การรับรู้และความคาดหวังของบุคลากรต่อการพัฒนาองค์การสู่ระบบราชการ 4.0: กรณีศึกษากรมกิจการพลเรือนทหารอากาศ

ผู้แต่ง

  • นภสร ประเสริฐวงษ์ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
  • พรพรรณ เหมะพันธุ์ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

คำสำคัญ:

ระบบราชการ 4.0, การรับรู้, ความคาดหวัง, กรมกิจการพลเรือนทหารอากาศ

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่ออธิบายระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับการพัฒนาองค์การสู่ระบบราชการ 4.0 ของบุคลากรกรมกิจการพลเรือนทหารอากาศ 2) เพื่อเปรียบเทียบปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาองค์การสู่ระบบราชการ 4.0 จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 3) เพื่อค้นหาความสัมพันธ์ของการรับรู้และความคาดหวังของบุคลากรกรมกิจการพลเรือนทหารอากาศ
กับการพัฒนาองค์การสู่ระบบราชการ 4.0 กลุ่มตัวอย่างจำนวน 200 คน โดยใช้วิธีคัดเลือกการสุ่มแบบชั้นภูมิ เครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม ซึ่งผ่านการตรวจสอบ
ความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาและหาค่าความเชื่อมั่นแล้ว วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา ได้แก่
ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติอนุมาน ได้แก่ การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน

         ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับความคิดเห็นต่อการพัฒนาความเป็นองค์การระบบราชการ 4.0 ของบุคลากรกรมกิจการพลเรือนทหารอากาศโดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) ผลการเปรียบเทียบ
ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาองค์การสู่ระบบราชการ 4.0 จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล
ด้านประสบการณ์ทำงานต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนปัจจัยด้านเพศ อายุ ระดับการศึกษา และหน่วยงานไม่แตกต่างกัน 3) ความสัมพันธ์ของการรับรู้ของบุคลากร
กับการพัฒนาองค์การสู่ระบบราชการ 4.0 พบว่า มีความสัมพันธ์ระดับต่ำมากทางบวก
ขณะที่ความสัมพันธ์ของความคาดหวังของบุคลากรกับการพัฒนาองค์การสู่ระบบราชการ 4.0 พบว่า
ความคาดหวังทุกด้าน มีความสัมพันธ์ระดับปานกลางทางบวก ซึ่งเป็นไปตามสมมติฐาน ดังนั้น
การเปลี่ยนแปลงองค์การสู่ระบบราชการ 4.0 อย่างยั่งยืน ควรให้ความสำคัญกับการบูรณาการองค์ประกอบทั้ง 4 ประการของระบบราชการ 4.0 เพื่อให้สอดคล้องกับความคาดหวังของบุคลากรในองค์การ

เอกสารอ้างอิง

กรมกิจการพลเรือนทหารอากาศ. (2566). แผนปฏิบัติราชการกรมกิจการพลเรือนทหารอากาศ. พ.ศ. 2566. กรมกิจการพลเรือนทหารอากาศ.เรียกใช้เมื่อ 1 ตุลาคม 2567 จาก ttps://dca.rtaf.mi.th/home

คมกริช พุ่มเกิด. (2556). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการรับรู้ประโยชน์และประสิทธิภาพการใช้งานระบบ บุคลากรออนไลน์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี .ในวิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี

ณิชา ชัยชาติ. (2566). ทัศนคติและการเตรียมความพร้อมเกี่ยวกับการเป็นระบบราชการ 4.0 ของบุคลากรในสังกัดสำนักงานปลัดกระทรวงการคลัง .ใน สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต,จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปทุมรัตน์ มีธรรม, และ พีรสิทธิ์ คำนวณศิลป์. (2565). การรับรู้และความคาดหวังในการบริหารของศูนย์ดำรงธรรม. วารสารรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์, 12(1), 89-104.

สำนักโฆษก สำนักเลขาธิการนายกรัฐมนตรี ทำเนียบรัฐบาล. (2560). Thailand 4.0 กับการขับเคลื่อนประเทศสู่อนาคต. วารสารไทยคู่ฟ้า, 25(3), 5-10.

วารสารมุมมองความมั่นคง. (2564). ภัยคุกคามยุคใหม่ต่อความมั่นคงแห่งชาติ. วารสารมุมมองความมั่นคง, 10(2), 1-15.

สถาบันดำรงราชานุภาพ. (2559). Thailand 4.0:โมเดลเศรษฐกิจใหม่ของประเทศไทย. กระทรวงมหาดไทย.เรียกใช้เมื่อ 1 ตุลาคม 2567 จาก http://www.stabundamrong.go.th/web/journal/j56.pdf.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2561). คู่มือการขับเคลื่อนระบบราชการ 4.0. สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. เรียกใช้เมื่อ 1 ตุลาคม 2567 จาก https://psdg.dmh.go.th/pmqa40/files.

สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2559). แนวคิดระบบราชการ 4.0. สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. เรียกใช้เมื่อ 1 ตุลาคม 2567 จาก https://www.ocsc.go.th/sites/ default/files/attachment/page/civil.officer.th4.0. pdf.

Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis (3rd ed.). Harper and Row.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-10-29

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย