การพัฒนาการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือด้วยเทคนิคจิ๊กซอว์ผ่านบทเรียน อีเลิร์นนิง กลุ่มสาระการเรียนรู้เทคโนโลยี (วิทยาการคำนวณ) เรื่องโฟร์ชาร์ต สำหรับนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6
คำสำคัญ:
การเรียนรู้แบบร่วมมือ, บทเรียนอีเลิร์นนิง, เทคนิคจิกซอว์บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อศึกษาประสิทธิภาพการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือด้วยเทคนิคจิกซอว์ผ่านบทเรียนอีเลิร์นนิง เรื่องโฟร์ชาร์ต และ 2) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ของผู้เรียนที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือด้วยเทคนิคจิกซอว์ผ่านบทเรียนอีเลิร์นนิง เรื่องโฟร์ชาร์ต กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนเทศบาล 4 บ้านภูบ่อบิด อำเภอเมือง จังหวัดเลย จำนวน 16 คน ได้มาโดยวิธีการเลือกตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบประเมินคุณภาพบทเรียนอีเลิร์นนิง และแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบที
ผลการวิจัยพบว่า 1) ประสิทธิภาพการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสานโดยใช้บทเรียน อีเลิร์นนิง เรื่องโฟร์ชาร์ต มีค่าเท่ากับ 81.87/83.75 และ 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ของผู้เรียนที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือด้วยเทคนิคจิกซอว์ผ่านบทเรียนอีเลิร์นนิง เรื่องโฟร์ชาร์ตของผู้เรียนก่อนเรียนและหลังเรียนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
เอกสารอ้างอิง
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2567). ระบบสารสนเทศทางการศึกษาท้องถิ่น (Local Education Center Information System: LEC). เรียกใช้เมื่อ 21 สิงหาคม 2567 จาก https://lec.dla.go.th.
กานตพร เจาะลาลึก. (2560). ผลการเรียนอีเลิร์นนิงแบบใช้ปัญหาเป็นฐานที่มีต่อการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ความสามารถในการแก้ปัญหาและการทำงานร่วมกันของนักศึกษาระดับปริญญาตรี คณะศึกษาศาสตร์. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2563). การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิริพร แสงอรุณ. (2564). การพัฒนาบทเรียนอีเลิร์นนิงร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบจิ๊กซอว์เพื่อส่งเสริมทักษะการทำงานกลุ่มของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์, 22(3), 123-135.
ชยานนท์ ฮมแสน และสุปรีชา วงศ์อารีย์. (2562). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนเรื่องตรรกศาสตร์และการให้เหตุผลสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 14(2), 31-44.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). แนวทางการจัดการเรียนรู้ในยุคดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
วิจิตรา นุชอยู่. (2562). การพัฒนาทักษะการเขียนผังงานด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนสำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษา. วารสารเทคโนโลยีสารสนเทศ, 15(2), 78-89.
วรธันย์ เทคโนโลยี. (ม.ป.ป.). การจัดการเรียนรู้ออนไลน์: วีถีที่เป็นไปทางการศึกษา Online Learning Management. เรียกใช้เมื่อ 24 มิถุนายน 2566, จาก https:// slc.mbu.ac.th/wp-content/uploads/2020/06/การจัดการเรียนรู้ออนไลน์-ดร.จักรกฤษณ์-โพด.pdf.
ศักดิ์ศรี สืบสิงห์ และเฉลิมพร สืบสิงห์. (2565). การจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน เพื่อส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์. วารสารวิจัยราชภัฏธนบุรี รับใช้สังคม, 8(2), 14-25.
Aronson, E. (2015). Nobody left to hate: Teaching compassion after Columbine. Worth Publishers.
