ผลของการใช้รูปแบบการสอนตามทฤษฎีการตอบสนองของผู้อ่าน ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวรรณคดีไทย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวรรณคดีไทย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ก่อนและหลังการจัดการเรียนรู้โดยรูปแบบการสอน                 ตามทฤษฎีการตอบสนองของผู้อ่าน งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลอง ใช้การทดลอง                   แบบกลุ่มเดียวโดยมีการทดสอบก่อนเรียนและทดสอบหลังเรียน ประชากรที่ใช้ในการวิจัย                คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 โรงเรียนมัธยมวัดศรีจันทร์ประดิษฐ์ ในพระบรมราชานุเคราะห์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสมุทรปราการ จำนวน 5 ห้องเรียน จำนวนนักเรียน ทั้งสิ้น 148 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยแผนการจัดการเรียนรู้ตามทฤษฎีการตอบสนองของผู้อ่าน เรื่อง ราชาธิราช ตอน สมิงพระรามอาสา จำนวน 3 แผน แผนละ 2 ชั่วโมง รวม 6 ชั่วโมง แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์การเรียน              ก่อนและหลังเรียน เรื่อง ราชาธิราช ตอน สมิงพระรามอาสา จำนวน 60 ข้อ แบบปรนัย             4 ตัวเลือก ข้อละ 1 คะแนน เป็นแบบทดสอบชุดเดียวกันในการทดสอบก่อนจัดการเรียนรู้              หลังการจัดการเรียนรู้ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที

          ผลการวิจัยที่พบ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวรรณคดีไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา              ปีที่ 1 หลังการจัดการเรียนรู้ตามทฤษฎีการตอบสนองของผู้อ่านสูงกว่าก่อนเรียน โดยมีค่าเฉลี่ย                  เท่ากับ 18.19 และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เท่ากับ 4.63 สูงกว่าก่อนการจัดการเรียนรู้       โดยใช้รูปแบบการสอนตามทฤษฎีการตอบสนองของผู้อ่าน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ                      ที่ระดับ .05 สอดคล้องกับสมมติฐานที่ตั้งไว้