การศึกษาความเชื่อมั่นในตนเองและกระบวนการคิดเชิงอภิปัญญา ที่มีต่อการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
คำสำคัญ:
ความเชื่อมั่นในตนเอง, กระบวนการคิดเชิงอภิปัญญา, การแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เปรียบเทียบการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 จำแนกตามความเชื่อมั่นในตนเอง (2) เปรียบเทียบการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 จำแนกตามกระบวนการคิดเชิงอภิปัญญา และ (3) ศึกษาความเชื่อมั่นในตนเองและกระบวนการคิดเชิงอภิปัญญาที่มีต่อการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนท่าขอนยางพิทยาคม จำนวน 86 คน ได้มาโดยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ (1) แบบวัดความเชื่อมั่นในตนเอง (2) แบบวัดกระบวนการคิดเชิงอภิปัญญา (3) แบบทดสอบการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์แบบเขียนตอบ และ (4) แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างเกี่ยวกับการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว การศึกษารายกรณี แล้วนำเสนอข้อมูลด้วยวิธีการวิเคราะห์เชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า (1) นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่มีความเชื่อมั่นในตนเองต่างกัน การแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (2) นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่มีกระบวนการคิดเชิงอภิปัญญาต่างกัน การแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ (3) นักเรียนที่มีความเชื่อมั่นในตนเองและกระบวนการคิดเชิงอภิปัญญาระดับสูง สามารถเข้าใจโจทย์ เชื่อมโยงความรู้ วางแผน และอธิบายเหตุผล ระดับปานกลาง ยังขาดความสามารถในการวางแผนและเลือกวิธีแก้ปัญหาที่เหมาะสม และระดับต่ำ ไม่สามารถตีความโจทย์ หรืออธิบายวิธีคิดและเหตุผลได้
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา.
จุฑารัตน์ ญาณสถิต. (2555). การศึกษาความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ธิภาวดี มูลสุวรรณ. (2555). การศึกษากระบวนการคิดและความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น. ในวิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พร้อมพรรณ อุดมสิน. (2524). คณิตศาสตร์กับชีวิต : ประมวลบทความเกี่ยวกับการมัธยมศึกษา. คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โรงเรียนท่าขอนยางพิทยาคม. (2567). ข้อมูลพื้นฐานนักเรียน ปีการศึกษา 2567. เรียกใช้เมื่อ 20 ตุลาคม 2567 จาก https://www.spk.ac.th/home/news/admis67banners/.
อารี พันธ์มณี. (2538). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แม็ค.
Amri, S., Widada, W., Susanta, S., & Zamzaili, E. (2020). Metacognitive strategies in mathematics problem solving: A case study. Journal of Physics: Conference Series, 1462(1), 012072.
Edy Surya, Syahputra, E., & Juniati, D. (2017). Students’ errors in solving mathematical problems. International Journal of Sciences: Basic and Applied Research (IJSBAR), 33(3), 85–94.
Fisher, R. P., Geiselman, R. E., Raymond, D. S., & Jurkevich, L. M. (1987). Enhancing enhanced eyewitness memory: Refining the cognitive interview. Journal of Police Science & Administration.
Flavell, J. H. (1979). Metacognition and cognitive monitoring: A new area of cognitive–developmental inquiry. American Psychologist, 34(10), 906–911.
Goor, M. B. (1974). The role of self-confidence in solving math problems. (Doctoral dissertation, University of California). Dissertation Abstracts International, 3514-A.
Lester, F.K. (1977). Idea about Problem Solving : A Look at Some Psychological Research. Arithmetic Teacher.
Neil, D. M., & Abedi, J. (1996). Improving problem solving skills for math achievement. Los Angeles: CRESST.
Pho Military Students. (2021). Improving problem-solving ability through metacognitive techniques. Phnom Penh: Ministry of Education.
Syaipul Amri, Zamzaili, E., Widada, W., & Susanta, S. (2020). The role of metacognition in mathematics problem solving: A case study in Indonesia. International Journal of Education and Research, 8(6), 20–26.
