กระบวนการสร้างสรรค์ การแสดงนาฏศิลป์ไทยร่วมสมัยชุด “บุปผาชาติทศราชราชา”

ผู้แต่ง

  • ธนพล สามทองกล่ำ มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี
  • ชญานุช เซี่ยงคิ้ว มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี
  • ศักดา มากเหมือน นักวิจัยอิสระ

คำสำคัญ:

นาฏศิลป์ไทยร่วมสมัย, บุปผาชาติ, กระบวนการสร้างสรรค์

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้เป็นการนำเสนอกระบวนการสร้างสรรค์นาฏศิลป์ไทยร่วมสมัย “บุปผาชาติทศราชราชา” มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างสรรค์นาฏศิลป์ร่วมสมัยที่ได้รับแรงบันดาลใจจากต้นรวงผึ้ง พรรณไม้ประจำพระองค์ รัชกาลที่ 10  มุ่งเน้นศึกษาและวิเคราะห์วิธีการออกแบบสร้างสรรค์การแสดงโดยใช้แรงบันดาลใจจากต้นรวงผึ้ง การผสมผสานนาฏศิลป์ไทยและนาฏศิลป์สากล เพื่อสร้างสรรค์การนาฏศิลป์ร่วมสมัย สามารถทำให้เกิดการสื่อสารกับผู้ชมในสังคมร่วมสมัยได้ เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ การค้นคว้าเอกสาร การสัมภาษณ์ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการสร้างสรรค์ผลงาน ประสบการณ์ของตัวผู้สร้างสรรค์ในฐานะนักแสดง ตลอดจนการนำเสนอผลงาน และสรุปผลการศึกษา

          ผลการศึกษาพบว่า การสร้างสรรค์นาฏศิลป์ร่วมสมัยสามารถนำเอาเอกลักษณ์ของต้นรวงผึ้ง พรรณไม้ประจำพระองค์ มาปรับประยุกต์เข้ากับการสร้างสรรค์การแสดงได้เป็นอย่างดี คณะผู้สร้างสรรค์ออกแบบสร้างสรรค์องค์ประกอบของการแสดง 4 องค์ประกอบดังนี้ 1.การกำหนดรูปแบบการแสดง 2. การออกแบบเครื่องแต่งกาย 3.กำหนดดนตรี 4.การออกแบบท่าที่ใช้การแสดง การสร้างสรรค์ครั้งนี้เป็นการรวบรวมองค์ความรู้เพื่อพัฒนาผลงานสร้างสรรค์การแสดงร่วมสมัย โดยมีการผสมผสานแนวคิดนาฏศิลป์ไทยแบบจารีตเข้ากับงานร่วมสมัยที่เน้นรูปแบบการเต้นแบบสากล เกิดการบูรณาการระหว่างศิลปะการแสดงทั้ง 2 ประเภทเข้าด้วยกัน อีกทั้งยังสนับสนุนให้การแสดงสื่อสารอารมณ์และความรู้สึกของผู้แสดงกับผู้ชมร่วมสมัยให้เข้าใจเอกลักษณ์ของต้นรวงผึ้งมากขึ้น ทั้งนี้การสร้างสรรค์การแสดงร่วมสมัยชุดนี้มีความแตกต่างไปจากการแสดงนาฏศิลป์ไทยตามจารีต คณะผู้สร้างสรรค์มิได้มีจุดประสงค์เพื่อทำลาย หากแต่เป็นการค้นหาแนวทางต่อยอดศิลปะการแสดงของไทยให้ดำรงอยู่ในสังคมร่วมสมัย

References

กระทรวงวัฒนธรรม. (2563). วัฒนธรรมไทย: ศิลปะการแสดงของไทย. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงวัฒนธรรม.

ธนกร สรรย์วราภิภู. (2558). กระบวนการสร้างสรรค์นาฏยศิลป์ร่วมสมัย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์,9 (2), 17-29

ณัฏฐนันท์ จันนินวงศ์. (2560). การออกแบบลีลานาฏยศิลป์ไทยของอาจารย์สุวรรณี ชลานุเคราะห์ ศิลปินแห่งชาติปี พ.ศ.2533. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นราพงษ์ จรัสศรี. (2548). ศิลปินโพสต์โมเดอร์นดานซ์ใน ประวัติศาสตร์นาฏศิลป์ตะวันตก. กรุงเทพมหานคร. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

พีรพงศ์ เสนไสย. (2546). นาฏยประดิษฐ์ (พิมพ์ครั้งที่ 1). กาฬสินธุ์: ประสานการพิมพ์.

สถาบันวิจัยจุฬาภรณ์. (2562). ลักษณะและการปลูกต้นรวงผึ้ง. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยจุฬาภรณ์.

อภิธรรม กำแพงแก้ว. (2544). งานออกแบบท่าเต้น. วารสารศิลปกรรมศาสตร์, 9 (1), 21-28.

John Martin. (1933). The Modern Dance. Dance. New York: Dance Horizons

Noisette Philippe. (2011). Talk about Contemporary Dance. Flammarion

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-06-30