ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการนิเทศภายในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตรัง เขต 1
คำสำคัญ:
ภาวะผู้นำ, ภาวะผู้นำทางวิชาการ, การนิเทศภายในบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาตามทัศนะของครู 2) ศึกษาระดับการนิเทศภายในของผู้บริหารสถานศึกษา 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษากับการนิเทศภายใน และ 4) ศึกษาตัวแปรภาวะผู้นำทางวิชาการที่สามารถใช้พยากรณ์การนิเทศภายในของสถานศึกษา กลุ่มตัวอย่าง คือ ครูผู้สอนในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตรัง เขต 1 จำนวน 291 คน เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถามที่มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ .989 การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติ ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน
ผลการวิจัยพบว่า 1) ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาโดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) การนิเทศภายในของผู้บริหารสถานศึกษาอยู่ในระดับมากที่สุด 3) ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารมีความสัมพันธ์ในทางบวกกับการนิเทศภายในในระดับสูงมาก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 4) ตัวแปรภาวะผู้นำทางวิชาการ 3 ด้าน ได้แก่ ด้านการจัดการเรียนการสอน ด้านการนิเทศการศึกษา และด้านการส่งเสริมบรรยากาศทางวิชาการ เป็นตัวแปรที่สามารถร่วมกันพยากรณ์การนิเทศภายในได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 โดยสามารถอธิบายความแปรปรวนของการนิเทศภายในได้ร้อยละ 74.9 (R² = .749)
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. ธารอักษร.
กรองทอง จิรเดชากุล. (2550). คู่มือการนิเทศภายในโรงเรียน. ธารอักษร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตรัง เขต 1. (2567). แผนปฏิบัติการประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567 สพป.ตรัง เขต 1.
สมชาย แก้วสุวรรณ. (2563). การพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์ในระดับอุดมศึกษา. วารสารการศึกษาไทย, 17(2), 45–60.
จรินทร์ กาละดี. (2556). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษากับความสามารถในการจัดการเรียนการสอนของครูโรงเรียนเอกชน จังหวัดอุบลราชธานี.ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
ชลนิชา แก้วประเสริฐ. (2561). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของ โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 1 .ในวิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
นิรมล แก้วศรี และ กฤตฎิ์ กิตติฐานัส. (2567). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารกับการนิเทศภายในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐม เขต 2. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 6(2), 433–446.
ปิยพร บุญใบ. (2563). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการประกันคุณภาพภายในของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 1 .ในวิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
วันสุไลมาน อุเซ็ง. (2559). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลการบริหารงาน วิชาการในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม จังหวัดนราธิวาส .ในวิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
สรรเพชญ ไตรยงค์. (2564). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการนิเทศภายในของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
อิงอร บัวขจร. (2566). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 3 .ในวิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
Brown, T. (2020). The impact of digital learning on student engagement. Journal of Educational Research, 25(4), 123–135.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed.). Harper Collins.
Hallinger, P., & Murphy, J. (1985). Assessing the instructional management behaviors of principals. The Elementary School Journal, 86, 217–247.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610.
