การพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษาการงานอาชีพ ระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในกรุงเทพมหานคร
คำสำคัญ:
การพัฒนารูปแบบ, การศึกษาระดับมัธยมศึกษา, การศึกษาการงานอาชีพบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ของการจัดการศึกษาการงานอาชีพระดับมัธยมศึกษาตอนต้น และ 2) เพื่อพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษาการงานอาชีพระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในกรุงเทพมหานคร เป็นการวิจัยแบบผสมวิธีโดยแบ่งออกเป็น 2 ตอน ตอนที่ 1 ศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่
พึงประสงค์ของการจัดการศึกษาการงานอาชีพ กลุ่มตัวอย่างเป็นหัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและครูผู้สอนในกลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพจากโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในกรุงเทพมหานครจำนวน 447 คน เลือกจากตัวแทนของแต่ละโรงเรียน ๆ ละ 3 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับการจัดการศึกษาการงานอาชีพระดับมัธยมศึกษา มีค่าความเชื่อเท่ากับ .99 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และดัชนีความต้องการจำเป็น ตอนที่ 2 ศึกษาแนวทางพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษาการงานอาชีพระดับมัธยมศึกษาตอนต้น ผู้ให้ข้อมูลจำนวน 18 คน เครื่องมือเป็นแบบสัมภาษณ์และประเด็นการสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
- สภาพปัจจุบันของการจัดการศึกษาการงานอาชีพระดับมัธยมศึกษาตอนต้นภาพรวมและรายด้านมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก สภาพที่พึงประสงค์ภาพรวมและรายด้านมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากถึงมากที่สุด และมีลำดับความต้องการจำเป็นอยู่ระหว่าง 0.06 – 0.17
- การพัฒนารูปแบบควรเน้นการสร้างแรงจูงใจร่วมกันในการจัดการศึกษาการงานอาชีพโดยได้รับการสนับสนุนจากผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องและการจัดกิจกรรมที่สร้างแรงจูงใจ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรกำหนดนโยบายส่งเสริมการจัดการศึกษาการงานอาชีพระดับมัธยมศึกษาตอนต้นที่บูรณาการบริบทท้องถิ่นให้สอดคล้องกับความต้องการของตลาดแรงงาน
เอกสารอ้างอิง
เกรียง ฐิติจำเริญพร, ชาริณี ตรีวรัญญู และ สิริพันธุ์ สุวรรณมรรคา. (2562). การพัฒนากระบวนการนำครูใหม่เข้าสู่วิชาชีพ โดยใช้แนวคิดการพัฒนาบทเรียนร่วมกันเป็นฐานร่วมกับการเป็นพี่เลี้ยงเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการออกแบบการเรียนการสอน. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 47(1), 21-41.
พัชญภณ สารสา. (2562). บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรมนักเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตาก เขต 2. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.
รัตนา ซุกซอน และนาตยา ปิลันธนานนท์ (2565) การศึกษาแบบแผนการกำหนดมาตรฐานการเรียนรู้กลุ่มสาระการงานอาชีพสู่มาตรฐานสากล. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 24(2), 248-255.
พรฤทัย มณีวรรณ และ สายฝน แสนใจพรม.(2565). สภาพปัจจุบันและปัญหาของการจัดการศึกษาด้านงานอาชีพ โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์เชียงใหม่. วารสารครุศาสตร์ราชภัฎเชียงใหม่. 1(2). 17 – 32.
วรรณดี สุทธินรากร. (2560). การเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลง และการวิจัยเชิงปฏิบัติการ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ศยาม.
วัชรสินธุ์ เพ็งบุบผา. (2564). ทักษะการประกอบอาชีพที่สำคัญในโลกยุคใหม่ที่นักเรียนไทยควรได้รับการพัฒนา : การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. ครุศาสตร์สาน, 15(1), 137-149.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะผู้เรียน ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2565). การจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะเชิงรุก. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
World Economic Forum. (2020). From teaching excellence to expertise development: A pedagogic developing expertise.
https://www.weforum.org/reports/the-future-of-jobs-report-2020
