การเปลี่ยนแปลงสู่การเป็นดิจิทัลและผลกระทบต่อการบริหารจัดการ องค์กรภาครัฐของประเทศไทย

ผู้แต่ง

  • บุญสงค์ ประเสริฐกุล วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์
  • วิพัฒน์ หมั่นการ วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์
  • เพ็ญศรี ฉิรินัง วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์
  • อุดมวิทย์ ไชยสกุลเกียรติ วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์

คำสำคัญ:

การเปลี่ยนแปลงสู่การเป็นดิจิทัล, การบริหารจัดการ, องค์กรภาครัฐ

บทคัดย่อ

การเปลี่ยนแปลงสู่การเป็นดิจิทัลเกี่ยวข้องกับการบูรณาการเทคโนโลยีดิจิทัลมาใช้เพื่อปรับเปลี่ยนการดำเนินงาน กระบวนการ และบริการขององค์กร บทความนี้ศึกษาแนวคิดของการเปลี่ยนแปลงสู่การเป็นดิจิทัลและผลกระทบต่อการบริหารจัดการองค์กรภาครัฐในประเทศไทย สำรวจความท้าทายและโอกาสในการปรับใช้การเปลี่ยนแปลงทางดิจิทัลในบริบทของรัฐบาล วิเคราะห์ผลกระทบต่อประสิทธิภาพ ความโปร่งใสและความรับผิดชอบ การมีส่วนร่วมของประชาชน และการให้บริการสาธารณะโดยรวม ผ่านการทบทวนวรรณกรรมทางวิชาการ กรณีศึกษา และข้อมูลจากแหล่งอ้างอิงต่าง ๆ อย่างครอบคลุม โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ข้อมูล เชิงลึกเกี่ยวกับการดำเนินการตามโครงการริเริ่มด้านการเปลี่ยนแปลงทางดิจิทัลที่ประสบความสำเร็จในองค์กรภาครัฐของไทย

References

ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2561). ส่งเสริมการชำระเงินดิจิทัลสำหรับประเทศไทย 4.0. เรียกใช้เมื่อ 25 ธันวาคม 2565, จาก https://www.bot.or.th/Thai/PaymentSystems/PaymentDevelopment/ DigitalPayment/Pages/Promoting-Digital-Payment.aspx

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2560). แผนแม่บทรัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ พ.ศ. 2560-2564 เรียกใช้เมื่อ 25 ธันวาคม 2565, จาก https://www.nesdb.go.th/nesdb_en/downloade/EGOVERMENT_Masterplan2017-2021_7MB.pdf

สำนักงานพัฒนารัฐบาลดิจิทัล. (2563). เกี่ยวกับเรา. เรียกใช้เมื่อ 25 ธันวาคม 2565, จาก https://www.dga. or.th/en/about-dga

สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). ประเทศไทย 4.0: ยุทธศาสตร์ชาติ. เรียกใช้เมื่อ 25 ธันวาคม 2565, จาก http://nscr.nesdc.go.th/wp-content/uploads/2023/03/ masterplan_ updated2023_080363.pdf

Chun, S. A.; Shulman, S. and Sandoval, R. (2010). Government 2.0: Making Connections between Citizens. Data and Government. Information Polity, 15(1-2), 1-9.

Gil-Garcia, J. R. (2012). Enacting Electronic Government Success: An Integrative Study of Government-wide Websites. Organizational Capabilities, and Institutions. Information Systems Research, 23(3), 774-795.

Gil-Garcia, J. R. and Pardo, T. A. (2005). E-Government Success Factors: Mapping Practical Tools to Theoretical Foundations. Government Information Quarterly, 22(2), 187-216.

Heeks, R. and Bailur, S. (2007). Analyzing e-Government Research: Perspectives, Philosophies, Theories, Methods, and Practice. Government Information Quarterly, 24(2), 243-265.

Layne, K. and Lee, J. (2001). Developing Fully Functional E-Government: A Four-Stage Model. Government Information Quarterly, 18(2), 122-136.

UNCTAD. (2019). Thailand Rapid eTrade Readiness Assessment. United Nations Conference on Trade and Development. Retrieved on June 26, 2023, from https://unctad.org/system/ files/official-document/dtlstict2019d3_thailand.pdf

United Nations. (2020). E-Government Survey 2020: Digital Government in the Decade of Action for Sustainable Development. United Nations Department of Economic and Social Affairs, Division for Public Institutions and Digital Government. Retrieved on June 26, 2023, from https://publicadministration.un.org/egovkb/Portals/egovkb/Documents/un/ 2020- Survey/2020%20UN%20EGovernment%20Survey%20Full %20Report.pdf

Westerman, G.; Bonnet, D. and McAfee, A. (2014). Leading Digital: Turning Technology into Business Transformation. Harvard Business Review Press.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-02-29