การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เพื่อการแข่งขันในยุคเศรษฐกิจดิจิทัล
คำสำคัญ:
การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์, ศักยภาพ, องค์กรยุคดิจิทัลบทคัดย่อ
เศรษฐกิจดิจิทัลได้นำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในวิธีการดำเนินงานขององค์กร องค์กรจำเป็นต้องปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ โดยพัฒนาทักษะที่จำเป็นสำหรับพนักงานของตน เพื่อให้สามารถแข่งขันได้อย่างมีประสิทธิภาพในยุคดิจิทัล การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เพื่อให้มีศักยภาพสูงสำหรับองค์กรยุคเศรษฐกิจดิจิทัล จำเป็นต้องให้ความสำคัญกับการพัฒนาทักษะที่จำเป็น 2 ประเภทหลัก ได้แก่ ทักษะด้านดิจิทัล เป็นทักษะที่จำเป็นสำหรับการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลอย่างมีประสิทธิภาพ ทักษะด้านความคิดสร้างสรรค์และนวัตกรรม เป็นทักษะที่จำเป็นในการคิดนอกกรอบและสร้างสิ่งใหม่ๆนอกจากนี้ ทักษะด้าน soft skills ก็ยังคงมีความสำคัญในองค์กรยุคดิจิทัลเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งทักษะด้านการทำงานเป็นทีมและการสื่อสารองค์กรควรให้ความสำคัญในการพัฒนาทักษะที่จำเป็นของพนักงานของตน โดยอาจใช้วิธีการต่างๆ เช่น การฝึกอบรม การศึกษา การพัฒนาตนเอง เป็นต้น
นอกจากนี้ องค์กรควรสร้างวัฒนธรรมการเรียนรู้และนวัตกรรมในองค์กร เพื่อให้พนักงานมีทัศนคติที่ดีต่อการเรียนรู้และการพัฒนาตนเองอยู่เสมอ องค์กรที่ให้ความสำคัญในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์จะสามารถดึงดูดและรักษาบุคลากรที่มีความสามารถไว้ได้ ซึ่งจะช่วยให้องค์กรสามารถแข่งขันได้อย่างมีประสิทธิภาพในยุคเศรษฐกิจดิจิทัล
References
โชติชวัล ฟูกิจกาญจน์. (2556). กระบวนการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 4(1).
พิมพ์ชนก ไชยรัตน์. (2562). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เพื่อสนับสนุนให้เกิดองค์กรแห่งนวัตกรรม. ใน สารนิพนธ์นี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตร ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต. วิทยาลัยการจัดการมหาวิทยาลัยมหิดล
มณีรัตน์ ชัยยะ และ เพ็ญศรี ฉิรัณยงค์. (2566). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ภายใต้การเปลี่ยนแปลงสู่ยุคดิจิทัล (Digital HR). วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ, 11(1), 104-115.
รองศาสตราจารย์นาวาอากาศโท ดร.สุมิตร สวรรณ. (2561). กลยุทธ์การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และองค์การ. หนังสือ/ตําราภายใต้โครงการเพิ่มศาสตราจารยแบบก้าวกระโดด มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
วรพจน์ ปิยะพรศิริ. (2563). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในยุคเศรษฐกิจดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานพัฒนาเศรษฐกิจดิจิทัล (depa). (2564). แผนพัฒนาดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม (Digital Economy and Society Development Plan) ฉบับที่ 2 (2022-2026). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานพัฒนาเศรษฐกิจดิจิทัล.
อภิวัฒน์ วัฒนพงศ์. (2563). เศรษฐกิจดิจิทัล: โอกาสและความท้าทาย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อรรถยุทธ คงคาวงค์. (2563). องค์กรยุคดิจิทัล: กลยุทธ์และแนวทางสู่ความสำเร็จ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เอกสิทธิ์ สนามทอง. (2019). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ : แนวทางพัฒนาสู่ความสำเร็จขององค์การ. Kasem Bundit Journal, 20(1).
Hrex.Asia. (2023, กรกฎาคม 31). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ (Human Resource Development: HRD) HREX.asia. https://th.hrnote.asia/orgdevelopment/190423-human-resource-development/
Nadler, L. (1980). Corporate human resources development: A management tool. (No Title). Samoilovych, A., Popelo, O., Kychko, I., Samoilovych, O., & Olyfirenko, I. (2022). Management of Human Capital Development in The Era of the Digital Economy. J. Intell. Manag. Decis, 1(1), 56-66.
Tantrajin, P. (2020). รูปแบบการพัฒนาทักษะการโค้ชเพื่อผู้บริหารระดับกลางในธุรกิจตัวแทนขายรถยนต์. Suthiparithat, 34(110), 216-226.
Tiger, & Tiger. (2020b, กรกฎาคม 28). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ (Human Resource Development). Thai Winner. https://thaiwinner.com/what-is-hrd/
Ulieru, M., & Verdon, J. (2009, June). Organizational transformation in the digital economy. In 2009 7th IEEE International Conference on Industrial Informatics (pp. 17-24). IEEE.
