การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐาน ร่วมกับไมโครเลิร์นนิง เรื่องการรักษาดุลยภาพของร่างกายมนุษย์ เพื่อส่งเสริมความสามารถในการคิดเชิงมโนทัศน์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4
คำสำคัญ:
กิจกรรมการเรียนรู้, การคิดเชิงมโนทัศน์, การจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐาน, ไมโครเลิร์นนิงบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สร้างและหาประสิทธิภาพกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐานร่วมกับไมโครเลิร์นนิง เรื่องการรักษาดุลยภาพของร่างกายมนุษย์ เพื่อส่งเสริมความสามารถในการคิดเชิงมโนทัศน์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ตามเกณฑ์ 75/75 2) เพื่อใช้และศึกษาผลการใช้กิจกรรมการเรียนรู้และ 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจที่มีต่อการพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 30 คน โรงเรียนนวมินทราชูทิศ พายัพ ได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ กิจกรรมการเรียนรู้, แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐานร่วมกับไมโครเลิร์นนิง, แบบวัดความสามารถในการคิดเชิงมโนทัศน์ และแบบสอบถามความพึงพอใจที่มีต่อกิจกรรมการเรียนรู้ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสถิติ t-test ผลวิจัยพบว่า กิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐานร่วมกับไมโครเลิร์นนิง มี 4 ขั้นตอน คือ ขั้นที่ 1 ขั้นสร้างแบบจำลองร่วมกับไมโครเลิร์นนิง ขั้นที่ 2 ขั้นประเมินแบบจำลอง ขั้นที่ 3 ขั้นปรับปรุงแบบจำลอง และขั้นที่ 4 ขั้นขยายแบบจำลอง ซึ่งมีผลการประเมินความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด และมีประสิทธิภาพเท่ากับ 75.33/77.78 ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่ได้กำหนดไว้ ผลการใช้และศึกษาผลการใช้กิจกรรมการเรียนรู้พบว่า มีความสามารถในการคิดเชิงมโนทัศน์ที่เพิ่มสูงขึ้น โดยมีมโนทัศน์ที่สบูรณ์เพิ่มขึ้นมีผลต่างถึงร้อยละ 84.41 มีมโนทัศน์ที่ไม่สมบูรณ์และมโนทัศน์ที่คลาดเคลื่อนโดยเฉพาะความเข้าใจผิดลดลงถึงร้อยละ 67.30 และผลการเปรียบเทียบความสามารถในการคิดเชิงมโนทัศน์ พบว่าหลังเรียนด้วยกิจกรรมการเรียนรู้
สูงกว่าก่อนเรียนอย่างนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ซึ่งเป็นไปตามสมมติฐานที่กำหนดไว้ และผลการศึกษาความพึงพอใจของนักเรียน ที่เรียนด้วยกิจกรรมการเรียนรู้มีระดับความพึงพอใจมาก
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). มาตรฐานการเรียนรู้และตัวชี้วัด กลุ่มสาระการเรียนรู้ วิทยาศาสตร์ และ เทคโนโลยี (ฉบับปรับปรุง พ.ศ.2560) ตามหลักสูตรแกนกลา การศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2560 กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตร.
ณัชธฤต เกื้อทาน.(2557). การพัฒนาแบบจำลองความคิดเรื่องพันธะเคมีของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ด้วยกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐาน. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.
ชนาธิป โหตรภวานนท์. (2560). การพัฒนาการคิดอย่างเป็นระบบสำหรับนักเรียนชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 4 เรื่อง ระบบประสาทและอวัยวะรับความรู้สึก โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบจำลองเป็นฐาน. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต.มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ชาตรี ฝ่ายคำตา และภรทิพย์ สุภัทรชัยวงศ์. (2557). การจัดการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐาน Model-Based Learning. วารสารศึกษาศาสตร์ ปริทัศน์, 29(3), 86-99.
ปาณิสรา สาระไกร (2565). การพัฒนา Microlearning Inquiry Question เรื่องระบบนิเวศเพื่อเสริมสร้างมโนทัศน์ทางวิทยาศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 . ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมนเรศวร.
วรรณชนก เปรมบุญ (2566). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐาน เรื่อง ระบบภูมิคุ้มกัน เพื่อ ส่งเสริมความสามารถในการคิดเชิงระบบ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 .ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมนเรศวร.
สุดารัตน์ เกียรติจรุงพันธ์. (2559). การศึกษามโนทัศน์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 วิชาชีววิทยาเพิ่มเติม เรื่อง ความหลากหลายทางชีวภาพที่ได้รับการจัดการเรียนรู้เชิงรุก. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษา มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยบูรพา.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2558). การวิเคราะห์ปัจจัยเชิงสาเหตุเพื่อพัฒนาสมรรถนะกำลังคนรองรับโลกศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหาคร: สำนักงานเลขาธิการการศึกษา.
ศยามน อินสะอาด. (2564). การออกแบบไมโครเลิร์นนิงยุคดิจิทัล. สํานักเทคโนโลยีการศึกษามหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 16(20), 16-31.
อัครชัย รัตนศิลป์. (2548). การพัฒนากิจกรรมการเรียนการสอนวิชาชีววิทยาเรื่องระบบประสาทและอวัยวะรับสัมผัสของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โดยใช้สิ่งช่วยจัดมโนมติล่วงหน้า. ในวิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, สาขาวิทยาศาสตร์ศึกษา, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อิทธิเดช น้อยไม้. (2555). การจัดการเรียนรู้สังคมศึกษาโดยใช้ผังกราฟิกเป็นเครื่องมือพัฒนาทักษะการคิด. วารสารศึกษาศาสตร์. 23(2), 11-23.
ฮามีด๊ะ มูสอ. (2555). การพัฒนาแบบจำลองทางความคิด เรื่องกรด-เบส ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ด้วยกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐาน. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Asha Pandey. (2016). Benefits of Microlearning-Based Training. Retrieved May 3, 2019, from https://elearningindustry.com/10-benefits- microlearning-based- training.
