarttea-.
อดิศักดิ์ มุ่งชู. (2560). แนวทางการบริหารสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 20 โดยใช้กระบวนการชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชิพ. หลักสูตรนักบริหารระดับสูงกระทรวงศึกษาธิการ (นบส.ศธ.) รุ่นที่ 7 สถาบันพัฒนาครู คณาจารย์และบุคลากรทางการศึกษาสำนักปลัดกระทรวงศึกษาธิการ ประจำปี 2560.
Dufour, R., and Eaker, R. (1998). Professional learning communities at work: Best practices for enhancing student achievment. Bloomington, IA: National Education Service.
Du Four, R. (2004). Schools as Learning Communities. Educational Leadership. 61(8): 6-11.
Hord. (2003). Learning together, leading together. New York: Teachers College Press.
Hair, et al. (2006). Multivariate Data Analysis (6th edition). New Jersey: Pearson Prentice Hall.
Hipp K.K. & Huffman J.B. (2003). Professional learning communities: assessment development effects. Paper presented at the international Congress for School Effectiveness and Improvement, Sydney, Australia, January 5-8.
Sergiovanni, & Thomas J. (1994). Building Community in School. San Francisco Josey-Bass Press.
Wei Yuanyuan. (2561). The Development of Professional Learning Community Indicators For Higher Educational Institutions in Guanxi Zhuang autonomous Region People's Republic of China. Doctor of Philosophy Thesis. Education. Education Administration, Loie Rajabhat University.