Satisfaction of Thai Tourists Traveled to Visit the Bridge of the River Kwai in Mueang District, Kanchanaburi Satisfaction of Thai Tourists Traveled to Visit the Bridge of the River Kwai in Mueang District, Kanchanaburi
Main Article Content
Abstract
The Bridge of the River Kwai in Kanchanaburi province is a famous tourist attraction popular with both Thai and foreign tourists, leading to an increasing number of tourists each year. Therefore, the development of tourist attractions is crucial for creating positive experiences based on visitor satisfaction. It also involves factors that promote tourism to enable systematic development of the attractions and establish beneficial strategies for attracting tourists consistently. Therefore, this research is quantitative research. The purpose of this study was to study the general characteristics of Thai tourists who visit the bridge of the river Kwai, and secondly, to examine and analyze the level of satisfaction among these tourists from the bridge of the river Kwai in Mueang district, Kanchanaburi. The sample group consisted of 425 Thai tourists, utilizing a purposive sampling method and judgment sampling. Data was collected through questionnaires and analyzed using content analysis and descriptive statistics. The research found that Thai tourists visiting the river Kwai in Mueang district, Kanchanaburi are predominantly female (29.65%) in the age group of 26-30 years, with a high school diploma/vocational certificate (36.71%), an average monthly income of 16,000-20,000 baht (30.35%), and engaged in private business (22.82%). Overall, the level of satisfaction among these Thai tourists is high ( =3.67, S.D.=0.82).
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กาญจนา มั่นแนบ. (2565). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจและความตั้งใจกลับมาเยือนของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่มาเยือนอุทยานแห่งชาติกุยบุรี. ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2566). โครงการสำรวจพฤติกรรมการเดินทางท่องเที่ยวของชาวไทย ปี 2566 (ข้อมูลไตรมาส 1 - ไตรมาส 3 ปี 2566). กรุงเทพฯ : บริษัท แบรนด์ เมทริกซ์ รีเสิร์ช จำกัด.
จันทา ไชยะโวหาน. (2562). ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวที่มีต่อถ้ำนางแอ่น เมืองท่าแขก แขวนคำม่วง สปป. ลาว. สารนิพนธ์ศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต, กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
จิตตินันท์ เดชะคุปต์. (2542). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับจิตวิทยาบริการ. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ฐิตาภา ตันติพันธุ์วดี. (2565). ปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจ และความตั้งใจกลับไปเที่ยวซ้ำของนักท่องเที่ยวที่เลือกเดินทางท่องเที่ยวจังหวัดภูเก็ต ช่วงการระบาดโควิด-19. ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต, กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.
ทักษญา เปรมชุติวัต. (2561). ปัจจัยด้านพฤติกรรมและความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่มีอิทธิพลต่อแนวโน้มการกลับมาเที่ยวซ้ำยังแต่งท่องเที่ยวในจังหวัดสงขลา. ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต,สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
นงลักษณ์ บุญรัตน์ และคณะ. (2566). ประเพณีสรงน้ำธาตุก่องข้าวน้อยตำบลตาดทอง อำเภอเมืองยโสธร จังหวัดยโสธร. วารสารวิชาการรัตนบุศย์, 5(1), 438-450.
นราศรี ไววนิชกุล. (2549). ระเบียบวิธีวิจัยธุรกิจ. พิมพ์ครั้งที่ 17, กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นุสรา ปารมี. (2564). พฤติกรรมวิถีใหม่ของนักท่องเที่ยวที่มีต่อการท่องเที่ยวบนเกาะสีชัง ภายใต้มาตรการป้องกันและการเฝ้าระวังการระบาด COVID-19. ปริญญารัฐประศาสนศาตร์มหาบัณฑิต, ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
บุญชม ศรีสะอาด และบุญส่ง นิลแก้ว. (2535). การอ้างอิงประชากรเมื่อใช้เครื่องมือแบบมาตราส่วนประมาณค่ากับกลุ่มตัวอย่าง. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒมหาสารคาม, 3(1), 22-25.
บุญธรรม กิจปรีดาบริสุทธิ์. (2551). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 10, กรุงเทพมหานคร: จามจุรีโปรดักท์.
ปรัชญากรณ์ ไชยคช และคณะ. (2559). ศักยภาพการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน กรณีศึกษาหมู่บ้านจุฬาภรณ์พัฒนา 10 อำเภอเบตง จังหวัดยะลา. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติ และนานาชาติ ครั้งที่ 7 วันที่ 23 มิถุนายน 2559 ณ มหาวิทยาลัยหาดใหม่. หน้า 424-436.
ปุณยวีร์ เดี่ยววานิช. (2563). ปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่มาเยือนบนเกาะพะงัน. ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
เพียงใจ คงพันธ์และภัทราวรรณ วังบุญคง. (2564). ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่มีต่อการท่องเที่ยวเขาศูนย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 12(1), 15-29.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2548). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับอุตสาหกรรมท่องเที่ยว. พิมพ์ครั้งที่ 5. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ราศี สวอินทร์. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวไทยต่อการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ในอำเภอเบตง จังหวัดยะลา. รายงานผลการวิจัย, ยะลา: มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
วรรัฏฐ์ แก้วไพรินทร์. (2564). พฤติกรรมและความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวที่มีต่อวัดในตำบลบัวหลวง จังหวัดนครศรีอยุธยา. ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
สมชาย วรกิจเกษมสกุล. (2554). ระเบียบวิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. อุดรธานี: อักษรศิลป์การพิมพ์.
สารานุกรมเสรี. (2567). บทความจังหวัดกาญจนบุรี. The Free Encyclopedia, Web. 27 Feb. 2024: https://th.m.wikipedia.org/wiki.
สำนักงานจังหวัดกาญจนบุรี. (2566). ประวัติความเป็นมาของจังหวัดกาญจนบุรี. สืบค้นเมื่อ 28 ธันวาคม 2566 จาก : https://www.kanchanaburi.go.th/au/travel/kanintro.php.
อัศวิน แสงพิกุล. (2556). ระเบียบวิจัยด้านการท่องเที่ยวและการโรงแรม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed.). New York: Harper Collins Publishers.