การรังสรรค์เทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ (AI) สู่ห้องเรียนปฏิวัติการเรียนรู้ของครู
คำสำคัญ:
การรังสรรค์เทคโนโลยี, การปฏิวัติการจัดการเรียนรู้, ปัญญาประดิษฐ์บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอบทบาทและศักยภาพเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ (AI) ในการพัฒนา การจัดการเรียนรู้ในสถานศึกษา โดยเฉพาะในด้านการออกแบบการเรียนรู้ การวิเคราะห์ข้อมูลผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และการส่งเสริมการเรียนรู้รายบุคคล ปัญญาประดิษฐ์ (AI) สามารถสนับสนุนครูในการวางแผนจัดการเรียนรู้ ติดตามพฤติกรรมการเรียนรู้ของผู้เรียน และปรับเปลี่ยนกลยุทธ์การจัดการเรียนรู้ให้เหมาะสมกับศักยภาพของผู้เรียนแต่ละคน พร้อมทั้งเสนอแนวทางในการส่งเสริมการพัฒนาเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ (AI) ควบคู่กับการเสริมสร้างสมรรถนะของครู เพื่อยกระดับคุณภาพการจัดการเรียนรู้ในยุคดิจิทัลอย่างยั่งยืน นอกจากนี้ มีข้อเสนอแนะเชิงนโยบายในการเตรียมความพร้อมของครูไทยในยุคการศึกษาดิจิทัล สรุปได้ว่า เทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ (AI) มิได้เข้ามาแทนที่ครู แต่กลับเป็นเครื่องมือสำคัญในการเสริมสร้างศักยภาพครูให้สามารถตอบสนองต่อการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 โดยครูมีบทบาทเป็นผู้อำนวยความสะดวกและให้คำแนะนำนักเรียน ในการสืบค้นคิดสร้างความรู้และสร้างสรรค์ผลงานด้วยตนเอง อีกทั้งครูต้องพัฒนาสมรรถนะของตนเองให้มีความรู้ ความสามารถทักษะในการนำเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์มาใช้ในการจัดการเรียนรู้ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
เอกสารอ้างอิง
ถนอมพร เลาหจรัสแสง. (2561). นวัตกรรมเทคโนโลโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษายุคการเรียนรู้ 4.0. เชียงใหม่: ตองสามดีไซน์.
วราภร ดำจับ. (2562). สื่อสังคมออนไลน์กับการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้. 7(2), 143-159.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา. (2561). การพัฒนาทักษะดิจิทัล สำหรับข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา. วารสารข้าราชการครูและบุคลากร ทางการศึกษา. 39(1), 5-8.
สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2562). ศัพท์คอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสารสนเทศ. สืบค้นจาก w.royin.go.th
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2556). คู่มือการประกอบวิชาชีพทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่1). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภา.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2563). AI เพื่อพัฒนาการเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
อุทิศ บำรุงชีพ. (2557). HyFlex Learning: การเรียนรู้ผสมผสานแบบยืดหยุ่นเทคโนโลยีการเรียนการสอนในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 25(1), 15-29.
Bonk, C.J. & Graham, C.R. (2006). The Handbook of Blended Learning: Global Perspectives, Local Designs. San Francisco, CA: Pfeiffer Publishing.
Carman, J.M. (2005). Blended Learning Design: Five Keys Ingredients. [Online]. Retrieved December 22, 2020 from http://www.agilantlearning.
Carol, A.M. (2012). The SAGE Handbook of Mentoring and Coaching in Education. Thousand Oaks, CA: SAGE.
