The Process of Developing Effective Communication Skills for Elementary Students in The Digital Age Through The 7-Step ACTMARR Method
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
In the present time, when most information is in digital form, the ability to present ideas and data is challenging and essential. Presentation skills are crucial for students, as they enable effective communication and enhance learning. To help them improve their presentation skills, students are encouraged to use systematic methods to facilitate their presentations in the classroom. The purpose of this article is to present the ACTMARR 7-step procedure as a means of helping primary students acquire effective communication skills in the digital era. The procedure comprises the following steps: 1. audience awareness; 2. clarity of purpose; 3. thoughtful selection; 4. masterful practice through diverse activities; 5. adaptive technology utilization; 6. reflective feedback; and 7. refinement through application. These procedures will improve analytical thinking, critical thinking, problem-solving abilities, and innovative thinking.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Charatsengchirachot, T., & Songkasant, P. (2023). กระบวนการสื่อสาร กลยุทธ์การสื่อสาร และประสิทธิผลของการสื่อสารเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนอุทยานแห่งชาติน้ำตกพลิ้ว จังหวัดจันทบุรี. [The Process, Strategies and Effectiveness of Communication in Sustainable Tourism at Namtok Phlio National Park, Chanthaburi Province]. Journal of Communication Arts Review, 27(2), 20-32. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jca/article/view/264040
Dainton, M., & Zelley, E. D. (2022). Applying Communication Theory for Professional Life: A Practical Introduction. California: Sage publications.
Dankbaar, M. E., & de Jong, P. G. (2014). Technology for Learning: How It Has Changed Education. Perspectives on medical education, 3(4), 257-259.
Hannapha, P. (2011). การเขียนเพื่อการสื่อสาร [Writing for communication]. Bangkok: Inthanin press.
Kittiveja, O., Booranaprasertsook, W., Nantachantoon, S., Sereechaikul, T., Tongsumrit, W., Yooyen, W., & Bumrungsuk, S. (2012). ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร [Thai Language for Communication]. Bangkok: Kasetsart University Press.
Klongklaw, R. (2018). การพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษาที่มีประสิทธิผลของโรงเรียนมัธยมศึกษาเอกชน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน ในเขตภาคตะวันออก [Development Education Management Model of Effectiveness in Private Secondary Schools under Office of Private Education Commission in Eastern Region] (Doctoral dissertation, Burapha University). Chonburi. https://buuir.buu.ac.th/bitstream/1234567890/7237/1/Fulltext.pdf
Mercer, N., & Howe, C. (2012). Explaining the dialogic processes of teaching and learning: The value and potential of sociocultural theory. Learning, Culture and Social Interaction, 1(1), 12-21.
Ministry of Information and Communication Technology. (2016). แผนพัฒนาดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม [Digital Development for National Economic and Social Development Plan]. Retrieved from https://onde.go.th/view/1/Digital_Development_for_National_ Economic_and_Social_Development/EN-US
Panich, V. (2017). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ ในศตวรรษที่ 21 [Authentic Learning for the 21st Century: An Overview]. Walailak Journal of Learning Innovations, 1(2), 3–14. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jliwu/article/view/95054
Peansamer, W. (2023). หลักการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ [Principles of effective communication]. Retrieved from https://pws.npru.ac.th/wasamone/index.php?act=6a992d5529f459a44 fee58c733255e86&lntype=editor_top&stm_id=3184
Petcharat, J., & Tongbai, A. (2013). การอ่านและการเขียนทางวิชาการ [Academic reading and writing]. Bangkok: Odeon store printing.
Pirantaowad, O. (1997). การสื่อสารเพื่อการโน้มน้าวใจ [Persuasive Communication]. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Resnick, L. B., Asterhan, C. S. C., & Clarke, S. N. (Eds.). (2015). Socializing Intelligence Through Academic Talk and Dialogue. American Educational Research Association. http://www.jstor.org/stable/j.ctt1s474m1
Saifah, Y. (2012). แนวการปฏิบัติที่เหมาะสมตามพัฒนาการ (Developmentally Appropriate Practice) ในชั้นเรียนระดับประถมศึกษาตอนต้น: จากกรอบแนวคิดทฤษฎีสู่หลักการปฏิบัติที่เหมาะสม [Developmentally Appropriate Practice in Thai Primary Grade Classrooms: From Theory to Practice]. Journal of Education, 39(2), 120–129.
Sanguannarm, C. (2002). ทฤษฎีและแนวปฏิบัติในการบริหารสถานศึกษา [Theory And Practice In Education Institution]. Bangkok: Book Point.
Satchukorn, S. (2007). การต้อนรับและบริการที่เป็นเลิศ [Excellent hospitality and service]. Bangkok: Saitharn Publishing.
The Vocational Education Commission. (2019). หลักเกณฑ์และแนวปฏิบัติการจัดการอาชีวศึกษา ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ และระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง [Criteria and guidelines for vocational education management on Vocational Certificate and Higher Vocational Certificate Level]. Bangkok: Office of the Vocational Education Commission (OVEC).
Vygotsky, L. S. (1978). Mind in Society: The Development of Higher Psychological Processes. Cambridge: Harvard University Press.
Yimpluem, J. (2018). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการสื่อสารในองค์กรของส านักงาน คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ(ป.ป.ช.) [Factors Affecting Corporate Communications Efficiency of the Office of the National Anti-Corruption Commission (NACC)] (Individual Study, Dhurakijpundit University). Bangkok. https://libdoc.dpu.ac.th/thesis/Jirawan.Yim.pdf